Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα που διαβάζει, γυναίκα που αισθάνεται υπερβολικά ή γράφει.
Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα πνευματώδη, πλανεύτρα, τρελή και παλαβή. 
Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα που σκέφτεται, που γνωρίζει αυτά που ξέρει κι επιπλέον μπορεί και να πετά · γυναίκα σίγουρη για τον εαυτό της.
Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα που γελά ή κλαίει στον έρωτα, που ξέρει να μετουσιώνει το κορμί σε πνεύμα · πόσω μάλλον μία που αγαπά την ποίηση ή που στέκεται να θαυμάσει για ώρες κάποιο πίνακα και που δεν ξέρει πώς να ζει δίχως τη μουσική.

Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα που ενδιαφέρεται για την πολιτική, που είναι επαναστάτρια και νιώθει φρίκη απέραντη μπροστά στην αδικία. Γυναίκα που σιχαίνεται την τηλεόραση. Και που είναι όμορφη δίχως να στέκεσαι στο πρόσωπο ή το κορμί της.
Να μην ερωτευτείς ποτέ γυναίκα παθιασμένη, παιχνιδιάρικη, διαυγή και βλάσφημη.
Μην το ευχηθείς ποτέ να ερωτευτείς μία γυναίκα τέτοια.
Γιατί όταν ερωτεύεσαι γυναίκα όπως αυτή, ασχέτως αν μείνει μαζί σου, ή αν σε αγαπήσει κι εκείνη, από μια τέτοια γυναίκα, ποτέ δεν επιστρέφεις.
-Μάρθα Ριβέρα Γαρίδο

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυναικών στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, που ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και δικαίωμα ψήφου. Θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ, ο οποίος κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών. Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι μια μέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας, και την αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία. Παραδοσιακά, ενώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών και ακτιβιστές διαδηλώνουν σε όλο τον κόσμο για να κάνουν γνωστά τα αιτήματά τους για βελτίωση της θέσης των γυναικών, καθώς και να εορτάσουν τις νίκες και τα επιτεύγματα του κινήματος.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ξεκίνησε ως ένας εορτασμός στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ρωσίας, καθώς και του πρώην σοβιετικού μπλοκ. Σήμερα, σε πολλές περιοχές, η ημέρα έχει χάσει το πολιτικό της νόημα, και έχει γίνει απλώς μια ευκαιρία για τους άνδρες να εκφράσουν την αγάπη τους για τις γυναίκες όπως συμβαίνει και με τη γιορτή της μητέρας και την ημέρα του αγίου Βαλεντίνου.
Σε άλλες περιοχές, ωστόσο, παραμένει ισχυρή η αρχική πολιτική σημασία της ημέρας για την υποστήριξη της ενδυνάμωσης και της ισότητα των γυναικών. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Ο εορτασμός, ύστερα από πολύχρονη καθυστέρηση καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin (πρωτοπόρος και θεωρητικός) μαζί με 100 εκπροσώπους από 17 χώρες, κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς ενώ εορτάσθηκε για πρώτη φορά το 1911.
Clara Zetkin
Στη Ρωσία μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση ο Λένιν πείστηκε από τη φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι και καθιέρωσε την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία στη χώρα, ωστόσο σύντομα το πολιτικό υπόβαθρο της γιορτής ξεθώριασε και πλέον η μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο ως έκφραση αγάπης και εκτίμησης προς το ωραίο φύλο.
Η ιστορία της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας
Ενώ τα πρώτα συνδικάτα στο Σικάγο εξεγέρθηκαν υπέρ των εργατικών δικαιωμάτων τους το Μάιο 1886, η πρώτη διαμαρτυρία εργατριών για τις άθλιες συνθήκες εργασίας τους στα κλωστοϋφαντουργεία της Αμερικής έγιναν 10 χρόνια νωρίτερα, το Μάρτιο του 1857. 
Στις 8 Μαρτίου 1857: Οι γυναίκες πού δούλευαν στα εργοστάσια υφαντουργίας και ιματισμού (οι ονομαζόμενες "εργάτριες ρούχων") στην Νέα Υόρκη των ΗΠΑ ξεσηκώθηκαν σε διαμαρτυρία. Αγωνίζονταν ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και στο χαμηλό μισθό. Η αστυνομία επιτέθηκε στις διαδηλώτριες και τις διασκόρπισε. Δύο χρόνια αργότερα, πάλι το Μάρτιο, αυτές οι γυναίκες οργάνωσαν την πρώτη εργατική ένωση προσπαθώντας να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και να κερδίσουν μερικά βασικά δικαιώματα στο χώρο εργασίας τους.

Στις 8 Μαρτίου 1908: 15.000 γυναίκες παρέλασαν μέσα από την Νέα Υόρκη απαιτώντας λιγότερες εργατοώρες, καλύτερο μισθό, δικαίωμα ψήφου και να σταματήσουν να απασχολούνται παιδιά σαν εργάτες. Υιοθέτησαν το σύνθημα "Ψωμί και τριαντάφυλλα" (Bread and Roses), με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

Μόνο όταν το ανθρώπινο μάτι βλέπει την φρίκη τότε αρχίζει η συνείδηση να αναζητά το δίκαιο. Η φρίκη που αντίκρισαν οι Νεοϋορκέζοι πριν ακριβώς 100 χρόνια ήταν η αιτία να αλλάξουν ριζικά στην Αμερική οι συνθήκες εργασίας αλλά και να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων. 
Η πυρκαγιά στο εργοστάσιο γυναικείων πουκαμίσων της «Triangle Shirtwaist» είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους 131 εργάτριες και 17 εργάτες με τραγικό τρόπο. Οι ιδιοκτήτες του εργοστασίου, Max Blanck και Isaak Harris, είχαν στήσει στο πολυόροφο κτίριο του Asch Building ένα σύγχρονο χώρο εκμετάλλευσης δούλων οι οποίοι ήταν όλοι τους μετανάστες στην χώρα της «επαγγελίας». 
Στο εργοστάσιο δούλευαν 500 εργάτες ανάμεσα στους οποίους παιδιά που για ένα πενιχρό μεροκάματο έμπαιναν από την πόρτα το ξημέρωμα και έβγαιναν το βράδυ. Οι εργοστασιάρχες για να μην έχουν την έννοια ότι μπορεί κάποιος από τους εργάτες να κλέψει εμπόρευμα, αμπάρωναν τις πόρτες των ορόφων όταν οι μηχανές δούλευαν. 

Το χρονικό
Το απόγευμα του Σαββάτου της 25ης Μαρτίου του 1911 ξεσπάει φωτιά στον όγδοο όροφο του εργοστασίου και εργάτες αρχίζουν να φωνάζουν στους συναδέλφους τους να εγκαταλείψουν το κτίριο. Όσοι βρισκόταν όμως στον ένατο και δέκατο όροφο ήταν κλειδωμένοι και ο επιστάτης που είχε τα κλειδιά είχε ήδη εγκαταλείψει το κτίριο. 

Κάποιες από τις εργάτριες κατάφεραν να προλάβουν να φύγουν από τους φλεγόμενους ορόφους από το ασανσέρ που μετέφερε μόνο εμπορεύματα και κάποιες από την σκάλα που οδηγούσε στην ταράτσα του κτιρίου, αλλά η φωτιά πήρε τέτοιες διαστάσεις που και κι αυτές οι έξοδοι διαφυγής έκλεισαν για όσους απέμειναν πίσω. 

Οι εργοστασιάρχες που εκείνη την μέρα ήταν με τα παιδιά τους στο εργοστάσιο ήταν οι πρώτοι που έφυγαν και στεκόταν έξω από το κτίριο παρακολουθώντας την φρίκη που οι ίδιοι προκάλεσαν. 
Μέσα σε λίγα λεπτά οι Νεοϋορκέζοι μαζεύτηκαν για να δουν το πανδαιμόνιο που επικρατούσε αλλά και να αλλάξει την ήσυχη ζωή τους για πάντα. Στα παράθυρα των τελευταίων ορόφων οι εργάτριες στέκονταν όρθιες και κρατώντας η μία το χέρι της άλλης βουτούσαν στο κενό για να μην καούν ζωντανές. 
Οι πρώτοι που έπεσαν στο κενό ήταν ένας νεαρός άνδρας και ένα κορίτσι που αφού φιλήθηκαν έκαναν μαζί το τελευταίο μοιραίο βήμα. Η λεωφόρος των καφέ, των


καταστημάτων και των εστιατορίων μέσα σε λίγα λεπτά έγινε μία αρένα νεκρών και η φρίκη δεν σταματούσε εκεί. Κάποιες από τις εργάτριες παρά την μοιραία πτώση κείτονταν ζωντανές, ακόμα και για 2 ώρες, αφήνοντας τα ουρλιαχτά τους να σημαδέψουν για πάντα την μέχρι τότε ήσυχη ζωής των πολιτών της Νέας Υόρκης. 

Η δικαιοσύνη δεν ήρθε ποτέ
Οι μετανάστριες εργάτριες και εργάτες δεν ήταν πια κάτι, αλλά ήταν άνθρωποι που πέθαιναν μπροστά τους για ένα μεροκάματο επιβίωσης. Από τους 148 μετανάστες εργάτες της πυρκαγιάς του «Triangle Shirtwaist Factory», οι έξι αναγνωρίστηκαν τον Φεβρουάριο του 2011. 
Για εκατό χρόνια ήταν θαμμένοι το ένα δίπλα στο άλλο χωρίς ταυτότητα και χωρίς δικαίωμα θρήνου συγγενών. Μόνο ένα θύμα ήταν 48 χρόνων, τα υπόλοιπα ήταν από 14 μέχρι 25 χρόνων. 
Η δίκη των ιδιοκτητών ξεκίνησε 9 μήνες αργότερα και με δικηγόρο τον Max Steuer, εύπορο γιο μεταναστών από την Αυστρία, κατάφεραν να αθωωθούν υποστηρίζοντας ότι δεν γνώριζαν για το κλείδωμα των εξόδων φυγής ενώ πήραν από την ασφαλιστική εταιρεία 60,000 δολάρια για ζημίες. 

Το 1913 ο Max Blanck, ο ένας εκ των συνεταίρων δολοφόνων, που συνέχιζε να είναι εργοστασιάρχης συνελήφθη για κλείδωμα πάλι των εργατών του νέου εργοστασίου του και το πρόστιμο που κλήθηκε να πληρώσει ήταν 20 δολάρια. 
Μπορεί η δικαιοσύνη να πούλησε και μεταθανάτια τα θύματα αυτού του μεγάλου εργατικού δυστυχήματος αλλά ο λαός έκανε λάβαρο το θάνατό τους και μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις ξεκίνησαν στην Νέα Υόρκη. 
Τον Οκτώβριο του 1911 ιδρύθηκε και η Αμερικανική Ένωση Ασφάλειας Μηχανικών η οποία είχε ως μέλημα την επιθεώρηση στους χώρους εργασίας της ασφάλειας του ανθρώπινου δυναμικού. 
Ανάμεσα στους μάρτυρες θεατές εκείνου του ματωμένου Σαββάτου ήταν και ένα πρόσωπο το οποίο στιγματίστηκε τόσο από την εικόνα απόγνωσης του θανάτου των εργατών που άλλαξε, όταν ήρθε η ώρα, όλη την εργατική νομοθεσία της Αμερικής. Η Φράνσις Πέρκινς, η πρώτη γυναίκα Γραμματέας Εργασίας των ΗΠΑ. Μία γυναίκα που δεν ξέχασε τις γυναίκες που η ανάγκη της εργασίας τις έκανε μάρτυρες δουλείας εις το όνομα του κέρδους.

Σήμερα, όταν μόνο το 1/5 των κοινοβουλευτικών εδρών καταλαμβάνονται από γυναίκες και υπάρχουν μόνο 19 αρχηγοί κρατών γένους θηλυκού (από τις περίπου 196 υποψηφιότητες), γίνεται αντιληπτό πως μπορούν να αλλάξουν ακόμη πολλά πράγματα.
Να σημειωθεί πως ο αριθμός των γυναικών-μέλη του υπουργικού συμβουλίου έχει τριπλασιαστεί μεταξύ του 1994 και του 2014, αλλά παραμένει σε χαμηλά επίπεδα σε σύγκριση με το ανδρικό φύλο. Σύμφωνα με έρευνα της Independent, σε περίπου 118 χρόνια θα λυθεί εντελώς το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των γυναικών, ενώ σήμερα από τους 500 πιο πλούσιους ανθρώπους του κόσμου, μόνο οι 55 είναι γυναίκες.
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ επισημαίνει πως το παγκόσμιο γυναικείο εργατικό δυναμικό έχει αυξηθεί κατά 1 δισεκατομμύριο τα τελευταία δέκα χρόνια, αλλά μεγάλο ποσοστό έχουν τα προνόμια που είχαν οι άντρες το 2006.
Οι τωρινοί στόχοι, οι οποίοι πρόκειται να έχουν την ίδια θεματολογία μέχρι το 2030, έχουν στόχους: τηn διείσδυση των γυναικών, ως ένας πυρήνας, στην  παγκόσμια οικονομία και την καταπολέμηση την φτώχειας σε όλο τον κόσμο. Επίσης υπενθυμίζονται τα επιτεύγματα των γυναικών τον τελευταίο αιώνα, ενώ σε ορισμένες χώρες η σημερινή μέρα είναι εθνική αργία για το γυναικείο φύλο.
Εκτός από το μισθολογικό χάσμα που απασχολεί κρατικούς και μη φορείς, η προσπάθεια ευαισθητοποίησης όσον αφορά την γυναικεία κακοποίηση, είναι ακόμη ένα φλέγον ζήτημα.
Εκτιμάται ότι 120 εκ. Γυναίκες κάτω των 20 ετών έχουν πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Περισσότερο από το 1/3 των γυναικών σε όλο τον κόσμο έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία σε κάποια φάση της ζωής τους και κυρίως στην εφηβεία ή την περίοδο της εμμηνόπαυσης.
Ο Ban Ki-moon, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, είπε πως ξεκίνησε ο ίδιος μία προσωπική εκστρατεία για  την δημοκρατική εκπροσώπηση  των γυναικών σε κοινοβούλια σε όλο τον κόσμο.
«Προσπαθούμε να βάλουμε ένα τέλος στις προκαταλήψεις του παρελθόντος, ώστε οι γυναίκες να μπορέσουν να αναπτύξουν τις ικανότητες τους, πέρα από τα όρια που τους έχουν υποβάλλει», τόνισε.
 Διάσημες γυναίκες, διάσημες ατάκες που αποτελούν έμπνευση για όλες τις γυναίκες... και  υπογραμμίζουν τη φύση, την ομορφιά και τη δύναμή μας με τον δικό τους μοναδικό τρόπο. 

1. “Αν θέλεις να ειπωθεί κάτι, ζήτα τη βοήθεια ενός άντρα. Αν θέλεις να γίνει κάτι, ζήτα τη βοήθεια μιας γυναίκας.”
Margaret Thatcher

2. “Η γυναίκα είναι σαν ένα φακελάκι τσαγιού. Ποτέ δεν ξέρεις πόσο δυνατή είναι μέχρι να μπει μέσα σε καυτό νερό.”
Eleanor Roosevelt

3. “Ποτέ δεν έχω γνωρίσει κάποια γυναίκα που δεν είναι δυνατή, αλλά μερικές φορές δεν το αφήνουν να βγει προς τα έξω. Μετά συμβαίνει κάτι τραγικό και ξαφνικά όλη αυτή η δύναμη απελευθερώνεται. Το μήνυμά μου είναι: άσε τη δύναμή σου να βγει προς τα έξω, πριν την τραγωδία.”
Diane von Furstenberg

4. “Η ομορφιά είναι το πώς νιώθεις μέσα σου, το οποίο αντανακλάται ακόμα και μέσα από τα μάτια σου. Δεν είναι κάτι υλικό.”
Sophia Loren

5. “Είσαι καταραμένη αν είσαι πολύ αδύνατη και είσαι καταραμένη αν έχεις πολλά παραπάνω κιλά... Είναι αδύνατο να τους ικανοποιήσεις όλους και για αυτό προτείνω να σταματήσεις να προσπαθείς”.
Jennifer Aniston

6. “Το πως αισθάνομαι για τον εαυτό μου είναι πιο σημαντικό από το πώς δείχνω. Να αισθάνεσαι όμορφη, να είσαι άνετη με τον εαυτό σου. Αυτό είναι που σε κάνει πραγματικά όμορφη”.
Bobbi Brown

7. “Αποδέξου τις καμπύλες σου και αυτό που είσαι. Είμαι περήφανη για τις κοπέλες που έρχονται και μου λένε ότι έχουν καμπύλες και ότι είναι περήφανες για αυτό πλέον”.
Kim Kardashian

8. “Η ζωή γουστάρει να τη βουτάνε από το πέτο και να της λένε: είμαι μαζί σου μικρή μου, φύγαμε.”
Maya Angelou

9. “Η γυναίκα έχει την τελευταία λέξη σε κάθε τσακωμό.”
Nicki Minaj

10. “Η ομορφιά είναι ένα είδος ακτινοβολίας. Οι άνθρωποι με πραγματική εσωτερική ομορφιά έχουν λίγο πιο σπινθηροβόλα, ενώ το δέρμα τους είναι πιο αστραφτερό.”
Cameron Diaz

11. “Την επόμενη φορά που θα κοιταχτείς στον καθρέφτη προσπάθησε να ξεχάσεις την ιστορία που λέει ότι είσαι πολύ χοντρή ή πολύ χλωμή, πολύ σκουρόχρωμη ή πολύ ηλικιωμένη, ότι τα μάτια σου είναι πολύ μικρά ή η μύτη σου πολύ μεγάλη. Απλά κοιτάξου στον καθρέφτη και κοίτα τα πρόσωπό σου. Όταν ξεχάσεις την κριτική, αυτό που θα δεις θα είναι απλά ο εαυτός σου και αυτό είναι το πρώτο βήμα προς το να μετασχηματίσεις την εμπειρία σου στον κόσμο.”
Oprah Winfrey

12. “Ως γυναίκα δεν έχω χώρα. Ως γυναίκα δεν θέλω καμία χώρα. Ως γυναίκα η χώρα μου είναι όλος ο κόσμος.”
Virginia Wolf

13. “Οι γυναίκες πάντα ήταν οι δυνατές της υπόθεσης. Οι άντρες πάντα αναζητούν από τις γυναίκες ένα μικρό μαξιλαράκι για να ακουμπήσουν τα κεφάλια τους. Πάντα ψάχνουν μια μητέρα που θα τους κρατήσει σαν μωρά παιδιά.”
Coco Chanel

14. “Η ομορφιά είναι μόνο επιφανειακή. Θεωρώ ότι αυτό που είναι σημαντικό είναι η κατάκτηση της ισορροπίας του μυαλού, του σώματος και του πνεύματος.”
Jennifer Lopez

15. “Δεν χρειάζομαι κρεβατοκάμαρα για να αποδείξω τη θηλυκότητά μου. Μπορώ να έχω πολύ σεξ απήλ απλά μαζεύοντας μήλα από ένα δέντρο ή με το να στέκομαι στη βροχή.”
Αudrey Hepburn

16. “Ομορφιά είναι να νιώθεις άνετα με τον εαυτό σου. Είναι να γνωρίζεις και να αποδέχεσαι αυτό που είσαι.”
Ellen Degeneres

17. “Είσαι ανθρώπινο ον. Ζεις μόνο μία φορά και η ζωή είναι υπέροχη, οπότε φάε το αναθεματισμένο το cupcake.”
Emma Stone

18. “Η αυτοπεποίθηση και η ευτυχία είναι τα ομορφότερα πράγματα που μπορείς να φορέσεις.”
Taylor Swift

19. “Θεωρώ πως ό,τι μέγεθος ή σχήμα σώματος και να έχεις είναι σημαντικό να το αποδεχθείς και να το αναδείξεις. Το γυναικείο σώμα είναι κάτι πάρα πολύ όμορφο. Εύχομαι οι γυναίκες να ήταν περήφανες για το σώμα τους και να μην κορόιδευαν άλλες γυναίκες, που είναι περήφανες για το δικό τους.”
Christina Aguilera

20. “Λέω συνεχώς στον εαυτό μου ότι είμαι ένα ανθρώπινο ον, ένας ατελής άνθρωπος ο οποίος δεν φτιάχτηκε για να μοιάζει με κούκλα και ότι αυτό που είμαι σαν άτομο είναι πιο σημαντικό από το αν αυτή τη στιγμή έχω ωραίο σώμα.”
Emma Watson

21. “Αυτό που συνειδητοποίησα είναι ότι είτε θα με αγαπήσω είτε θα με μισήσω. Και επέλεξα να με αγαπήσω. Τότε όλα μεταλλάχτηκαν για εμένα. Πράγματα που δεν θεωρούσα ελκυστικά έγιναν σέξι. Η αυτοπεποίθηση σε κάνει ελκυστική.”
Queen Latifah

22. “Ένα κορίτσι δεν χρειάζεται κανέναν που δεν την χρειάζεται.”
Marilyn Monroe

23. “Η αληθινή ομορφιά μιας γυναίκας αντικατοπτρίζεται στην ψυχή της. Είναι η φροντίδα που δίνει με αγάπη, το πάθος το οποίο έχει.”
Audrey Hepburn

24. “Είμαι σκληρή, είμαι φιλόδοξη και ξέρω ακριβώς τι και πώς το θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν με ενδιαφέρει.”
Madonna

25. “Τα καλά κορίτσια πάνε στον παράδεισο. Τα κακά κορίτσια πάνε παντού.”
Mae West

26. “Δεν χρειάζεται να είσαι όμορφη. Δεν χρωστάς την ομορφιά σου σε κανέναν. Ούτε στο φίλο/άντρα/σύντροφό σου, ούτε στους συνεργάτες σου και κυρίως ούτε στους άσχετους άντρες που συναντάς στο δρόμο. Δεν τη χρωστάς στη μητέρα σου, δεν τη χρωστάς στα παιδιά σου, δεν τη χρωστάς στην κοινωνία γενικότερα. Η ομορφιά δεν είναι ένα ενοίκιο που πληρώνεις για να κατοχυρώνεις μια θέση ανάμεσα στις γυναίκες.”
Erin McKean

27. “Το θέμα δεν είναι η παραπλάνηση των αντρών, αλλά η αγκαλιά της γυναικείας φύσης.”
Dita Von Teese

28. “Μια ισχυρή γυναίκα καταλαβαίνει πως η λογική, η αποφασιστικότητα και η δύναμη είναι γυναικεία χαρίσματα, ακριβώς όπως η διαίσθηση και ο συναισθηματισμός. Εκτιμάει και αξιοποιεί όλες τις αρετές της.”
Nancy Rathburn


29. “Δεν έχω ακούσει ακόμα έναν άντρα να ζητάει συμβουλές για το πώς θα συνδυάσει γάμο και καριέρα.”
Gloria Steinen

30. “Όταν ένας άντρας λέει τη γνώμη του, είναι άντρας. Όταν τη λέει μια γυναίκα, είναι σκύλα.”
Bette Davis

31. “Η ερώτηση δεν είναι ποιος θα με αφήσει. Η ερώτηση είναι ποιος θα με σταματήσει.”
Ayn Rand

32. “Ποιος κάνει κουμάντο τον κόσμο; Τα κορίτσια.”
Beyonce

33. “Μια γυναίκα πρέπει να είναι δύο πράγματα: Αυτή και αυτό που θέλει.”
Coco Chanel

34. “Πάντα ήθελα να γίνω μια Femme Fatale. Ακόμα κι όταν ήμουν μικρό κορίτσι, ποτέ δεν ήθελα να γίνω ένα κορίτσι. Ήθελα να γίνω γυναίκα.”
Diane von Furstenberg

35. “Βασικά, είμαι φεμινίστρια. Πιστεύω ότι οι γυναίκες μπορούν να κάνουν οτιδήποτε αποφασίσουν να κάνουν.”
Grace Kelly

Δεν είναι η γιορτή της γυναίκας ημέρα για λουλουδάκια, σοκολατάκια και συνάξεις γυναικοπαρεών για καλοπέραση. 
Είναι μια εργατική πρωτομαγιά που προηγήθηκε της γνωστής, διότι αν και οι γυναίκες ανήκαν στο ανθρώπινο είδος, επί αιώνες εργαζόταν πολλές φορές διπλάσια από ό,τι το "ισχυρό φύλο". 
Τα δικαιώματά τους ως ανθρώπινο είδος τα κατέκτησαν μετά από πολλά εργατικά "ατυχήματα", πολύ ξύλο και απίστευτη διαπόμπευση τόσο από την κοινωνία των ανδρών όσο και από το οικείο τους περιβάλλον. 
Πριν λοιπόν, αρχίσουν τα "χρόνια πολλά" και οι ηλεκτρονικές καρδούλες να στέλνονται σε γυναίκες που ούτε καν γνωρίζουν τι αντιπροσωπεύει η 8η Μαρτίου, καλό θα είναι να διαβάσουν σελίδες ιστορίας του γυναικείου κινήματος.  
Μία από αυτές είναι αυτή που διηγηθήκαμε, που δεν είναι ροζ αλλά κατακόκκινη όπως και το αίμα που έχυσαν για ένα κομμάτι ψωμί οι προγιαγιάδες όλων των γυναικών του κόσμου για να μην διανοηθεί κανείς ότι τις εγγόνες τους θα τις μεταχειρίζονται μόνο ως άξιες για ένα μπουκέτο λουλούδια σαν να είναι πραγματικά οι ασθενείς του ανθρώπινου είδους.







http://www.stontoixo.com
http://www.newsit.gr
http://www.tlife.gr
εκδόσεις Αρχέτυποhttp://www.iefimerida.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου