Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Το Πάσχα εις τα Ιεροσόλυμα κατά τον τέταρτον αιώνα.




Υπό Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου Αρχιεπισκόπου Αθηνών


Αρχαιοτάτη υπήρχεν εν τη εκκλησία εορτή η Επιφάνεια καλουμένη ή τα Επιφάνια, Θεοφάνεια ή τα Θεοφάνια, υποδηλούσα ου μόνον την κατά σάρκα γέννησιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αλλά και την εν τω Ιορδάνη φανέρωσιν αυτού ως Θεού (1), τούτου δ' ένεκα συνεωρτάζοντο αι δύο εορταί, η της Χριστού γεννήσεως και η των Θεοφανείων, και μόλις από του τέλους του Δ' αιώνος επήλθεν ο χωρισμός των εορτών. Εν Ιεροσολύμοις επεβραδύνθη ο χωρισμός ούτος, ως καταφαίνεται εκ της κατά τον στ' αιώνα ειδήσεως Κοσμά του Ινδικοπλεύστου λέγοντος ότι «οι Ιεροσολυμίται... ταις Επιφανείοις ποιούσι την γένναν»(2), όντως δε σ.355 «Καίτοι γε ούπω δέκατόν εστιν έτος καθ' ον χρόνον έγραφεν η Συλβία, εν Ιεροσολύμοις συνεωρτάζετο έτι η εορτή των Χριστουγέννων μετά της Επιφανείας του Κυρίου τη 6 Ιανουαρίου, πρώτην δε φοράν από της ανευρέσεως του χειρογράφου αυτής εγνώσθη η είδησις, ότι επί 8 ημέρας επανηγυρίζετο η εορτή αύτη ως και η του Πάσχα και η της Πεντηκοστής (3). Ετελείτο δε η πανήγυρις αυτής εν Βηθλεέμ, όπου κατά την νύκτα εν τω Σπηλαίω της γεννήσεως ετέλει ο Επίσκοπος Ιεροσολύμων, επειδή η Βηθλεέμ λίαν μεταγενεστέρως είχεν ίδιον επίσκοπον (4), την λειτουργίαν. Συγχρόνως όμως επανηγυρίζετο η εορτή και εν τοις λοιποίς προσκυνήμασι, κατά τας τρεις πρώτας ημέρας εν τω Γολγοθά, την τετάρτην ημέραν επί του όρους των Ελαιών, την πέμπτην εν Βηθανία, την έκτην εν Σιών, την εβδόμην εν τω Ναώ της Αναστάσεως και την ογδόην εν τω του Σταυρού, συνέρρεε δε κατά τας ημέρας εκείνας άπειρον πλήθος εκ των πέριξ εις Ιερουσαλήμ διά τας πανηγύρεις των οκτώ ημερών. Κατά την διάρκειαν αυτών οι μοναχοί της Βηθλεέμ αδιαλείπτως ελιτάνευον εν τω Ναώ αυτής και ετέλουν τας καθωρισμένας τελετάς εν τω ιερώ Σπηλαίω (5). Μετά την ανωτέρω εορτήν, εν Ιεροσολύμοις εωρτάζετο τη 14η Φεβρουαρίου ή της Υπαπαντής εορτή, ήτις ήτο κατ' αρχάς επιτόπιος Ιεροσολυμιτική εορτή, επεκράτησε δ' εν μεν τη Δύσει τελευτούντος του ε' εν δε τη Ανατολή αρχομένου του στ' αιώνος (6). Κατ' αυτήν εν τω Ναώ της Αναστάσεως οι πρεσβύτεροι και ο Επίσκοπος ηρμήνευον το Ευαγγέλιον της ημέρας, ετέλουν δε την θείαν λειτουργίαν μετά Εκκλησιαστικής τάξεως ομοίας προς την του αγίου Πάσχα, ήτις ην όλως εξαιρετικώς πανηγυρική ως και σήμερον.

Οι Τελετές της Μεγάλης Εβδομάδος

Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η εβδομάδα πριν το Πάσχα, από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι το Μεγάλο Σάββατο και ονομάζεται «Μεγάλη», γιατί τα γεγονότα όπου τελούνται και βιώνονται στους Ιερούς Ναούς είναι κοσμοσωτήρια για τον άνθρωπο. Γιορτάζονται με ξεχωριστό τρόπο σε όλη την Ελλάδα τα πανάρχαια έθιμά της αν και με μικρές διαφοροποιήσεις σε κάποιες περιοχές.

Η Μεγάλη Εβδομάδα αποτελεί διασκευή της εβραϊκής γιορτής «Άζυμα», που διαρκούσε επτά ημέρες και πιστεύεται πως ήταν αγροτική γιορτή. Διατηρούσαν την πίστη πως, όταν αρχίσει να χρησιμοποιείται η νέα σοδειά δεν πρέπει να υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης από την παλιά ζύμη. Γι’ αυτό και κρατούσαν μια διακοπή 7 ημερών, όσες δηλαδή και οι ημέρες του Πάσχα. Αυτό μας θυμίζει και τις πληγές που θέριζαν τους Αιγύπτιους όπου, λίγες μέρες πριν από την Έξοδο, ο Μωυσής πρόσταξε στο λαό του: «Επτά ημέρες θα τρώτε άζυμα, από την πρώτη μέρα θα εξαφανίσετε το προζύμι από τα σπίτια σας, διότι όποιος φάει ένζυμα η ψυχή του θα εξολοθρευτεί».

Ανάσταση - Λαμπρή -Πασχαλιά



Καμία γιορτή στο Χριστιανικό ημερολόγιο δεν είναι πλουσιότερη σε συμβολισμό από το Πάσχα. Σε αντίθεση με τη θλίψη και το πένθος που καλύπτουν τη Μεγάλη Εβδομάδα, οι ακτίνες του ανατέλλοντος Ηλίου εξαγγέλλουν την Κυριακή του Πάσχα ότι ο Χριστός, Ανέστη.
Η Ανάσταση του Χριστού είναι το μεγαλύτερο γεγονός μέσα στην Ιστορία. Είναι αυτό που διαφοροποιεί τον Χριστιανισμό από οποιαδήποτε άλλη θρησκεία. Η «Ανάσταση του Χριστού» συμβολίζει τη θέωση, τη διάβαση από το θάνατο στη ζωή, συμβολίζει την ανάσταση της δικής μας ταπεινής υπόστασης, σημαίνει την ελπίδα για τη δική μας θέωση. Μέσω της Ανάστασης αποκτά άλλο νόημα η Ζωή και ο Θάνατος. Δεν είναι πλέον ο θάνατος το τέλος της παρούσας ζωής, αλλά ο προσωρινός αποχωρισμός της ψυχής από το σώμα, σαν ένας προσωρινός ύπνος. Ο Χριστός άνοιξε τις πύλες του Άδη, αναστήθηκε και μαζί Του ανάστησε τον Αδάμ και την Εύα ελευθερώνοντάς τους από την κατάρα του προπατορικού αμαρτήματος. Αναστήθηκε και τη φθορά της φύσης τη μετάλλαξε σε αφθαρσία. Μέσω της θυσίας του, στο σταυρό των τεσσάρων στοιχείων που συνθέτουν την ύλη, πήρε πάνω του τις αμαρτίες της ανθρωπότητας και, έδωσε μια ακόμη ευκαιρία για τη σωτηρία του δικού μας πνεύματος. Μέσω του δρόμου της αγάπης και της θυσίας μας έδειξε το δρόμο για την αθανασία, για την ελευθερία του Πνεύματος.

Νησιά του Αιγαίου: Από πού πήραν το όνομά τους; (4)

Κάλυμνος: Κάλυμνος ή Κάλυμνα είναι η παράφραση του αρχαίου ελληνικού ονόματος του νησιού, που ήταν Κάλυδνος ή Κάλυδνα. Αι Καλύδναι νήσοι πήραν το όνομά τους από τον γιο του Ουρανού, Κάλυδνο! Γλωσσολογικά, από το καλύπτω + ύδνη, δηλαδή αυτή που καλύπτουν τα κύματα.

Αναφερεται και ως Calamo (προφανώς από αδυναμία εκφοράς του ονόματός της) και Κλάρος (δηλ. δωρικά κλήρος), ίσως επειδή κληρουχία Δωριέων ήλθε πρώτη και κατοίκησε το νησί.
Κάρπαθος: Η νήσος έλκει την ονομασία της από την κάρπασο, τον λευκό ελλέβορο*, που αφθονεί σε αυτήν.
Κάρπαθος - Όλυμπος

Κάσος: Η Κάσος πήρε το όνομά της από τον Κάσο, τον πατέρα του Κλεόχου ή Κλεομάχου. Κατά καιρούς λεγόταν και Άμφις, Αστράβη και Άχνη.


 Γλωσσολογικά έλκει το όνομά της από τη ρίζα κασ- (κάσις = αδελφός, αδελφή, άνθρωπος ομοίας φύσεως ή προελεύσεως), αφού θεωρείται "αδελφή" της Καρπάθου.





Καστελόριζο: Το αρχαίο όνομα του νησιού Μεγίστη / Μεγίστα, οφείλεται στον πρώτο οικιστή του, τον Μεγιστέα. Το όνομα παραπέμπει και στο ότι είναι η μεγίστη νήσος της περιοχής της Λυκίας. Από τους αρχαίους συγγραφείς αναφέρεται ως Κισθήνη. 
Κάποτε η Σαλακία μετέφερε μέσα σε πατάρα (κίστη) τα συμβολικά πέμματα (γλυκίσματα) σε σχήμα τόξου, βελών και λύρας, προς τιμήν του θεού Απόλλωνα. Η κόρη άφησε κάποια στιγμή την κίστη, χωρίς να την προσέχει, για ν' αναπαυθεί. Την πήρε ο άνεμος και την έριξε στην θάλασσα. Η κόρη έφυγε κλαίγοντας για το σπίτι της. Τα κύματα ξέβρασαν την κίστη σε χερσόνησο, στην οποία υπήρχε πόλη, που ονοματίστηκε από την πατάρα - το θεϊκό σημάδι - Πάταρα, και η νήσος πλησίον αυτής, από την κίστη, Κισθήνη.
Καστελόριζο (στο βάθος η τουρκική Λυκία...)

Η βυζαντινή ονομασία του νησιού είναι Κάστελλος, Καστέλλι, Καστέλλος στα Ριζά. Αναφέρεται και Castello Rugio, Castel Rosso, Chateaux Royx, Chateaux Rouge, Castel Ruzzo και Russo (από τους κόκκινους βράχους στους οποίους οικοδομήθηκε και το κάστρο).
Αναφέρεται Καστελλόρουσον, Καστελλόροιζο καιΚαστελλόρουζο.
Οι Άραβες την έλεγαν Μαγιά ή Μαγιάς. Οι Τούρκοι Μεΐς (σαφώς αμφότερα παραφθορές του αρχαίου ελληνικού Μεγίστη).
Κέα: Η Κέα στα αρχαία ονομαζόταν Κέως, Κέω, Κεία και Κία (>λατ.Cea > ενετ. Zea > φραγκ. Zia-Τζια, Τζία, Τσεία, κατά τον 13ο αι.)
Έφερε και τα προσωνύμια Υδρούσα, Ευξαντίς, Κίανος, Μεροπίη και Σειρίη. Η νήσος αποικίστηκε από Αρκάδες, υπό τον ήρωα Αρισταίο (γιο του Απόλλωνα και της νύμφης Κυρήνης του Πηνειού), ο οποίος ίδρυσε στο νησί βωμό του Διός Ικμαίου (>ακμαίου < ρίζα ακ- > ακός, ακέστωρ = ο ιατρός, ο θεραπευτής > ακτίς κλπ), και πρόσφερε θυσίες στον Σείριο (Κύνα) και τον Κρόνιο Δία. Ο Ικμαίος Ζευς ήταν η προσωποποίηση των δροσερών ανέμων, της αναψυκτικής δρόσου και των βροχών. Ο ναός του ήταν, πιθανώς, όπου σήμερα τα ερείπια του Ι.Ν. του Αγ. Παντελεήμονος στα  Ελληνικά.

Έτσι μπορούμε να πούμε πως η Κέα είναι η νήσος των καυμάτων, της θεραπευτικής δύναμης του Ήλιου, αφού ο Αρισταίος ή Νόμιος ή Αγρεύς Ζευς κατέστη ποιμενική θεότητα, προστάτευε από την καταστρεπτική θερμότητα του Ηλίου, διαρκούντων των κυνικών καυμάτων. Αυτός, ως εφευρέτης της μελισσοκομίας, διέγνωσε πως το μέλι είναι θεραπευτικό κατά των εγκαυμάτων και είχε την ικανότητα να προσελκύει τους ετήσιους ανέμους, οι οποίοι δρόσιζαν από τα κυνικά καύματα.
Οι Τούρκοι την ονόμαζαν  Mourtedd (= νήσος αρνησιθρήσκων), επειδή κατοίκησαν εδώ κάποτε Μαρδαΐτες και υπήρξε κρησφύγετο πειρατών.
Κίμωλος: Η Κίμηλος / Κίμωλος, ήταν περίφημη για την κιμωλία γη της, την οποία οι αρχαίοι μεταχειρίζονταν ως σαπούνι για τον καθαρισμό των ενδυμάτων και το ξύρισμα της γενειάδας. Πήρε το όνομά της από το λευκό χρώμα, που έχουν τα παράλιά της: Κίμωλος ή και Κιμωλός και Κιμωλία < κιμωλία + λευκή γη, γύψος.

Το όνομά του το νησί το οφείλει στον Κίμωλο, πρώτο οικιστή του, σύζυγο της Σίδης, του Ταύρου. Πέρα από τη μυθολογική - ιστορική ετυμολογία, υπάρχει και αυτή που προσιορίζει επακριβώς τα χαρακτηριστικά κάθε τόπου και όσον αφορά την Κίμηλο / Κίμωλο η λέξη συνίσταται από τη ρίζω κι- (που δίνει λέξεις σχετικές με την κίνηση, όπως κίων, κίνησις, κινητήρ κ.λπ.) και τη Μήλο, που είναι το πλησιέστερο στην Κίμωλο νησί. Με άλλα λόγια, η Κίμηλος είναι η κινηθείσα Μήλος, δηλαδή ένα κομμάτι της Μήλου που κάποτε "κινήθηκε", αποκόπηκε απ' αυτήν και έγινε ένα ξεχωριστό νησί. Και αυτό το επιβεβαιώνει και η γεωλογία. Αναφέρεται και ως Εχινούσα (= νησί των αχινών), Κιμωλίς, Cimolis, Chimoli, Liminoz, Chimuli, Cimelos, Kimilo,αλλά και Κύμηλος ή (το) Κίμωλο ή (το) Κίμουλο. Επίσης  Cretosam, δηλαδή εκ της κρητίδος γης. Σε πορτολάνους του 1318 η νήσος μαρτυρείται ως Argentara (= ασημένια), από την ελληνική λέξη άργος (>άργυρος) = λευκός. Και Argentiera, Argentera, Αντζεντιέρρα. 
Κρήτη: Η μεγαλόνησος Κρήτη πήρε το όνομά της από τους Κορύβαντες Κουρήτες, που ήταν οι κρύβαντες (αυτοί που έκρυψαν) τη γέννηση του Διός, για να μην τη μάθει ο Κρόνος και φονεύσει τον νέο θεό. Παλαιότερα λεγόταν Ιδαία, από την επικράτηση εδώ των Ιδαίων θεοτήτων (εξ ου και Ίδη ο Ψηλορείτης).
Ταυροκαθάψια στην Μινωϊκή Κρήτη

Λεγόταν και Μακάρων νήσος.
Γλωσσολογικά η ρίζα της είναι η καρ-> κρα- (>κράτος), άρα Κρήτη = η κρατούσα, η κραταιά, η ισχυρή. Και ότως η Κρήτη ήταν κάποτε παγκόσμια θαλασσοκράτειρα.
Κύθνος:  Στην αρχαιότητα το νησί ήταν γνωστό ως Αφιούσα, Θηραμνία, Θερμία κ.ά. ονόματα σχετικά με τις θερμές ιαματικές πηγές του. Κύθνος ονομάστηκε από τον Κύθνο, αρχηγό των Δρυόπων, οι οποίοι ήλθαν εδώ από την Εύβοια (στην οποία είχαν μεταβεί από την κοιτίδα τους την Πίνδο).
Κύθνος

Γλωσσολογικά, η ρίζα του ονόματος είναι η υδ- > Fυδ- > κυδ- > κυθ- και σημαίνει κυματόεσσα.
Κως: Το νησί πήρε την ονομασία του από την αρχαία ελληνική λέξη κώας, κως (< κωFος > κύφος, κωβαίος, καβούρι, κάβος, κάβα, κάβειροι κλπ > αγγλ. cave = σπηλιά, σπήλαιο, σπηλαιώδες, ή ό,τι έχει σχήμα σπηλαίου.
Κως - το κάστρο της Νερατζιάς






Συνεχίζεται...






* Οι ελλέβοροι είναι φυτά ποώδη με ρίζωμα πολυετές, που ζουν στα ορεινά. Ανήκουν στην ίδια οικογένεια με τις ανεμώνες και τις νεραγκούλες, είναι φυτά δηλητηριώδη, που περιέχουν τα τοξικά γλυκοζίδια ελλεβορεΐνη και ελλεβορίνη. 

 Με το φυτό αυτό, σύμφωνα με τον μύθο, ο Μελάμπους, ο γιατρός των θεών, θεράπευσε τις κόρες του βασιλιά του Άργους Προίτου (Προιτίδες), που είχαν πάθει παράκρουση και νόμιζαν πως ήταν αγελάδες (μοσχίδες), και στη συνέχεια πήρε για σύντροφό του μια από αυτές. Από τα ένδεκα είδη ελλέβορου που υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη, στην Ελλάδα φυτρώνει μόνο το ένα, ο Ελλέβορος ο κυκλόφυλλος (Helleboros cyclophyllos).  

Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Βρες το λάθος


Φταίει ο Παπανδρέου. Φταίει ο Καραμανλής. Φταίει ο Σημίτης. Φταίει ο Μητσοτάκης. Φταίει ο Ανδρέας Παπανδρέου. Φταίει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Φταίει η χούντα. Φταίει η Αποστασία. Φταίει ο Εμφύλιος. Φταίει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Φταίει ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος. Φταίει η Τουρκοκρατία.
Φταίνε. Φταίμε;
 
Εμείς όλοι ευθύνες δεν έχουμε; Καθόλου; Αθώοι του αίματος; Αμέτοχοι του εγκλήματος; Τουρίστες στην ίδια μας τη χώρα; Μετανάστες στην ίδια μας τη ζωή; Καμιά ευθύνη; Κανένα σφάλμα; Καμιά πατάτα; Τίποτα;
Κι όμως... Αν τα βάλουμε κάτω, δεν βγαίνουν τα κουκιά. Μια χώρα δεν αυτοαναφλέγεται ερήμην των πολιτών της. Κι ας μην το πιάσουμε από τον Κιουταχή. Ας το πιάσουμε από την τελευταία 20ετία. Απ'  την εποχή της ροζ τσιχλόφουσκας.
 
Τότε, η «Μαντάμ Σουσού» του Δημήτρη Ψαθά έζησε ιστορικές - και υστερικές - στιγμές. Γιατί περί μαζικής υστερίας επρόκειτο. Η μαντάμ Σουσού και η μαντάμ Λουσού, χέρι χέρι, ψωνίζανε σαν να μην υπάρχει αύριο. Καταναλώνανε σαν να κρέμεται η ζωή τους από ένα βλαχομπαρόκ lifestyle. Βρες το λάθος.
Μισθωτοί συμπεριφέρονταν ως Κροίσοι. Παλιά, αγόραζαν αμάξι για να κάνουν τη δουλειά τους. Οχι για να κάνουν φιγούρα στον γείτονα. Αλλά, βλέπεις, είναι πολλά τα κυβικά, Αρη! Ξεκολλήσανε το «Η Παναγιά μαζί σου» και «Μπαμπά μην τρέχεις» και βάλανε το τρέντι γούρι από το τρέντι μαγαζί. Βρες το λάθος.
 
Παντρεύανε τα παιδιά τους; Δεξιώσεις, μπουφέδες, τούρτες, σαμπάνιες, χλίδα... Ζωτικά ψεύδη: «Οσα στερηθήκαμε εμείς, να τα δώσουμε στο παιδί μας». Στο παιδί μας που παντρεύτηκε άρχοντας και σήμερα είναι άνεργο. Ο ξυπόλητος πρίγκιπας. Βρες το λάθος.
 
Τα χρόνια της φούσκας του χρηματιστηρίου κάποιοι αγόραζαν ό,τι βρίσκανε μπροστά τους. Πληρώνανε όσο όσο! Οσο πιο ακριβό τόσο πιο καλό. Πουλιέται; Το αγοράζω. Το δίνεις; Το παίρνω! Βρες το λάθος.
Οι τράπεζες σε κυνηγούσαν από πίσω με πιστωτικές κάρτες και προεγκεκριμένα δάνεια. Κάθε τρεις και λίγο, ραβασάκι: «Επειδή είστε καλός πελάτης σάς εγκρίνανε 6.000, 10.000, 20.000». Επειδή είστε καλός πελάτης. Επειδή είστε καλός άνθρωπος. Επειδή έχετε ωραία μάτια. Επειδή μια ζωή την έχουμε κι αν δεν τη γλεντήσουμε τι θα καταλάβουμε τι θα καζαντίσουμε. Βρες το λάθος.
Θυμάμαι παλιά διαφήμιση τράπεζας στην οποία το ζευγάρι έπαιρνε δάνειο για να πάει χλιδάτες διακοπές. Επαναλαμβάνω: ΔΑΝΕΙΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΙΣ ΜΑΛΔΙΒΕΣ! Οχι για να ρίξεις λεφτά στο μαγαζί. Οχι για να βοηθήσεις το παιδί στις σπουδές. Οχι για να πληρώσεις τη δόση του σπιτιού. Για να πας στους κοκοφοίνικες να λιάζεσαι. Βρες το λάθος.
 
Και το κράτος από κοντά! Να σιγοντάρει, να ενθαρρύνει, να σπρώχνει στην καταστροφή. Ελλάδα, η απόλυτη μαντάμ Λουσού! Πρώτο βραβείο στη Γιουροβίζιον. Πήρε φωτιά το Κορδελιό. Πανηγύρια, εκδηλώσεις, δεξιώσεις, πάρτι, χαμός. Τι έμεινε από όλα αυτά; Μια ξεβαμμένη παγέτα από το φόρεμα της συμπαθέστατης Παπαρίζου. Να μας θυμίζει το μηδέν. Το απολύτως τίποτα. Βρες το λάθος.
Ασε τις χαρές, τις αγκαλιές, τα φιλιά της Γιάννας Αγγελοπούλου με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, όταν ανέλαβε η Ελλάδα τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Που μας κοστίσανε τη μάνα ΜΑΣ και τον πατέρα ΜΑΣ. Θα ξεχάσω εγώ τους Καλατράβες που πλακώσανε και μας πήραν και τα σώβρακα; Τους τρελούς μισθούς που δόθηκαν αβέρτα κουβέρτα; Τους «ημετέρους» που κάναν σουλάτσο στα δικά μας λεφτά; Τις ασύλληπτες κατασκευές, στάδια, κολυμβητήρια, ολυμπιακά χωριά - που τώρα ρημάζουν στη μέση του πουθενά; Θα ξεχάσω που σκοτώνονταν Σημίτης με Καραμανλή ποιος θα πρωτοχρεωθεί την επιτυχία; Βρες το λάθος.
Αποδείξεις δεν ζητούσαμε. Είναι γεγονός. Οπως γεγονός είναι πως δεν φταίγαμε - τουλάχιστον όχι στον βαθμό που μας εγκαλούν. Αν ζητούσες απόδειξη από υδραυλικό - δεν ξαναπάταγε στο σπίτι σου ο υδραυλικός. Τόσο απλά. Αν ζήταγες απόδειξη από τον γιατρό - δεν ξαναρχόταν ο γιατρός. Τόσο απλά. Αν ζήταγες απόδειξη από ηλεκτρολόγο - δεν ξανάβλεπες ηλεκτρολόγο. Τόσο απλά: Εμενες στα μαύρα σκοτάδια, με ξεχειλισμένο καζανάκι και 40 πυρετό. Τόσο απλά!
 
Βρες το λάθος στα ρουσφέτια. Εχω έναν θείο που θα με διορίσει στο Δημόσιο. Εναν γείτονα που θα φέρει το παιδί από τον Εβρο. Εναν που θα τον λαδώσω να μου βγάλει τη σύνταξη που δεν δικαιούμαι. Εναν κουμπάρο στην Πολεοδομία που θα κάνει τα στραβά μάτια στο αυθαίρετο. Εχω... έχεις... έχει... Ρουσφέτι, μέσο, δόντι, βύσμα. Κι όποιος δεν έχει, την πάτησε. Το παιδί του θα υπηρετήσει στον Εβρο, θα μείνει άνεργο, το αυθαίρετο θα το φάει η μαρμάγκα και η σύνταξη δεν θα βγει ποτέ. Ετσι γυρίζουν τα γρανάζια αυτής της μηχανής. Βρες το λάθος.
 
Τους ψηφίσαμε. Βρες το λάθος. Τους πιστέψαμε. Βρες το λάθος. Μπρος στα μάτια μας η αλήθεια κι εμείς εθελοτυφλούσαμε. Στρουθοκαμηλίζαμε. Βρες το λάθος.
Μπουκάραμε στην κρεβατοκάμαρα, πιάναμε τον άντρα μας με μια άλλη. Κι αντί να τα βάλουμε με αυτόν, ξεμαλλιάζαμε αυτήν. Βρες το λάθος.
Για το κραγιόν στο πουκάμισο δεν φταίει αυτή που το έβαλε. Φταίει αυτός που την ενθάρρυνε. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί πήραμε διαζύγιο; Βρες το λάθος.
 
Με λίγα λόγια... Φταίνε οι πολιτικοί που τα κάνανε σκατά...
Φταίμε εμείς που τους το επιτρέψαμε.
Που τους το επιτρέπουμε. Ακόμη. Και σ' αυτό το τελευταίο - κυρίως σ' αυτό - βρες το λάθος!

Νησιά του Αιγαίου: Από πού πήραν το όνομά τους; (3)

Είναι χαρακτηριστικό πως τα τοπωνύμια των Κυκλάδων μας παραδίδουν το πώς τα νησιά αυτά γεννήθηκαν και είναι αποθραύσματα μεγάλων σεισμών και γεωλογικών αναταράξεων που συνέβησαν κάποτε στην περιοχή.
Δήλος: Το ιερό νησί του Απόλλωνα. Η ονομασία του συνδέεται με τη μυθική γέννησι του θεού. Νησί που να έδινε γη στην άνομη γέννα της Λητώς δεν υπήρχε, αφού καμιά χώρα δεν ήθελε να έχει τις κατάρες της Ήρας. Τότε, ο Ποσειδώνας με την κοσμική τρίαινά του ανατάραξε τα νερά της θάλασσας, και μια γη, που έως τότε ήταν άδηλος (αφανέρωτη) εμφανίστηκε, δηλαδή έγινε δήλος (δηλωμένη, φανερή, ορατή). Και αυτή η νέα γη πρόσφερε καταφύγιο στην καταδιωκόμενη Λητώ, για να γεννήσει τα παιδιά του Δία.

Τα άλλα νησιά τότε, έτρεξαν γύρω της και κύκλωσαν τη γενέτειρα του Απόλλωνα (και της Αρτέμιδος) κι έτσι δημιουργήθηκαν οι Κυκλάδες. Τις Κυκλάδες και άλλα τέτοια νησαία συμπλέγματα τις αποκαλούσαν και Σποράδες, γιατί το ένα νησί είναι κοντά στο άλλο, "σαν σπέρματα καταβληθέντα". Στην αγορά των αρχαίων Αθηνών, ονομαστά ήταν τα ορτύκια της Δήλου. Άλλωστε γι' αυτόν τον λόγο η ιερά νήσος λεγόταν και Ορτυγία / Ωρτυγία. 
Άλλο όνομά της ήταν Αστερία. 
Παραλία στη Δονούσα

Δονούσα: Η Δονούσα ετυμολογείται από το ρήμα δονέω, λόγω της σεισμογένεσής της. Σημαίνει και η ταραγμένη από δίνες.
Ηρακλειά: (Ηράκλεια στα αρχαία χρόνια) είχε περίφημο ναό της Τύχης (Τυχαίον). Απ'  αυτόν σώζονται ερείπια οχυρού, εντός του οποίου βρισκόταν ο περίφημος ναός του Λοφίτου Διός. Στο νησάκι σώζονται ακόμη ερείπια πύργου οικοδομημένου με μεγάλους τετραγωνικούς λίθους, που οι ντόπιοι το λένε "κάστρο του Ηρακλή", γιατί, κατά τη φαντασία τους, μόνον αυτός θα μπορούσε να οικοδομήσει τέτοιους λίθους! 
Ηρακλειά

Στα αρχαία χρόνια, ηράκλεια λίθο ή απλώς ηράκλεια ή ηρακλεία λίθο έλεγαν τον μαγνήτη. Επίσης αναφέρεται και ένα φυτό με το όνομα ηρακλείων μήκων, ίσως η νυν λεγομένη γρατιόλη η φαρμακευτική ή η σιληνή η φυσκώδης.
Η Ηρακλειά λέγεται λαϊκά και παραφρασμένα και Αρακλειά και Ρακλειά. Στα αρχαία κείμενα αναφέρεται και ως Όνος. 
Θάσος: Η νήσος Θάσος ονομάστηκε έτσι από το θάσος/δάσος της, δηλαδή το δασύ έδαφός της. Και όντως ήταν όλη ένα πευκόδασος.

Ιστορικά ετυμολογείται από τον Θάσο, γιο του Ποσειδώνα (ή του Αγήνορος), που ήταν και ο θεμελιωτής της. Παλαιότερα λεγόταν και Αερία ή Αιθρία. Αλλά και Χρυσή, από τα πολλά χρυσωρυχεία της. Ήταν άλλωστε ονομαστή από την αρχαιότητα για τα μεταλλεία της, που ανάγονται στο 100000 π.Χ.
Θήρα: Πανέμορφο νησί των Κυκλάδων, που πριν το αποικήσει ο Λακεδαιμόνιος Θήρας, λεγόταν Καλλίστη. Ο Θήρας, γιος του Αυτεσίωνος (εκ Καδμείας Θηβών, εγγονός του Τισαμενού και απόγονος του Θερσάνδρου), ήταν αρχηγέτης των Αιγειδών στη Σπάρτη. Με Λακεδαιμονίους και Μινύες μετοίκησε στη Θήρα. 
Το όνομα αυτό, πέραν της αλήθειας της ιστορίας, συνάδει και με ένα γεωλογικό χαρακτηριστικό, αφού η ρίζα του ονόματος του νησιού είναι θηρ- από την οποία προκύπτουν οι λέξεις θηρεύω, θηρίον (=άγριο ζώο>πάνθηρ). Έτσι, πάνσοφα, πίσω από το όνομά της κρύβεται η γνώση ότι σ' αυτό το νησί κατοικεί ένα ιδιαίτερο θηρίο, που δεν είναι βέβαια άλλο από το ηφαίστειό της...

Αργότερα επί Ενετών επικράτησε το Σαντορίνη, εξαιτίας ενός μικρού εκκλησιδίου της Αγ. Ειρήνης. 
Θηρασιά: Η Θηρασία ή Θηρασιά είναι ό,τι λέει το όνομά της: ένα κομμάτι της Θήρας, αφού άσος και ασία στα αρχαία ελληνικά σημαίνει ο μεγάλος τόπος (εξ ου και Ασία η ήπειρος κλπ).

Ίος: Η Ίος (ή Νιος) πήρε το όνομά της από το ίον, το άνθος της βιολέτας και του μενεξέ, που έχει ιώδες χρώμα. Και πράγματι η Ίος έχει μενεξεδένια  (ιώδη) βουνά... "Χώμα νοτισμένο από αρχαία ρέμβη" έλεγε ο Ελύτης για το χώμα της Ίου, ιερό νησί αφού εδώ ετάφη ο Όμηρος...

Άλλη ετυμολογία θέλει την Ίο να ονοματίζεται από το ιός (=δηλητήριο), επειδή το νησί, καθώς και τα παρακείμενά του, έχουν πολλά ιοβόλα φίδια.



Συνεχίζεται....

Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Νησιά του Αιγαίου: Από πού πήραν το όνομά τους...(2)

Αγαθονήσι: Αυτός ο παρθένος τόπος κατοικείται από την αρχαιότητα. Είχε διάφορες ονομασίες, μέχρι τη σημερινή, η οποία υποδηλώνει την καλοσύνη των κατοίκων του.
Αγαθονήσι

 Στα αρχαία χρόνια λεγόταν Υετούσσα, Τραγαία και Τραγιά και αργότερα Γάϊδαρος και Γαϊδουρονήσι, από το σχήμα του που μοιάζει με καλπάζοντα γάϊδαρο.

Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Ελληνικά νησιά: Από που πήραν το όνομά τους; (1)


                  
Ελληνικά νησιά: Από πού πήραν το όνομά τους;
Ξέρατε ότι ο Νάξος ήταν ο θρυλικός ηγεμόνας των πρώτων αποίκων του ομώνυμου νησιού; Το ίδιο ήταν και ο Πάρος, για την Πάρο, ο Θάσος για την Θάσο, ο Ζάκυνθος για την Ζάκυνθο και ο Κέφαλος για την Κεφαλονιά. Γνωρίζατε ότι Κρήτη ονομαζόταν μία από τις νύμφες των Εσπερίδων, που φύλαγαν τα χρυσά μήλα στον κήπο των θεών, στη χώρα του Άτλαντα; Η δε Σύμη ήταν μία άλλη νύμφη, συζύγου του Γλαύκου, πρώτου κάτοικου του νησιού, ενώ ο Φολέγανδρος ήταν γιος του Μίνωα.
Το ότι έπαιξε η αρχαία ιστορία ρόλο στην ονομασία των ελληνικών νησιών δεν μας κάνει εντύπωση. Ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζουν ονόματα νησιών που η ιστορία τους προσπερνά μία εμβληματική -και πιθανώς μυθική- φιγούρα. Όπως τα παρακάτω:
Σύρος: Το όνομα Σύρος προέρχεται από τους πρώτους κατοίκους του νησιού, τους Φοίνικες. Σήμερα υπάρχουν δύο εκδοχές για την ονομασία αυτή. Σύμφωνα με την πρώτη, το όνομα προέρχεται από τη λέξη «ουσύρα» που σημαίνει ευτυχής, ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη, προέρχεται από το «συρ» που σημαίνει βράχος.
Σκύρος: Το νησί πήρε την ονομασία του από το άγριο πετρώδες έδαφός του. «Σκίρον» ή «σκύρον» σημαίνει «συντρίμμια πέτρας».
Σκύρος

Ανάφη: Η Ανάφη διατήρησε αναλλοίωτο το όνομά της από την αρχαιότητα και μάλιστα από την αρχαία μυθολογία. Σύμφωνα με αυτήν, οι Αργοναύτες επιστρέφοντας στη πατρίδα τους από την Κολχίδα έπεσαν σε καταιγίδα και παρασύρθηκαν στο ανοικτό πέλαγος, όπου ναυαγοί πλέον στη θάλασσα άρχισαν να εκλιπαρούν τον θεό Απόλλωνα να τους σώσει. Ο Απόλλωνας ανταποκρινόμενος στις εκκλήσεις τους διέχυσε φως υπό μορφή κεραυνού οπότε είδαν μπροστά τους να ξεπροβάλει από τη θάλασσα ολόκληρο νησί το οποίο κατάφεραν να προσεγγίσουν. Εκεί οι Αργοναύτες ανήγειραν βωμό προς τιμή του Απόλλωνα του «Αιγλήτη» (= αυτού που λάμπει, Αίγλη) και ονόμασαν το νησί Ανάφη (εκ του ρήματος αναφαίνω).
Μύκονος: Η ονομασία Μύκονος, γνωστή από αρχαία νομίσματα και επιγραφές, αποδόθηκε από την παράδοση στον επώνυμο ήρωα Μύκονο, απόγονο του μυθικού βασιλιά της Δήλου Ανίου, γιου του Απόλλωνος και της νύμφης Ροιούς, κόρης του Διονύσου.
Σαντορίνη: Το όνομα της νήσου «Θήρα» προέρχεται από τον αρχαίο Σπαρτιάτη Θήραν που αποίκησε πρώτος το νησί. Το δε όνομα «Σαντορίνη», όμως, προέρχεται από τους διερχόμενους Φράγκους Σταυροφόρους οι οποίοι κατά το πέρασμα τους στέκονταν για ανεφοδιασμό κοντά σε εκκλησία της Αγίας Ειρήνης (Σάντα Ειρήνη) η οποία υπήρχε στο νησί.
Ικαρία: Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση της ονομασίας του νησιού. Μία από αυτές αναφέρεται στην φοινικική ρίζα «-καρ» και στον λαό των Κάρων, της Μικράς Ασίας. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, όμως, το νησί ονομάζεται Ικαρία από τον μύθο του θρυλικού Ικάρου, που με τον θάνατό του εκεί έδωσε το όνομά του στο Ικάριο πέλαγος.
Σκιάθος: Το όνομα της Σκιάθου, φημολογείται ότι προέρχεται από τις λέξεις «σκιά» και «Άθως», καθώς το νησί βρίσκεται γεωγραφικά -και μεταφορικά- στην σκιά του Αγίου Όρους.
Αλόννησος: Το όνομα Αλόννησος δόθηκε επί Όθωνα, το 1838, με πρόταση του τότε Υπουργείου Εσωτερικών σε αντικατάσταση του προηγουμένου ονόματος Λιαδρόμια ή
Ηλιοδρόμια, καθώς έτσι αναφερόταν στη Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας του 1828. Από μετέπειτα έρευνα αυτό διαπιστώθηκε ως λάθος, δεδομένου ότι κατά την αρχαιότητα η Αλόννησος ήταν άλλο νησί (άγνωστο το ποιο). Παρά ταύτα το όνομα παραμένει ως έχει για το νησί, το οποίο κατά τους αρχαίους Έλληνες λέγονταν «Ίκος».
Λήμνος: Η λέξη Λήμνος κατά μία εκδοχή -των φοινικιστών- είναι φοινικική και σημαίνει λευκή, άσπρη, λαμπερή. Όμως ουδεμία σχέση μπορεί να έχουν αυτές οι ονομασίες με το ηφαιστειογενές νησί. Άλλες εκδοχές υποστηρίζουν πως το όνομα Λήμνος προέρχεται είτε από την ομηρική λέξη «λήιον», που προσδιορίζει το σπαρμένο χωράφι, τον αγρό, ή από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις «ληίς» (που σημαίνει κοπάδι) + «μήλο» (που σημαίνει πρόβατο), δηλαδή νήσος κοπαδιών αιγοπροβάτων. Η τελευταία αυτή εκδοχή φέρεται και η επικρατέστερη, επειδή η Λήμνος είναι το πεδινότερο νησί του Αιγαίου με μεγάλη παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, ήδη από την αρχαιότητα.
Λέρος: Το μεγαλύτερο μέρος της Λέρου είναι σχετικά επίπεδο και με χαμηλά βουνά (το υψηλότερο σημείο είναι το Κλειδί 320 μ.). Για αυτό το νησί πήρε το όνομά του από την αρχαία ελληνική λέξη «λέρος» που σημαίνει ομαλός, επίπεδος.
Ρόδος: Από την αρχαία εποχή έχει επικρατήσει ο συσχετισμός του ονόματος με το ομώνυμο λουλούδι, ιερό στον θεό Ήλιο. Γι’αυτό και τα νομίσματα της Ρόδου παρίσταναν από το ένα μέρος του κεφάλι του Ήλιου και από το άλλο το Ρόδον.
Κέρκυρα: Σύμφωνα με πολλούς μελετητές το όνομα οφείλεται στην νύμφη Κέρκυρα, κόρη του ποταμού Ασώπου. Ο θεός Ποσειδώνας αγάπησε την όμορφη κοπέλα, την έφερε στο νησί και του έδωσε το όνομά της. Από τον έρωτά τους έφερε στη ζωή τον Φαίακα, τον μυθικό γενάρχη των Φαιάκων.
Κέρκυρα

Πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι ο μύθος της νύμφης Κέρκυρας συνδέεται ετυμολογικά με την λέξη «κορυφώ» από την ακρόπολη που βρίσκεται απέναντι από το σημερινή πρωτεύουσα. Από την λέξη «κορυφώ» προήλθε στην συνέχεια η λατινογενής ονομασία Corfu, με την οποία είναι γνωστό το νησί στο εξωτερικό.
Κύθηρα: Αρκετές φορές τα Κύθηρα άλλαξαν ονομασία. Οι κατά καιρούς ηγεμόνες του νησιού του προσέδιδαν διάφορα ονόματα. Τον μεσαίωνα λεγόταν Κυθουρία και Τσερίγο ή Τσιρίγο, όνομα που του έδωσαν οι Ενετοί ναυτικοί. Λεγόταν και Φοινικούντα κάποτε, γιατί πολύ παλιά υπήρξαν τα Κύθηρα αποικία των Φοινίκων. Η ονομασία «Κύθηρα» τους δόθηκε από την Αφροδίτη, την προστάτιδα του νησιού κατά την αρχαιότητα, που εδώ την έλεγαν Κυθήρια ή Κυθέρεια, από το ρήμα «κεύθω», το οποίο σημαίνει «κρύπτω τον έρωτα στην κοιλία».

Συνεχίζεται... 

ΟΙ ... "ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟΙ" ΕΛΛΗΝΕΣ



Ο επικεφαλής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, Σουηδός Στούρε Λιννέρ,
στο βιβλίο του «Η Οδύσσειά μου» γράφει για το Δίστομο:

Παντρευτήκαμε στις 14 Ιουνίου. Ο υπεύθυνος της ελληνικής επιτροπής, Έμιλ Σάντστρομ,
παρέθεσε γαμήλιο γεύμα προς τιμήν μας.
Αργά το βράδυ με πλησίασε και με απομάκρυνε από τα γέλια και τις φωνές,προς μια γωνιά όπου θα μπορούσαμε να μιλήσουμε οι δυο μας.
Μου έδειξε ένα τηλεγράφημα που μόλις είχε λάβει: οι Γερμανοί έσφαζαν για τρεις ημέρες τον πληθυσμό του Διστόμου, στην περιοχή των Δελφών, και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό. Πιθανοί επιζώντες είχαν ανάγκη άμεσης βοήθειας. Το Δίστομο ήταν μέσα στα όρια της
περιοχής την οποία, την εποχή εκείνη, ήμουν αρμόδιος να τροφοδοτώ με τρόφιμα
και φάρμακα. Έδωσα με τη σειρά μου το τηλεγράφημα στην Κλειώ να το διαβάσει,
εκείνη έγνεψε κι έτσι αποχωρήσαμε διακριτικά από τη χαρούμενη γιορτή.

Περίπου μα ώρα αργότερα ήμασταν καθ' οδόν μέσα στη νύχτα. Απαιτήθηκε
ανυπόφορα μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου διασχίσουμε τους χαλασμένους
δρόμους και τα πολλά μπλόκα για να φτάσουμε, χαράματα πια, στον κεντρικό
δρόμο που οδηγούσε στο Δίστομο. Από τις άκρες του δρόμου ανασηκώνονταν γύπες
από χαμηλό ύψος, αργά και απρόθυμα, όταν μας άκουγαν που πλησιάζαμε. Σε κάθε
δέντρο, κατά μήκος του δρόμου και για εκατοντάδες μέτρα, κρεμόντουσαν
ανθρώπινα σώματα, σταθεροποιημένα με ξιφολόγχες, κάποια εκ των οποίων ήταν
ακόμη ζωντανά. Ήταν οι κάτοικοι του χωριού που τιμωρήθηκαν με αυτό τον
τρόπο: θεωρήθηκαν ύποπτοι για παροχή βοήθειας στους αντάρτες της περιοχής,
οι οποίοι επιτέθηκαν σε δύναμη των Ες-Ες.

Η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη. Μέσα στο χωριό σιγόκαιγε ακόμη φωτιά στα αποκαΐδια
των σπιτιών. Στο χώμα κείτονταν διασκορπισμένοι εκατοντάδες άνθρωποι κάθε
ηλικίας, από υπερήλικες έως νεογέννητα. Σε πολλές γυναίκες είχαν σχίσει τη
μήτρα με την ξιφολόγχη και αφαιρέσει τα στήθη, άλλες κείτονταν
στραγγαλισμένες, με τα εντόσθια τυλιγμένα γύρω από το λαιμό. Φαινόταν σαν να
μην είχε επιζήσει κανείς.

Μα να! Ένας παππούς στην άκρη του χωριού! Από θαύμα είχε καταφέρει να γλιτώσει τη σφαγή. Ήταν σ ο κ α ρ ι σ μ έ ν ο ς από τον τρόμο, με άδειο βλέμμα, τα λόγια του πλέον μη κατανοητά. Κατεβήκαμε στη μέση της συμφοράς
και φωνάζαμε στα ελληνικά: «Ερυθρός Σταυρός! Ερυθρός Σταυρός! Ήρθαμε να
βοηθήσουμε».

Από μακριά μας πλησίασε διστακτικά μια γυναίκα. Μας αφηγήθηκε ότι ένας μικρός αριθμός χωρικών πρόλαβε να διαφύγει προτού ξεκινήσει η επίθεση. Μαζί με εκείνη αρχίσαμε να τους ψάχνουμε. Αφού ξεκινήσαμε οι τρεις μας, διαπιστώσαμε ότι [η γυναίκα] είχε πυροβοληθεί στο χέρι. Τη χειρουργήσαμε αμέσως με χειρουργό την Κλειώ. Ήταν το ταξίδι του μέλιτός μας.

Και ο Ελληνικός Πολιτισμός:

Λίγο καιρό αργότερα η επαφή μας με το Δίστομο θ' αποκτούσε και έναν
αξιοσημείωτο επίλογο. Όταν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής αναγκάστηκαν να
εγκαταλείψουν την Ελλάδα, δεν πήγαν και τόσο καλά τα πράγματα, αφού μια
γερμανική μονάδα κατάφερε να περικυκλωθεί από αντάρτες ακριβώς στην περιοχή
του Διστόμου. Σκέφτηκα ότι αυτό ίσως θεωρηθεί από τους Έλληνες ως ευκαιρία
για αιματηρή εκδίκηση, πόσο μάλλον που η περιοχή εδώ και καιρό είχε αποκοπεί
από κάθε παροχή βοήθειας σε τρόφιμα. Ετοίμασα λοιπόν φορτηγά με τα αναγκαία
τρόφιμα, έστειλα μήνυμα στο Δίστομο για την άφιξή μας και έτσι βρεθήκαμε στο
δρόμο για εκεί, για άλλη μια φορά, η Κλειώ και εγώ.

Όταν φτάσαμε στα όρια του χωριού, μας συνάντησε μια επιτροπή, με τον παπά
στη μέση. Έναν παλαιών αρχών πατριάρχη, με μακριά, κυματιστή, λευκή γενειάδα. Δίπλα του στεκόταν ο αρχηγός των ανταρτών, με πλήρη εξάρτυση. Ο παπάς πήρε το λόγο και μας ευχαρίστησε εκ μέρους όλων που ήρθαμε με τρόφιμα.
Μετά πρόσθεσε:«Εδώ είμαστε όλοι πεινασμένοι, τόσο εμείς οι ίδιοι, όσο και οι
Γερμανοί αιχμάλωτοι. Τώρα, εάν εμείς λιμοκτονούμε, είμαστε τουλάχιστον στον τόπο μας. Οι Γερμανοί δεν έχουν χάσει μόνο τον πόλεμο, είναι επιπλέον και μακριά από την πατρίδα τους. Δώστε τους το φαγητό που έχετε μαζί σας, έχουν μακρύ δρόμο μπροστά τους». Σ' αυτή του τη φράση γύρισε η Κλειώ το βλέμμα της και με κοίταξε. Υποψιαζόμουν τι ήθελε να μου πει με αυτό το βλέμμα, αλλά δεν έβλεπα πλέον καθαρά. 
Απλά στεκόμουν κι έκλαιγα.

Σάββατο 13 Απριλίου 2013

Τρόπος διατροφής των πολεμιστών Σαολίν

Οι Σαολίν τρώνε συχνά, έτσι ώστε το στομάχι τους να είναι πάντα μισοάδειο. Όλες οι τροφές τους είναι  100% φυτικές, vegan και τρώνε με τη μέθοδο της μονοφαγίας. Δηλαδή τρώνε κάθε φορά ένα είδος τροφής. Π.χ.  τρώνε το πρωί 2 μήλα, μετά από 2 ώρες π.χ. καρότο, πριν το μεσημέρι μια χούφτα ρύζι, ύστερα λίγο φασόλια και μετά κάτι σαν το κολοκυθάκι ή λάχανο.
     Ένας πρώην καταδρομέας από την Ρωσία πήγε και έζησε στους Σαολίν. Το γκρουπ τους είχε 18 άτομα από διάφορες χώρες και ζούσαν σε ένα δωμάτιο. Λέει ότι κάθε πρωί, πριν την ανατολή του ηλίου, αυτοί τρέχανε 5 χιλιόμετρα πάνω σε ένα βουνό που έχει το άγαλμα του Βούδα. Είχαν για προπονητή έναν μοναχό δρομέα που ήταν 135 ετών. Μόνο το πρόσωπό του έδειχνε ότι ήταν μεγάλος, το κορμί του ήταν νέου ανθρώπου. Λέει, ότι όταν ο προπονητής τους κατέβαινε από το βουνό, αυτοί ανέβαιναν πάνω.

Εξισορροπώντας την ενέργεια



Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι σ' ένα συλλογικό επίπεδο συνειδητότητας γι' αυτό η ενεργειακή συχνότητα ( σκέψεις, συναισθήματα ) καθενός από μας επηρεάζει όλους μας.
Επιστημονικές έρευνες έχουν υπολογίσει την ενεργειακή συχνότητα κάθε μεμονωμένου ατόμου όπως επίσης και τη συχνότητα μεγάλων ομάδων ανθρώπων.

Οι άνθρωποι που λειτουργούν μέσα από ανώτερα επίπεδα ενέργειας ασκούν ενδυναμωτική επίδραση στο σύνολο. Αντίθετα εκείνοι που λειτουργούν σε κατώτερα επίπεδα, η επίδρασή τους είναι αποδυναμωτική.
Ας δούμε ποια είναι η διαφορά μεταξύ των δυο:

Εκείνοι που λειτουργούν μέσα από χαμηλότερες δονήσεις δεν μπορούν να διακρίνουν την αλήθεια από το ψέμα. Μπορεί κανείς να τους επηρεάσει εύκολα, να τους υπαγορεύσει πώς να σκέφτονται, ποιόν να μισούν, ποιόν να αγαπούν, τι να πράξουν. Μπορούν εύκολα να παρασυρθούν σαν τα πρόβατα, σε μια μαζική νοοτροπία βασισμένη σε ασήμαντες λεπτομέρειες, όπως ο συγκεκριμένος τόπος που γεννήθηκαν, τα όσα πίστευαν οι γονείς και οι πρόγονοί τους, το σχήμα των ματιών τους, το χρώμα τους και πάρα πολλούς άλλους παράγοντες. Λειτουργούν μέσα από το θυμό, το φόβο, τη λύπη, την απάθεια, την ενοχή, την ντροπή, το μίσος, την κριτική και γενικότερα τα αρνητικά συναισθήματα.
Αποτελούν το 87% της ανθρωπότητας!


Εκείνοι που κινούνται σε ανώτερα ενεργειακά επίπεδα λειτουργούν με αγάπη, καλοσύνη, αρμονία, δε βιώνουν συναισθήματα αντίφασης και διαχωρισμού, σέβονται κάθε μορφή ζωής, δεν αντιστέκονται, είναι σε επαφή με το βαθύτερο εαυτό τους και έτσι διατηρούν πάντα την εσωτερική τους ισορροπία και γαλήνη ανεξάρτητα από τις συνθήκες που επικρατούν γύρο τους. Εκπροσωπούνται από τις σπουδαίες προσωπικότητες που διαμόρφωσαν πνευματικά πρότυπα τα οποία ακολούθησαν εκατομμύρια άνθρωποι ανά τους αιώνες.

Αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι, αποτέλεσαν και αποτελούν, το αντίβαρο για την αρνητική επιρροή των ανθρώπων κατώτερης ενέργειας. Αυτό δε συμβαίνει σε αντιστοιχία ένα-προς-ένα, από τη στιγμή που το 87% της ανθρωπότητας κινείται στις κατώτερες αποδυναμωτικές συχνότητες.
Ας δούμε λοιπόν σύμφωνα με τις μελέτες που έχουν γίνει, πως αντισταθμίζονται οι κατώτερες συχνότητες:

- Ένα άτομο που ζει και δονείται στην ενέργεια της αισιοδοξίας και της προθυμίας να μην κρίνει τους άλλους, θα εξισορροπήσει την αρνητική ενέργεια 90.000 ατόμων που κινούνται στα κατώτερα , αποδυναμωτικά επίπεδα!
- Ένα άτομο που ζει και δονείται στην ενέργεια της καθαρής αγάπης και του σεβασμού για κάθε είδος ζωής θα εξισορροπήσει την αρνητική ενέργεια 750.000 ατόμων που κινούνται στα κατώτερα, αποδυναμωτικά επίπεδα.
- Ένα άτομο που ζει και δονείται στην ενέργεια της φώτισης, της ευδαιμονίας και της άπειρης ειρήνης, θα εξισορροπήσει την αρνητική ενέργεια 10 εκατομμυρίων ανθρώπων.
- Ένα άτομο που ζει και δονείται στην ενέργεια της χάρης, του καθαρού πνεύματος που υπερβαίνει το σώμα, σε ένα κόσμο που δεν υπάρχει δυαδικότητα ή όπου υπάρχει απόλυτη ενότητα, θα εξισορροπήσει την αρνητική ενέργεια 70 εκατομμυρίων ανθρώπων που κινούνται στα κατώτερα, αποδυναμωτικά επίπεδα.

Και το πιο εκπληκτικό:

- Ένας και μόνο αβατάρ που ζει στη δική μας ιστορική περίοδο, κινούμενος στο ανώτερο επίπεδο συνειδητότητας, κάποιος στον οποίο θα άρμοζε ο τίτλος του Δασκάλου όπως ο Βούδας και ο Χριστός, θα εξισορροπούσε τη συλλογική αρνητική ενέργεια ολόκληρης της σημερινής ανθρωπότητας!
Η αρνητική ενέργεια ολόκληρου του ανθρώπινου πληθυσμού θα οδηγούσε σε αυτοκαταστροφή, αν δεν υπήρχε η εξισορροπητική επίδραση αυτών των ανώτερων ενεργειακών πεδίων!!

Είναι φανερό λοιπόν το πόσο ζωτικής σημασίας είναι να ανακαλύψουμε τρόπους με τους οποίους θα ενισχυθεί η ανθρώπινη συνειδητότητα, έχοντας επίγνωση της σημασίας της ανύψωσης της συχνότητας των δικών μας δονήσεων.
Ανυψώνοντας τη συχνότητα των δονήσεών μας έστω και λίγο, κάνοντας τακτικά πράξεις αγάπης και καλοσύνης, αρνούμενοι να κρίνουμε τις επιλογές των άλλων, εστιαζόμενοι στο καλό που μπορεί να προσφέρει το μεταμφιεσμένο κακό, μπορούμε ν' αποτελέσουμε αντίβαρο για 90.000 ανθρώπους που ζουν στον πλανήτη και κινούνται στα κατώτερης ενέργειας επίπεδα της ντροπής, του θυμού και του φόβου.

Εναρμονισμένοι με την ανώτερη συμπαντική ενέργεια μπορούμε να γίνουμε όργανα ειρήνης.
Κλείνω με ένα απόσπασμα από την «Αυτοβιογραφία ενός γιόγκι»:
«Όσο βαθύτερη είναι η αυτοπραγμάτωση ενός ανθρώπου, τόσο περισσότερο επηρεάζει ολόκληρο το σύμπαν με τις λεπτές πνευματικές του δονήσεις, και τόσο λιγότερο επηρεάζεται ο ίδιος από τη φαινομενική ροή των πραγμάτων».

Μικρές συμβουλές υγείας

Μικρές αλλαγές στην καθημερινή ζωή σας μπορεί να φέρουν μεγάλες αλλαγές στην υγεία σας, όπως δείχνουν νέες μεγάλες έρευνες.
Ο αναπληρωτής καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστος Πίτσαβος,ο αναπληρωτής καθηγητής Ορθοπεδικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκος Παπαϊωάννου και οκαθηγητής Προληπτικής Ιατρικής και Διατροφής του Πανεπιστημίου Κρήτης Αντώνης Καφάτος δίνουν πρακτικές συμβουλές για να αλλάξετε με ανώδυνο τρόπο (χωρίς να το καταλάβετε) το προφίλ της υγείας σας.
 
      Αφαιρέστε ένα γραμμάριο αλάτι την ημέρα από το φαγητό σας
 
Μεγάλη έρευνα από τα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Λίβερπουλ, η οποία παρουσιάστηκε πρόσφατα στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας στο Σαν Φραντσίσκο, έδειξε ότι περισσότερες από 21.000 ζωές στη Βρετανία θα σώζονταν κάθε χρόνο από τη στεφανιαία νόσο αν οι κάτοικοί της έτρωγαν μόνο ένα γραμμάριο λιγότερο αλάτι την ημέρα, προσέθεταν ένα φρούτο στην καθημερινή διατροφή τους και αντικαθιστούσαν το 1% της προσλαμβανόμενης ενέργειας από κορεσμένα λίπη (ζωικά) ή τρανς λίπη (υδρογονωμένα) με ακόρεστα (φυτικά).

Τρίτη 9 Απριλίου 2013

10 θεμελιώδεις αρχές...

1. «Πρέπει εσύ να αποτελείς την αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο
Εάν αλλάξεις τον εαυτό σου, θα αλλάξεις τον κόσμο σου. Εάν αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου, τότε θα αλλάξουν οι ενέργειές σου, αλλά και το πώς αισθάνεσαι. Και με αυτόν τον τρόπο ο κόσμος γύρω σου θα αλλάξει. Όχι μόνο γιατί πλέον θα βλέπεις το περιβάλλον σου μέσω νέων «φακών» σκέψης και συναισθημάτων, αλλά και γιατί η αλλαγή μέσα σου μπορεί να σου επιτρέψει να αναλάβεις δράση με τρόπους που δεν    είχες ποτέ φανταστεί.
2. «Κανείς δεν μπορεί να με πειράξει χωρίς την άδειά μου»
Το τι νιώθεις και το πώς αντιδράς σε κάτι, είναι πάντα δική σου επιλογή. Μπορεί να υπάρχει ένας «κανονικός» ή ένας κοινός τρόπος αντίδρασης σε διαφορετικά πράγματα. Το σίγουρο είναι ότι μπορείς να επιλέξεις τις δικές σου σκέψεις, αντιδράσεις και συναισθήματα σχεδόν στα πάντα. Δεν χρειάζεται να πανικοβάλλεσαι, να αντιδράς υπερβολικά ή αρνητικά. Τουλάχιστον όχι κάθε φορά και όχι άμεσα. Μερικές φορές, αντιδρούμε αντανακλαστικά και όχι συνειδητά.

 
3. «Ο αδύναμος δεν μπορεί ποτέ να συγχωρήσει. Η συγχώρεση είναι το χαρακτηριστικό του ισχυρού»
«Το 'οφθαλμόν αντί οφθαλμού' μπορεί να οδηγήσει μόνο στο να τυφλωθεί όλος ο κόσμος»
Το να καταπολεμάς το κακό με κακό δε πρόκειται να σε βοηθήσει. Μπορείς πάντα να επιλέγεις τον τρόπο αντίδρασής σου στις καταστάσεις. Όταν ενσωματώσεις αυτόν τον τρόπο σκέψης στη ζωή σου, τότε θα μπορείς να αντιδράς με ένα τρόπο που θα είναι πιο χρήσιμος για εσένα και για τους άλλους. Έχεις συνειδητοποιήσει ότι με το να συγχωρείς και να ξεχνάς το παρελθόν, θα προσφέρεις σε εσένα και τους γύρω σου μία μεγάλη υπηρεσία; Το να σπαταλάς το χρόνο σου σε αρνητικές εμπειρίες, από τη στιγμή που έχεις πάρει όλα τα μαθήματα από αυτές, δεν θα σου προσφέρει τίποτα. Το πιο πιθανό θα είναι να προκαλέσεις στο εαυτό σου περισσότερο πόνο και να τον παραλύσεις καθιστώντας τον ανίκανο να αναλάβει δράση όταν θα πρέπει.

4. «Δεν θέλω να προβλέπω το μέλλον. Είμαι αφοσιωμένος στην παρούσα στιγμή. Ο Θεός δεν μου έδωσε τον έλεγχο της επόμενης στιγμής, αλλά αυτής»

Ο καλύτερος τρόπος για να ξεπεράσεις την εσωτερική αντίσταση που συχνά σε σταματά από την ανάληψη δράσης, είναι να μείνεις στο παρόν όσο το δυνατόν περισσότερο και να είσαι δεκτικός. Γιατί; Επειδή, όταν ζεις στο παρόν, δεν ανησυχείς για την επόμενη στιγμή που ούτως ή άλλως δεν μπορείς να ελέγξεις. 

 
6. «Είναι ανόητο να είσαι πολύ σίγουρος για την σοφία σου. Είναι υγιές να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ότι και οι ισχυρότεροι μπορεί να αποδυναμωθούν και οι σοφότεροι μπορεί να σφάλλουν»
Όταν θεοποιείς ανθρώπους -ακόμη κι αν έχουν καταφέρει εκπληκτικά πράγματα- κινδυνεύεις να αποστασιοποιηθείς από αυτούς. Συχνά αρχίζεις να αισθάνεσαι ότι εσύ δεν θα μπορούσες ποτέ να πετύχεις παρόμοια κατορθώματα. Είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι κι αυτοί είναι ανθρώπινα πλάσματα όπως εσύ, άσχετα με το τι έχουν καταφέρει.



7. «Πρώτα θα σε αγνοήσουν, μετά θα γελάσουν με σένα, μετά θα σε πολεμήσουν, και τότε κέρδισες»
Να είσαι ανθεκτικός στα σαμποτάζ που σου στήνει ο ίδιος σου ο εαυτός. Μόνο τότε, η εσωτερική σου αντίσταση θα ασθενήσει και θα σε επισκέπτεται όλο και λιγότερο. Βρες αυτό που πραγματικά θέλεις να κάνεις και τότε θα βρεις και το εσωτερικό κίνητρο για να συνεχίσεις. Ένας λόγος που ο Γκάντι είχε τόσο μεγάλη επιτυχία με την μέθοδό της μη βίας, ήταν ότι ο ίδιος και οι οπαδοί του δεν παραιτήθηκαν ποτέ.

 
8. «Βλέπω μόνο τις αρετές των ανθρώπων. Αφού δεν είμαι αλάθητος, δεν θα αναλύσω τα λάθη των άλλων»
Όλοι έχουμε κάτι καλό μέσα μας. Αν στοχεύεις στη βελτίωση τότε είναι χρήσιμο να επικεντρώνεσαι στις καλές πλευρές των ανθρώπων. Όταν εστιάζεις στα θετικά στοιχεία των άλλων, έχεις ακόμα ένα κίνητρο για να τους βοηθήσεις. Με το να βοηθάς τους άλλους δεν κάνεις μόνο την δική τους ζωή καλύτερη. Με τον καιρό παίρνεις πίσω ότι έδωσες, ενώ οι άνθρωποι που βοήθησες τείνουν περισσότερο να βοηθήσουν άλλα άτομα. Έτσι, όλοι μαζί, δημιουργείτε μια θετική αλλαγή που δυναμώνει. 


9. «Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέπτεσαι, αυτά που λες και αυτά που κάνεις, βρίσκονται σε αρμονία μεταξύ τους»


«Πάντα να στοχεύεις στην πλήρη αρμονία της σκέψης, των λόγων και των πράξεων. Πάντα να στοχεύεις στο να εξαγνίζεις τις σκέψεις σου και όλα θα είναι καλά».
Μία από τις καλύτερες συμβουλές για την βελτίωση των κοινωνικών δεξιοτήτων είναι να συμπεριφέρεσαι με συνέπεια και να επικοινωνείς με αυθεντικό τρόπο. Στους ανθρώπους αρέσει αυτό και ο νους γαληνεύει όταν οι σκέψεις, τα λόγια και οι πράξεις είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένες. Όταν είσαι αληθινός δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα γιατί η γλώσσα του σώματός σου και ο τόνος της φωνής σου -τα οποία κάποιοι λένε ότι είναι το 90% της επικοινωνίας- είναι συντονισμένα με τις σκέψεις σου.

10. «Η συνεχής ανάπτυξη είναι ο νόμος της ζωής. Αυτός που προσπαθεί να διατηρήσει τα δόγματά του για να φαίνεται συνεπής στους άλλους, οδηγεί τον εαυτό του σε λάθος δρόμο»

Υπάρχουν φορές που είσαι ασυνεπής ή που δίνεις την εντύπωση πως δεν ξέρεις τι κάνεις. Αυτό είναι προτιμότερο από το να προσπαθείς να διατηρείς παλιές απόψεις που ξέρεις ότι είναι λανθασμένες από φόβο μην σε κρίνουν οι άλλοι. Μην το κάνεις. Επίλεξε να αναπτύξεις την σκέψη σου και να εξελιχθείς.

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ


ΩΓΥΓΟΣ -  Ο ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ ΤΟΥ ΩΓΥΓΟΥ
Σε πολλά αρχαία κείμενα λέγεται πως η Ωγύγια πλημμύρα κάλυψε ολόκληρο τον κόσμο, και ήταν τόσο καταστροφική που άφησε την Αττική χωρίς βασιλιά μέχρι την εποχή του Κέκροπα 
Ο Ωγύγος ή Ωγύγης, ήταν κατά την Ελληνική Μυθολογία, ένας από τους αρχέγονους ηγέτες στην Αρχαία Ελλάδα. ιδιαίτερα στην Βοιωτία. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη πιστεύεται ότι ήταν ο πρώτος αυτόχθονας βασιλιάς της Αττικής. Η ετοιμολογία και η έννοια του ονόματος (από το επίθετο Ωγύγιος) σημαίνει, αρχέγονος, πρωταρχικός, πολύ αρχαίος. Είναι δε  ιδιαίτερα γνωστός ως βασιλιάς των Εκτενών, κατά τον Παυσανία Εκτένες ή Εκτήνες ,των αυτοχθόνων (προκατακλυσμιαίων) και πρώτων κατοίκων της Βοιωτίας. Ίδρυσε την πόλη Ωγυγία (η μετέπειτα Θήβα) και έγινε ο πρώτος βασιλιάς της. Αρκετοί αρχαίοι Έλληνες ποιητές αναφέρονται στους Θηβαίους ως «Ὠγυγίδαι».

Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Διεθνής και Ελληνική ερμηνεία του K.Ο.Κ

ΣΤΟΠ

Διεθνής ερμηνεία: Φέρτε το αυτοκίνητο σας σε πλήρη στάση προ του σήματος. Ελέγξτε πως δε διέρχεται κανένα άλλο όχημα στον κάθετο δρόμο και συνεχίστε.
Ελληνική ερμηνεία: Ελαττώστε την ταχύτητα σας τόσο ώστε σε περίπτωση που διέρχεται άλλο όχημα στον κάθετο δρόμο να καταφέρετε όπως-όπως και με τη βοήθεια του ABS να σταματήσετε. Αν είναι πρωί κορνάρετε έντονα για να ειδοποιήσετε τα άλλα οχήματα πως περνάτε το STOP, αλλιώς αν είναι βράδυ παίξτε με την υψηλή κλίμακα των φώτων σας.

ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

Διεθνής ερμηνεία: Απαγορεύεται η είσοδος για όλα τα οχήματα.
Ελληνική ερμηνεία: Προτείνεται η αποφυγή εισόδου. Εξαιρούνται πιτσοκουτάδες, ντηλιβεράδες και λοιπές πάπιες, σκούτερ κλπ. καθώς και πολίτες που μένουν κάπου στην απαγορευμένη οδό ή στην ευρύτερη περιοχή και βαριούνται να στρίψουν στο επόμενο στενό.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ

Διεθνής ερμηνεία: Απαγορεύεται η επιτόπια στροφή.
Ελληνική ερμηνεία: Αποθαρρύνεται η επιτόπια στροφή. Ελέγχουμε αν υπάρχουν περιπολικά ή άλλα αστυνομικά όργανα στην περιοχή και αν όχι, στρίβουμε. Επιτρέπεται η στροφή αν ξεχάσαμε ανοιχτό το θερμοσίφωνα ή αν το κατάστημα υποδημάτων ή το περίπτερο βρίσκεται στην άλλη κατεύθυνση και βαριόμαστε να τρέχουμε ως το επόμενο φανάρι.

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ…

Διεθνής ερμηνεία: Είσοδος σε πλατεία. Προτεραιότητα έχουν τα οχήματα που κινούνται εντός της πλατείας.
Ελληνική ερμηνεία: Είσοδος σε πλατεία. Προτεραιότητα έχουν... έχουν... μισό λεπτό... ε, καλά θα το βρούμε στην πορεία... Aντε, Χάρη, αργήσαμε!

ΟΡΙΟ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ 50ΧΛΜ.

Διεθνής ερμηνεία: Οριο ταχύτητας 50χμ/ώρα.
Ελληνική ερμηνεία: Προτεινόμενο όριο ταχύτητας 50χμ/ώρα. Τί την πήρα την Porsche να την πηγαίνω με 50;

ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ

Διεθνής ερμηνεία: Ελαττώστε ταχύτητα προς αναμονή του κόκκινου σηματοδότη.
Ελληνική ερμηνεία: Αυξήστε ταχύτητα προς αποφυγή του κόκκινου σηματοδότη.

ΔΡΟΜΟΣ ΜΕ ΕΝΤΟΝΗ ΟΛΙΣΘΗΡΟΤΗΤΑ

Διεθνής ερμηνεία: Προσοχή! Δρόμος με έντονη ολισθηρότητα.
Ελληνική ερμηνεία: Γιουχού!!! Ωρα για μπατιλίκια!!!

ΔΙΕΛΕΥΣΗ ΤΡΑΙΝΩΝ

Διεθνής ερμηνεία: Προσοχή! Διελεύσεις τραίνων. Φέρτε το αμάξι σε πλήρη στάση, ελέγξτε αμφότερες κατευθύνσεις και συνεχίστε όταν βεβαιωθείτε πως δε διέρχεται τραίνο.
Ελληνική ερμηνεία: Τί;!; Aααα, αυτό...Καλά, δεν πέρασε τραίνο. Λοιπόν, τί λέγαμε...