Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

Ιούλιος ή Ιούλης ή Γιούλης, Β'

Στις 30 Σκιροφοριώνος (περί την 14η Ιουλίου) γιορτάζονταν τα Διισωτήρια προς τιμήν του Σωτήρος Διός και της Σωτείρας Αθηνάς, στο Διισωτήριο Ιερό στον Πειραιά. Γινόταν πομπή και αγώνες νέων. Τέλος οι άρχοντες θυσίαζαν στην Αγορά της Αθήνας και στους δύο θεούς για την καλοχρονιά, γιατί η επόμενη ήταν η πρωτοχρονιά των Αθηναίων.
Την 15η Ιουλίου ξεκίναγε ο πρώτος μήνας του νέου έτους, ο Εκατομβαιών, για τους Αθηναίους - όμοια τον έλεγαν και οι Δήλιοι. Σε άλλες περιοχές ο μήνας αυτός ονομαζόταν Απελλαίος (Δελφούς) ή Απελλαιών (Τήνο), Φυλλικός (Θεσσαλία), Ιπποδρόμιος (Λαμία, Βοιωτία), Γορπιαίος (Μακεδονία), Πάναμος (Ρόδο) ή Πάνημος (Μίλητο), Αζόσιος (Επίδαυρο), Υακίνθιος (Σπάρτη), Θυίος (Αιτωλία), Πελυσιών (Σάμο), Μιλτοφοριών (Αμοργό), Βασίλιος (κρήτη) κ.ά.
Την ίδια μέρα οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τις Ιδές, για τον θεό Ιούπιτερ. Επίσης γινόταν και η επίσημη ιππική πομπή Τρανσβέκτιο Εκουίτουμ, που ξεκινούσε από το Φόρουμ και κατέληγε στο Καπιτώλιο.
Οι Αρμένιοι γιορτάζουν το Βορτεβόρ, την παραδοσιακή τους γιορτή κατά τη διάρκεια της οποίας μικροί - μεγάλοι μπουγελώνουν και μπουγελώνονται, προκαλώντας έτσι τον καιρό για βροχές, έθιμο που οι ρίζες του χάνονται στα βάθη των αιώνων.
17 Ιουλίου και ο λαός μας τάζει στην αγιά Μαρίνα για να μαραθούν τα σπιθουράκια κάποιου από την ιλαρά. Γενικώς της τάζουν για τα μαραμένα (καχεκτικά) μωρά. Αντίθετα στην Κάσο πιστεύουν ότι η αγία μαραίνει τα μωρά και γι' αυτό οι νέες μητέρες δεν εργάζονται αυτή τη μέρα. Στις Καλυθιές Ρόδου της τάζουν για να ξεματιαστεί κάποιος, γιατί πιστεύουν ότι η αγιά Μαρίνα "μαραίνει τα κακά μάτια". Στι Χίο την έχουν προστάτιδα των ναυτικών, επειδή marina στα ιταλικά σημαίνει λιμάνι. Το Δεμάτι της Ηπείρου, μετά τη θεία λειτουργία, θυσιάζουν βόδι. Ο ιερέας διαβάζει το ζώο και η θυσία γίνεται σε βόθρο τον οποίο ανοίγουν γι' αυτήν την τελετή, στην αυλή της εκκλησίας. Στη Θράκη κόβουν το πρώτο σταφύλι και αλλού τα πρώτα σύκα, γι' αυτό λένε "της αγίας Μαρίνας σύκα και του άη Λια σταφύλι".
Η αγία Μαρίνα ήταν κόρη μη χριστιανού ιερέως από την Πισιδία της Κιλικίας (3ος αι.) που διδάχτηκε από μικρή τον χριστιανισμό από την παιδαγωγό της και γι' αυτό συνελήφθη από τον ηγεμόνα Ολύμβριο, βασανίστηκε και αποκεφαλίστηκε. Το παλαιότερο συναξάρι της την θέλει κυνηγό σαν την Άρτεμη. Οι Τούρκοι της Καππαδοκίας την λένε Ζεπίλ γιζ (παρθένος κόρη) και την θεωρούν προστάτιδα των ποιμνίων τους.