Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

ΓΛΩΣΣΟΚΤΟΝΙΑ: ΓΛΩΣΣΕΣ ΠΟΥ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ



Γράφει η Σάση Χότζογλου
Από την αρχαιότητα υπήρξαν και συνεχίζουν να υπάρχουν έως σήμερα, σε όλα τα έθνη της γης, διαφορετικές γλώσσες, κουλτούρες και πολιτισμοί.  Και αντίθετα απ’ ό,τι διδαχθήκαμε, η πολυγλωσσία των ανθρώπων δεν είναι καθόλου μια κατάρα, ούτε καν ένας φραγμός στην μεταξύ μας επικοινωνία.

ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ





ΑΛΛΑΞΑΜΕ ΕΠΟΧΗ.
ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΙΧΘΥΩΝ (148 π.Χ έως 2012) ΥΠΗΡΞΑΝ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΑΝΤΑ.
ΤΑ ΤΕΛΕΥΥΑΙΑ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ "ΚΑΛΗΝ ΕΣΠΕΡΑΝ ΑΡΧΟΝΤΕΣ".
ΣΤΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΟΜΩΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΥΔΡΟΧΟΟΥ (2012 έως 4.172)
ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ Ή ΠΑΡΑΠΛΗΣΙΑ:

                                                    ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ

15 σημάδια ότι το Δαχτυλίδι της Φωτιάς ξυπνάει ... όπως κι εμείς...


Ενώ το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου επικεντρώνεται σε άλλα πράγματα, το Δαχτυλίδι της Φωτιάς (Ring of Fire) στον Ειρηνικό Ωκεανό βρίσκεται σε αφύπνιση. Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων μηνών υπήρξε μια σταθερή σειρά από μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις και σεισμούς που έχουν συμβεί κατά μήκος σε ολόκληρη την περίμετρο του Ειρηνικού Ωκεανού.
Όμως, δεδομένου ότι κανένα από αυτά τα γεγονότα δεν συνέβη κοντά σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, δεν έχουν ληφθεί σοβαρά υπόψη, και αυτό μπορεί να επιφέρει ύπουλες εξελίξεις.

Η γλώσσα των συμβόλων



Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει ιδέα για το τι τον συνδέει μαζί με το σύμπαν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι αρχαίοι πολιτισμοί είχαν γνώσεις πέρα από το χρόνο τους. Η γνώση που ο σύγχρονος άνθρωπος δεν διαθέτει σήμερα.


Υπάρχει μια παγκόσμια γλώσσα, που η αξία της ήταν πάντα η ίδια από την αρχή του χρόνου, και για όλους τους πολιτισμούς που εμφανίστηκαν στη Γη.

Η γλώσσα αυτή δεν ισχύει μόνο για τους κατοίκους του πλανήτη μας, αλλά μπορεί επίσης να γίνει κατανοητή και να ερμηνεύεται από οποιοδήποτε εξωγήινο πολιτισμό: και αυτή η γλώσσα δεν είναι άλλη από τη γλώσσα των συμβόλων.

Ο Βαρυτικός δρόμος στο Κράσι


Θυμάστε τον «βαρυτικό» δρόμο της Πεντέλης; Λοιπόν, ξεχάστε τον...


"Ωχ, παιδιά κόλλησαν τα φρένα".

Ο οδηγός σταμάτησε το αυτοκίνητο, έσβησε τη μηχανή, τράβηξε χειρόφρενο και βγήκε έξω για να επιβεβαιώσει την ορθότητα του ισχυρισμού του. Ο δρόμος προς το οροπέδιο Λασιθίου ήταν ανηφορικός και γεμάτος κλειστές στροφές, με αποτέλεσμα το παλιό και βαρύ (αλλά ένδοξο) αυτοκίνητο να είχε αρχίσει να κουράζεται. Το τελευταίο πράγμα που έλειπε από την κεφάτη παρέα ήταν να πάθει βλάβη το αυτοκίνητο τους εκεί πάνω. Στα τελευταία μέτρα που είχαν διανύσει, ο οδηγός είχε αφήσει το αυτοκίνητο να ρολάρει -όπως του άρεσε να κάνει πάντα- στη μικρή κατηφορίτσα που διαγράφονταν μπροστά τους. Το αυτοκίνητο, όμως, είχε επιβραδύνει και σχεδόν σταματήσει λίγο αφότου είχε αφήσει το γκάζι.