Δείπνο με την μητέρα μου...

Μία όμορφη διδακτική ιστορία

Η γυναίκα μου μού πρότεινε να βγω με άλλη γυναίκα.
"Γνωρίζεις πολύ καλά πως την αγαπάς" μου είπε μια μέρα ξαφνιάζοντάς με.
"Η ζωή είναι πολύ σύντομη, αφιέρωσέ της χρόνο."
"Μα εγώ ΕΣΕΝΑ αγαπώ!!!" της είπα έντονα.
"Το ξέρω. Εξίσου όμως αγαπάς κι εκείνη."
Η άλλη γυναίκα, την οποία η γυναίκα μου ήθελε να επισκεφθώ, ήταν η μητέρα μου, χήρα εδώ και χρόνια. Όμως οι απαιτήσεις της δουλειάς και των παιδιών με ανάγκαζαν να την επισκέπτομαι αραιά και που.'
Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησα και την προσκάλεσα έξω σε δείπνο και μετά για κινηματογράφο.
"Τι συμβαίνει; Είσαι καλά;" με ρώτησε.
Η μητέρα μου είναι από τους.... ανθρώπους που εκλαμβάνει ένα νυχτερινό τηλεφώνημα ή μια αναπάντεχη πρόσκληση ως αρχή κακών μαντάτων.
"Νόμιζα πως θα ήταν καλή ιδέα να περνούσαμε λίγο χρόνο μαζί" της απάντησα. "Οι δυο μας μόνοι... Τί λες;"
Σκέφθηκε λιγάκι και απάντησε: "Θα το ήθελα πολύ."
Εκείνη την Παρασκευή, καθώς οδηγούσα μετά το γραφείο για να πάω να την πάρω, αισθανόμουν περίεργα. Ήταν ο εκνευρισμός που προηγείται ενός ραντεβού... Και πώς τα φέρνει η ζωή, όταν έφθασα στο σπίτι της, παρατήρησα πως και η ίδια ήταν φοβερά συγκινημένη!
Με περίμενε στην πόρτα φορώντας το παλιό καλό παλτό της, είχε περιποιηθεί τα μαλλιά της και ήταν ντυμένη με το φόρεμα με το οποίο είχε εορτάσει την τελευταία επέτειο του γάμου της. Το πρόσωπό της χαμογελούσε, ακτινοβολούσε φως, όπως το πρόσωπο ενός αγγέλου.
"Είπα στις φίλες μου ότι θα βγω με το γιο μου.. και όλες τους συγκινήθηκαν" μου είπε καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητό μου." Δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι αύριο για να μάθουν τα πάντα για τη βραδυνή έξοδό μας."
Πήγαμε σε ένα εστιατόριο όχι από τα καλά, αλλά με ζεστή ατμόσφαιρα. Η μητέρα μου με έπιασε από το μπράτσο σαν να ήταν "Η Πρώτη Κυρία της χώρας."
Μόλις καθήσαμε, έπρεπε εγώ να της διαβάσω τον κατάλογο με τα φαγητά. Το μόνο που "έπιαναν" τα μάτια της ήταν κάτι μεγάλες φιγούρες.
Μόλις έφθασα στη μέση του καταλόγου, σήκωσα το πρόσωπό μου. Η μαμά μου καθόταν στην άλλη άκρη του τραπεζιού και με χάζευε. Ένα νοσταλγικό χαμόγελο πέρασε από τα χείλη της.
"Εγώ ήμουν αυτή που σου διάβαζε τον κατάλογο, όταν ήσουν μικρός, θυμάσαι;"
"Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να ξεκουραστείς και να μου επιτρέψεις να σου ανταποδώσω τη χάρη" απάντησα.
Κατά τη διάρκεια του γεύματος είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση, τίποτα το εξαιρετικό, απλά το πώς περνάει ο καθένας μας κάθε μέρα.
Μιλούσαμε για ώρες, που τελικά χάσαμε την ταινία στον κινηματογράφο.
"Θα βγω μαζί σου την επόμενη φορά, αν μου επιτρέψεις να κάνω εγώ την πρόταση" μου είπε η μητέρα μου καθώς την επέστρεφα στο σπίτι. Την φίλησα, την αγκάλιασα.
"Πώς πήγε το ραντεβού;" θέλησε να μάθει η γυναίκα μου μόλις μπήκα στο σπίτι εκείνο το βράδυ.

"Πολύ όμορφα, σ΄ευχαριστώ. Περισσότερο κι απ΄ό,τι περίμενα." της απάντησα.
Μερικές μέρες αργότερα η μητέρα μου "έφυγε" από ανακοπή της καρδιάς. Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα.
Λίγο καιρό μετά, έλαβα έναν φακέλο από το εστιατόριο όπου είχαμε δειπνήσει η μητέρα μου κι εγώ. Μέσα είχε ένα σημείωμα που έγραφε:
"Το δείπνο είναι προπληρωμένο. Ήμουν σχεδόν βέβαιη πως δεν θα μπορούσα να παρευρεθώ, κι έτσι πλήρωσα για δύο άτομα, για σένα και τη σύζυγό σου. Δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να αισθανθείς τί σήμαινε εκείνη η βραδιά για μένα. Σε αγαπώ!"
Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τη σπουδαιότητα του να είχα πει εγκαίρως "ΣΕ ΑΓΑΠΩ".
Συνειδητοποίησα ακόμη τη σπουδαιότητα του να δίνουμε στους αγαπημένους μας το χρόνο που τους αξίζει. Τίποτα στη ζωή δεν είναι και δεν θα είναι πιο σημαντικό από την οικογένεια σου. 
Αφιέρωσε χρόνο σ΄αυτούς που αγαπάς, γιατί αυτοί δεν μπορούν να περιμένουν.

Η διαφωνία Κόρακα με τον Τεισία

Ο Τεισίας ήταν μαθητής του φημισμένου εξίσου ρητοροδιδάσκαλου και πολιτικού Κόρακα, που είχε διακριθεί τον πέμπτο αιώνα στις Συρακούσες, ως έξοχος δικανικός ρήτορας. Χαρακτηριστική της ρητορικής δεινότητας των δύο ρητόρων, μαθητού και δάσκαλου ήταν η εξής ιστορία, που διηγούνταν στις Συρακούσες:

Όταν ο Τεισίας ήταν νεαρός ακόμη, επισκέφθηκε τον Κόρακα και του ζήτησε να του μάθει την τέχνη της ρητορικής.  Όμως επειδή ακόμη κι αν πουλούσε όλη του την περιουσία δεν θα έφτανε να πληρώσει ούτε τα μισά δίδακτρα συμφώνησαν ότι θα τον πλήρωνε, όμως, μόνο αν τον έκανε καλό ρήτορα και κέρδιζε την πρώτη του δίκη στο δικαστήριο.

Ο Κόρακας δέχτηκε. Ο Τεισίας έγινε, μετά τετραετή διδασκαλία, εξαίρετος πράγματι ρήτορας, αλλά δεν ανελάμβανε να συνηγορήσει σε δικαστήριο, για να αποφύγει την πληρωμή. Ο Κόρακας αναγκάστηκε να καταγγείλει το μαθητή του στα δικαστήρια.Πολύς κόσμος συγκεντρώθηκε τότε σ’ αυτή τη δίκη, για να παρακολουθήσει τη μονομαχία ανάμεσα σε δάσκαλο και σε μαθητή.

Ας διαβάσουμε την επιχειρηματολογία και των δύο:

Ο Κόρακας εξήγησε στους δικαστές τη συμφωνία, που είχε κάνει με τον Τεισία και τέλειωσε με αυτά τα λόγια: «Και τώρα, ω δικαστές, αποφασίστε. Σας ειδοποιώ όμως, πως μου είναι αδιάφορο τι απόφαση θα βγάλετε. Γιατί είτε τον καταδικάσετε τον Τεισία είτε τον αθωώσετε, εγώ τα λεφτά μου θα τα πάρω»! Οι δικαστές του ζήτησαν να εξηγήσει. Ο Κόρακας συνέχισε: «Αν το δικαστήριο αποφανθεί, πως οφείλει να με πληρώσει ο μαθητής, σύμφωνα με την απόφασή του, θα με πληρώσει φυσικά. Αν όμως αποφασίσετε, πως δεν υποχρεούται να με πληρώσει, τότε ο μαθητής μου θα έχει κερδίσει την πρώτη του δίκη, οπότε, με βάση τη συμφωνία μας, οφείλει να με πληρώσει».

Οι δικαστές έμειναν έκπληκτοι. Αλλά ανέβηκε τότε στο βήμα ο νεαρός Τεισίας και είπε:

«Και εγώ αδιαφορώ για την απόφαση του δικαστηρίου. Γιατί ότι και αν αποφασίσετε, δεν οφείλω καμιά πληρωμή». Στην νέα έκπληξη των δικαστών ο Τεισίας συνέχισε: «Αν το δικαστήριο, δηλαδή, αποφασίσει να μην πληρώσω το δάσκαλο, τότε δεν θα τον πληρώσω φυσικά. Αν όμως αποφασίσετε πως πρέπει να τον πληρώσω, τότε θα έχω χάσει την πρώτη μου δίκη, οπότε, κατά τη συμφωνία μας, δεν του οφείλω πληρωμή»! Οι δικαστές, μη ξέροντας ποιόν να πρωτοθαυμάσουν, το δάσκαλο ή το μαθητή είπαν τότε την παροιμιώδη έκτοτε φράση:

«Εκ κακού κόρακος κακόν ωόν».

 

(Σύμφωνα με άλλες – μη έγκυρες- πληροφορίες οι δικαστές τελικά διέταξαν τον ξυλοδαρμό και των δύο αντιδίκων, γιατί τους τρέλαναν !)

Γιατί το κοτόπουλο πέρασε το δρόμο;

 

Πλάτωνας: Για το καλό του! Στην άλλη πλευρά βρίσκεται η αλήθεια. 

Καρτέσιος: Για να πάει στην απέναντι πλευρά. 

Γαλιλαίος: Κι όμως, τον διέσχισε… 

Αριστοτέλης: Είναι στη φύση του κοτόπουλου να διασχίζει τους δρόμους. 

Κάρολος Μαρξ: Ήταν ιστορικά αναπόφευκτο. 

Δαρβίνος: Τα κοτόπουλα, στο πέρασμα των αιώνων, επιλέχτηκαν από τη φύση με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι σήμερα γενετικώς ικανά να διασχίζουν δρόμους.  

Μακιαβέλι: Ο σκοπός που είχε το κοτόπουλο για να περάσει το δρόμο αγιάζει τα μέσα – όποια κι αν είναι αυτά. 

Φρόιντ: Το γεγονός ότι ασχολείστε με το εάν το κοτόπουλο διέσχισε το δρόμο αποδεικνύει ότι διακατέχεστε από σύνδρομα ανασφάλειας και ότι η σεξουαλικότητά σας είναι αφόρητα καταπιεσμένη. Γιούρι Γκαγκάριν: Για να πάει εκεί που κανένα άλλο κοτόπουλο δεν είχε πάει πριν. 

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: Ονειρεύομαι έναν κόσμο όπου κάθε κοτόπουλο θα είναι ελεύθερο να διασχίζει το δρόμο χωρίς να δίνει λογαριασμό για την πράξη του.  

Μπιλ Κλίντον: Ορκίζομαι στο Σύνταγμα και στις Αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών ότι δεν είχα καμία σχέση με το κοτόπουλο αυτό. 

Ιωσήφ Στάλιν: Δεν με νοιάζει. Πιάσε το. Θέλω τα αβγά του για να κάνω μια ομελέτα.  

Ρίτσαρντ Νίξον: Κανένα κοτόπουλο δεν πέρασε το δρόμο. Επαναλαμβάνω, κανένα κοτόπουλο δεν πέρασε το δρόμο.
Μπιλ Γκέιτς: Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας αναγγείλουμε ότι μόλις κυκλοφόρησε το νέο «ΚΟΤΟFFICE 2012″, που δεν διασχίζει μόνο το δρόμο, αλλά εκκολάπτει, αρχειοθετεί, σχεδιάζει κ.λπ. μόνο για 600 ευρώ, συμπεριλαμβανομένης φοιτητικής έκπτωσης.  

Ένας πωλητής της ΙΒΜ: Προτείνουμε την εγκατάσταση ενός ψηφιακού συστήματος που θα επιτρέπει στα κοτόπουλα να διασχίζουν εύκολα τους δρόμους. Ήτοι ένα δίκτυο με 5 τερματικά συνδεδεμένα σε δίκτυο, συνολικής μνήμης 600 GB και με ταχύτητα 1.500 ΜΗz θα είναι η καλύτερη λύση για τη διάσχιση των δρόμων. Η λειτουργία της εγκατάστασης απαιτεί μια συνεχή υποστήριξη, δηλαδή 25 ανθρωποι και κόστος 400.000 τη μέρα.  

Ζουράρις: Ω κατηραμένη όρνι, ήτις συνέπλεξας ημάς πάντας εις τοιαύτην συνουσίαν λογοδιαρροίας ένεκα ερμηνείας μωρού κινήσεως όρνιθος τινός! 

Λιακόπουλος: Διαβάστε εδώ όλη η αλήθεια γιατί πέρασε το κοτόπουλο απέναντι στο: "Κακαρίζουν ανάμεσά μας Νο14!" Δεν τα λέω εγώ, τα λέει το βιβλίο (μου)! Με 25 ευρώ, δώδεκα τόμοι που εξηγούν όσα σας κρύβουν για το κοτόπουλο!  

Σαμαράς: Το κοτόπουλο πέρασε απέναντι, επιβεβαιώνοντας την εμπιστοσύνη και τη στήριξη της πανίδας στην τεράστια προσωπική μου προσπάθεια για ανάπτυξη, ανάπτυξη, ανάπτυξη. 

Κεδίκογλου: Γιατί το έσπρωξε ο ΣΥΡΙΖΑ.  

Δένδιας: Γιατί μπορεί! 

Πάγκαλος: Για να το φάμε μαζί. 

Βενιζέλος: Γιατί το έβαλε ο Βαξεβάνης για να με εμπλέξει σε αισχρές σκευωρίες και συνωμοσίες. Η δημοκρατία όμως θα αντέξει!  

Κουβέλης: Για να απαγκιστρωθεί σταδιακά από την εδώ πλευρά του δρόμου, αλλά αδιαπραγμάτευτα εντός της Ευρώπης. 

Καμμένος: Είναι παράνομη και αντισυνταγματική η διάβαση του δρόμου από το κοτόπουλο και καλώ τους διαβάτες του δρόμου να εφαρμόσουν το άρθρο 120 του Συντάγματος!  

Κωνσταντοπούλου: Παρακαλώ να ανακαλέσετε την φράση σας και να αφαιρέσετε την κατάληξη "πουλο" από την κότα, διότι προβάλλετε σεξιστικά μηνύματα επικίνδυνα για τη νεολαία μας! Να καταγραφεί στα πρακτικά κύριε πρόεδρε. Ολοκληρώνω σε ένα λεπτό.  

Παπαρήγα: Πέρασε απέναντι παρασυρμένο από τις αστικές αυταπάτες διαχείρισης του συστήματος. 

Μαζεστίξ: Το κοτόπουλο πέρασε το δρόμο απέναντι, γιατί υπήρχε το απέναντι.

Ρεπούση

Περνά  απέναντι γιατί στο πεζοδρόμιο γίνονταν συνωστισμός.