Δευτέρα 2 Ιουλίου 2018

Ιούλιος ή Ιούλης ή Γιούλης, Α'


Ονομάστηκε προς τιμήν του Ιουλίου Καίσαρος, του μεταρρυθμιστού του ρωμαϊκού ημερολογίου (γενέθλια 7/7) από τον Αντώνιο.
Βαν Γκογκ, 1880
Μουσείο d orsay
Τον λένε και Γυαλιστή ή Γυαλινό επειδή γυαλίζει (=ωριμάζει) τα σταφύλια και τα σύκα... 
Οι ροδίτες τον λένε Φουσκομήνα ή Χασκομήνα, επειδή φουσκώνουν τα σύκα και χάσκουν από ωρίμανση.
Οι κυκλαδίτες, δωδεκανήσιοι και κρητικοί τον λένε Δευτερογιούλη.
Στη Σωζόπολη τον λένε Αηκερακίτη ή Αγιοκυριακίτη (γιορτή της αγ. Κυριακής)
Στην Αιτωλία τον λένε Αηλιά ή Αγιολλιά (γιορτή πρ. Ηλία)..
Ο Ιπποκράτης σε βυζαντινή εικόνα
Χθες, πρωτομηνιά γιόρταζαν οι άγιοι Ανάργυροι, Κοσμάς και Δαμιανός, σήμερα δε γιορτάζεται η κατάθεση της εσθήτος της Θεοτόκου.
Την 5η Ιουλίου οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τα Ποπλιφούτζια (Poplifugia = αναχώρηση του λαού), γιορτές που ήταν αφιερωμένες μάλλον στον θεό Ιούπιτερ και μάλλον ο λαός αναχωρούσε από τις πόλεις και έκανε πανηγύρια και καθαρμούς στις εξοχές.
Από τις 6 - 13 Ιουλίου οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τις γιορτές Λουντί Απολλινάρες (Ludi Apollinares) που γίνονταν αγώνες με άρματα και με θεατρικές παραστάσεις προς τιμήν του θεού Απόλλωνος.
7 Ιουλίου, εορτή της αγίας Κυριακής. Ήταν κόρη του Δωροθέου και της Ευσεβείας, επί Διοκλητιανού, οι οποίοι δεν είχαν παιδί και παρακαλούσαν τον Θεό να τους χαρίσει ένα, το οποίο ήρθε στον κόσμο ημέρα Κυριακή (γι' αυτό και πήρε αυτό το όνομα). Συνελήφθησαν όμως και οι τρεις κατά τους διωγμούς και οι μεν γονείς εστάλησαν στον έπαρχο Μελιτινής Αρμενίας, Ιούστο, η δε νεαρή Κυριακή στον καίσαρα Μαξιμιανό Νικομηδείας, ο οποίος τη δέρνει, η Κυριακή δεν μεταπείθεται να αλλαξοπιστήσει και τη στέλνει στον έπαρχο Βιθυνίας Ιλαριανό, που την διατάζει να θυσιάσει, αλλά μπαίνοντας στον ναό, ένας σεισμός καταρρίπτει τα είδωλα. Καταδικάζεται σε θάνατο δια πυράς αλλά εξέρχεται υγιής, ρίχνεται στα θηρία αλλά αυτά ξαπλώνουν στα πόδια της. Έξαλλος ο τύραννος τότε, διατάζει τον αποκεφαλισμό της, έξω από την πόλη. 
Στη Σωζόπολη της Θράκης, αγαπημένη τους αγία, που για χάρη της ονόμασαν όλο τον Ιούλιο Αηκερακίτη.
Στη Ρώμη την ίδια μέρα ( 7 Ιουλίου) γιόρταζαν τη γιορτή Νόνα Καπροτίνα ή των Θεραπαινίδων προς τιμήν της θεάς Ιούνο Καπροτίνα και του χθόνιου θεού της συγκομιδής, Κόνσους.
8 Ιουλίου στην Κύπρο, για τον ίδιο λόγο που τάζουν οι λοιποί στον άγιο Φανούριο, τάζουν και στον άγιο Επίκτητο, που εκεί τον λένε Δείχτητο. Μάλιστα υπάρχει και φερώνυμο χωριό, επειδή λένε ότι εκεί μόνασε ο άγιος, στην επαρχία Κυρήνειας. 
Ο άγιος Επίκτητος ήταν ιερέας, περί το 270. Κάποτε κάποιος άρχοντας του έφερε την παράλυτη κόρη του για να την θεραπεύσει, όπως και έκανε, με παράκληση και άγιο έλαιο. Θεράπευσε και 
δαιμονισμένο και η φήμη του εξαπλώθηκε. Τότε τον πλησίασε ένας νέος ονόματι Αστείων, γιος του γερουσιαστού Ιουλιανού, που του ζήτησε να τον κάνει χριστιανό αλλά για να μη νικηθεί από τα δάκρυα του πατέρα του ζήτησε να φύγουν προς άγνωστη χώρα. Πράγματι κίνησαν μαζί για την παραποτάμια πόλη Αλμιρίδη της Σκυθίας. Εκεί έκαναν πολλά θαύματα: Θεράπευσαν κωφάλαλο, δαιμονισμένο κ.ά. Η φήμη τους εξαπλώθηκε και όταν έφτασε ο έπαρχος Λατρονιανός διέταξε να τους συλλάβουν. Οδηγούνται στη φυλακή και την επομένη ομολογούν την πίστη τους ενώπιον πολυπληθούς ακροατηρίου. Μαστιγώνονται, ξεσκίζονται με σιδερένια νύχια και καίγονται με λαμπάδες. Όχι μόνο δεν αλλαξοπίστησαν, αλλά μετέστρεψαν και την πίστη του δήμιου Βιγλάντιου. Ρίχνονται σε λέβητα με πίσσα, αλλά πάλι εξέρχονται αβλαβείς. Τότε ο έπαρχος διατάσσει να φυλακιστούν και να μείνουν νηστικοί. Όσο περνούσαν οι μέρες και οι άγιοι νικούσαν και την πείνα, διέταξε να αποκεφαλιστούν. Τα λείψανά τους περιμάζεψε ο Βιγλάντιος και τα ενταφίασε. Ο Αστείων εμφανίστηκε στον ύπνο του Βιγλαντίου και του μήνυσε πως την επαύριο καταφθάνουν οι γονείς του. Πράγματι την επομένη κατέφθασαν, τους οποίους φιλοξένησε ο Βιγλάντιος και τους διηγήθηκε το μαρτύριο του γιου τους. Πήγαν στον τάφο του και οι μάρτυρες εμφανίζονται εμπρός τους εν΄μέσω ουρανίου φωτός. Ετσι πίστεψαν και οι γονείς του Αστείοντος και επιστρέφοντας στην πατρίδα τους, διαμοίρασαν τα υπάρχοντά τους στους φτωχούς συμπολίτες τους.
Στον άγιο Προκόπη τάζουν για προκοπή. Οι γονείς τάζουν για να προκόψει και να ευτυχήσει το νέο σπιτικό του παιδιού τους... Ήταν ο πρώτος μάρτυς της Παλαιστίνης επί Διοκλητιανού, μεγαλομάρτυς από την Αιλία (Ιεροσόλυμα).Τρεφόταν με άρτο και νερό κι' αυτό κάθε 2, 3 ή 7 μέρες. Μελετούσε συνεχώς τις γραφές. Διέμεινε στη Συθόπολη, όπου εκτελούσε χρέη αναγνώστου, εξορκιστού και διερμηνέως της συριακής. Αποκτώντας μεγάλη φήμη θεραπεύοντας, κατηγορήθηκε και οδηγήθηκε στον δικαστή Φλαβιανό ο οποίος τον υποχρέωσε να θυσιάσει στους θεούς, αρνείται, να κάνει σπονδή στους βασιλείς και του απαντά με ομηρικό στίχο "ουκ αγαθόν πολυκοιρανίη, εις οίρανος, έστω, εις βασιλεύς" και καταδικάζεται σε θάνατο..
Οι συναξαριστές μιλούν και για κάποιον Νεανία (μετέπειτα Προκόπιο) στρατηλάτη, επίσης απ' την Αιλία, επί Διοκλητιανού, που έζησε στη Σκυθόπολη, γιο του χριστιανού Χριστοφόρου και της ειδωλολάτρισσας Θεοδοσίας, η οποία πήγε στην Αντιόχεια, όπου ζούσε ο Διοκλητιανός, και τον διόρισε δούκα της Αλεξανδρείας διατάχθηκε δε να διώξει τους χριστιανούς. Ξεκίνησε με δύο λεγεώνες, αλλά τρομοκρατήθηκε τη νύχτα από έναν σεισμό στην Απάμεια και επιστρέφοντας στην Σκυθόπολη ζήτησε να του φτιάξουν σταυρό, όμοιο με εκείνον που είδε. Στον σταυρό εμφανίζεται η μορφή του Εσταυρωμένου με τη
λέξη "Εμμανουήλ" και στα δύο άκρα του οι λέξεις "Γαβριήλ" και "Μιχαήλ". Πηγαίνει στην Αιλία και κατατροπώνει τους Σαρακηνούς που την πολιορκούσαν. Η μητέρα του ζητάει να θυσιάσει στους θεούς, αυτός αρνείται και η ίδια τον καταγγέλλει στον άρχοντα της Παλαιστίνης Ούλκιο, ο οποίος τον στέλνει στην Καισάρεια, όπου μαστιγώνεται τόσο σκληρά ώστε κι οι θεατές τον λυπήθηκαν. Στη φυλακή βαπτίζεται Προκόπιος. Μετά από πολλά βασανιστήρια με μαστιγώματα με βούνευρα, καύση των πληγών με πυρωμένα σίδερα, αποκεφαλίζεται.

Η συνέχεια στο επόμενο...

Ιούλιος Β' μέρος: http://eismnimin.blogspot.com/2018/07/blog-post_10.html
Ιούλιος Γ' μέρος : http://eismnimin.blogspot.com/2018/07/blog-post_14.html

ΤΑΜΑΤΑ και ΑΝΑΘΗΜΑΤΑ - Γ. Λεκάκη