Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Η Άλωση της Ρόδου

Όπως φημολογείται για πολλές φυλές που εγκαταστάθηκαν στη Ρόδο, έτσι και για τους Ιωαννίτες Ιππότες λέγεται πως έφτασαν στο νησί από την Κύπρο, αναζητώντας νέο καταφύγιο για το Τάγμα τους. Για την κατάληψη της Ρόδου, συνεργάστηκαν ο τότε μάγιστρος  Φούλκ de Villaret και ο Βιν Βινιόλι, ζητώντας χρηματική βοήθεια από την Αγγλία και τη Γαλλία.


Συγκέντρωσαν τις δυνάμεις τους  στη Λεμεσσό της Κύπρου, από εκεί πέρασαν επιβιβασμένοι στα πλοία στη Μάκρη και από εκεί μπήκαν στο νησί με τη βοήθεια άπιστων επαναστατών, στα 1306. Αρχικά κατέλαβαν τα παράλια της Ρόδου, στη συνέχεια κάποια φρούρια, αλλά για να κατακτήσουν ολόκληρη τη  Ρόδο χρειάστηκαν 4 χρόνια. Έτσι στις 15 Αυγούστου 1309 κατέκτησαν όλο το νησί, μαζί με την πόλη.
Με την κατάληψη της Ρόδου, οι Ιωαννίτες Ιππότες έλαβαν το όνομα  "Ιππότες της Ρόδου" και ο μάγιστρος ονομάστηκε “Μεγάλο Μάγιστρος” – “magnus magister”. Ο Μεγάλος μάγιστρος με το συμβούλιο του έμεναν στο παλάτι. Από το 1309 – 1522, πέρασαν από τη Ρόδο 19 μάγιστροι.
Τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασης του Τάγματος στη Ρόδο, υπήρχαν εσωτερικές διαμάχες μεταξύ των Ιπποτών, παρόλα αυτά όμως κατάφεραν να αντισταθούν στις πολιορκίες των Τούρκων, οι οποίοι ήθελαν να καταλάβουν τη Ρόδο.

Στα χρόνια της εγκατάστασής τους οι Ιππότες, με αρχηγό το Μεγάλο Μάγιστρο, επιδιόρθωσαν τα τείχη, έφτιαξαν φρούρια, ναυπηγεία, ανέπτυξαν την κεραμοποιΐα και προστάτευαν τον ντόπιο κόσμο. Μετά από πολλές διαμάχες, διαφωνίες και πολιορκίες οι Τούρκοι απειλούσαν συνεχώς για την κατάληψη της Ρόδου και το 1457 κατάφεραν να αποβιβάσουν δυνάμεις του στο χωριό Αρχάγγελος. Οι Ιωαννίτες Ιππότες ενίσχυαν συνεχώς τα φρούρια και η φρουρά ήταν σε ετοιμότητα γιατί η κατάσταση γινόταν όλο και κρισιμότερη.