Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Οι αλήθειες των παραμυθιών Β΄

Υπάρχει μια τελευταία, αποφασιστική διαφορά ανάμεσα στα παλιότερα παραμύθια και την εκδοχή της McKinley, η οποία μπορεί να αποδοθεί πιθανά στις διαφορετικές κοινωνίες που γέννησαν τους διαφορετικούς συγγραφείς. Εκεί που η πριγκίπισσα των παλιών παραμυθιών απεκδύεται την ανεξαρτησία της και την ευθύνη της για τα πράγματα για να συναντήσει το νέο μνηστήρα, η πρίγκιπισσα αυτή δεν μπορεί να πράξει κάτι ανάλογο. Εκεί που οι αρχικές πριγκίπισσες απλώς «αφηγούνται [στον πρίγκιπα] το παρελθόν τους και όλα όσα συνέβησαν», όπως γράφει και η Joanna Cole στη δική της απόδοση της
«Χιλιογουναρούς», φροντίζοντας να διαβεβαιώσουν τον πρίγκιπα πως «είναι, όπως το είχε φανταστεί κι εκείνος, η κόρη ενός βασιλιά… κι έτσι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα»,