Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

Μία φορά και έναν καιρό…...

Ο κόσμος των παραμυθιών  είναι διάχυτος  από συμβολικές έννοιες, τις  οποίες οι περισσότεροι γνωρίζουμε. Ακριβώς αυτές  είναι που θα διαχειριστούμε εδώ.

Μία φορά και έναν καιρό, ένα μυθικό βασίλειο, που το ονόμαζαν ζωδιακό κύκλο  ήταν χωρισμένο  σε δώδεκα μεγάλους νομούς. Σε δύο από αυτούς  βασίλευαν ο Βασιλιάς και η βασίλισσα, δηλαδή  ο  Ήλιος και η Σελήνη
Στους υπόλοιπους δέκα υπήρχαν τα παιδιά τους.Τα πιο τυχερά από αυτά ήταν  τα δύο  τα νεότερα, ο Ερμής  που είχε ένα εξαιρετικό μυαλό και η Αφροδίτη  που ήταν πολύ όμορφη. Για αυτά τα  δύο  παιδιά του  ο μεγαλοπρεπής  γονιός  έτρεφε ξεχωριστή  εκτίμηση, καθώς αυτά ήταν   πάντα  πιο κοντά του  από τα άλλα  και τους είχε παραχωρήσει  από δύο βασίλεια στο κάθε ένα.Ο πιο ζωηρός  από τους άλλους πρίγκιπες  ήταν ο Άρης, θερμόαιμος, πάντα έτοιμος  να δείρει, θαρραλέος  και τολμηρός. Πιο σοβαρός ήταν ο Κρόνος, που μερικές φορές  γινόταν λίγο βαρετός  και άλλες πάλι φορές  κρατούσε  απόσταση  από τους άλλους, παρόλα αυτά  όμως, όλοι τον  σεβόντουσαν  αλλά παράλληλα και τον φοβόντουσαν. Ο Δίας ήταν συμπαθητικούλης  άλλα ήθελε πάντα να κάνει και  τις φιγούρες του, για αυτό εκτελούσε  με σχολαστικότητα  τις εντολές του πατέρα του. Ο Ουρανός  δημιουργούσε πάντα προβλήματα, λογομαχούσε με όλους  και τίποτα δεν του πήγαινε καλά, διέθετε όμως εξαιρετική ικανότητα να εφευρίσκει πράγματα  και ήταν εκείνος  που θα πρότεινε  μία έξυπνη  ιδέα,  οπότε οι ανάγκες το απαιτούσαν. Ο Ποσειδώνας  ήταν ο πιο ευαίσθητος, ένας  αληθινός  καλλιτέχνης , ίσως  και λίγο νευρωτικός. Συνήθιζε να κάνει μακρινά ταξίδια στη θάλασσα  και απόφευγε να  μιλάει για τον εαυτόν του. Όσον αφορά  στον Πλούτωνα, κανείς  δε μπορούσε  ποτέ  να καταλάβει  τι είχε στο μυαλό του, ήταν  ένας  τύπος  σκοτεινός  που είχε  την παραξενιά  να καταστρέφει  το βασίλειό του, αλλά και όποτε του έκανε κέφι  το ξανάχτιζε  ολοκαίνουργιο και πιο όμορφο  από ότι ήταν πριν.