Παρασκευή 5 Ιανουαρίου 2018

Ένα Ποίημα Για Τους Φίλους



Δεν µπορώ να σου δώσω λύσεις,
για όλα τα προβλήµατα της ζωής,
ούτε έχω απαντήσεις
στις αµφιβολίες ή τους φόβους σου,
αλλά µπορώ να σε ακούσω
και να τα µοιραστώ µαζί σου.


Δεν µπορώ ν' αλλάξω
το παρελθόν σου ούτε το µέλλον σου.
Αλλά όταν µε χρειάζεσαι
θα 'µαι δίπλα σου.


Δεν µπορώ ν' αποτρέψω
να µη σκοντάψεις.
Μόνο µπορώ να σου προσφέρω το χέρι µου,
για να κρατηθείς
και να µη πέσεις.

Οι χαρές σου.

Οι θρίαµβοί σου
κι οι επιτυχίες σου
δεν είναι δικά µου.
Αλλά χαίροµαι ειλικρινά
να σε βλέπω ευτυχισµένο.

Δεν κρίνω τις αποφάσεις

που παίρνεις στη ζωή.
Περιορίζοµαι στο να σε στηρίζω,
να σε παροτρύνω
και να σε βοηθώ όταν µου το ζητάς.

Δεν µπορώ να σου χαράζω όρια

που µέσα τους οφείλεις να κινείσαι,
αλλά σου προσφέρω αυτό το χώρο,
τον απαραίτητο για ν’' αναπτυχθείς.

Δεν µπορώ να αποτρέψω τον πόνο σου

όταν κάποια λύπη σου σχίζει την καρδιά,
αλλά µπορώ να κλάψω µαζί σου
και να µαζέψω τα κοµµάτια,
για να τη φτιάξω από την αρχή.

Δεν µπορώ να σου πω ποιος είσαι

ούτε ποιος θα όφειλες να είσαι.
Μονάχα µπορώ να σ' αγαπώ όπως είσαι
και να 'µαι φίλος σου.

Αυτές τις ηµέρες σκέφτηκα

τους φίλους και τις φίλες µου.
Δεν ήσουν ψηλά ούτε χαµηλά ούτε στη µέση.
Δεν ήσουν στην αρχή
ούτε στο τέλος της λίστας.

Δεν ήσουν το νούµερο ένα
ούτε το τελικό,
ούτε διεκδικώ να 'µαι πρώτος,
δεύτερος ή ο τρίτος στη δική σου.


Φτάνει που µε θες για φίλο.
Ευχαριστώ που 'µαι αυτό.

Χόρχε Λουίς Μπόρχες (Jorge Francisco Isidoro Luis Borges Acevedo)

Ζ-ωή

"Ζωή, αληθινή ζωή;
Μιάν άλλη φορά!"
Πολλοί θα μπορούσαν να προσυπογράψουν μια τέτοια φράση... 
κοιτώντας με απορία αυτόν που τόλμησε να θέσει το ερώτημα.
Αλλά, θα πρέπει να τολμήσει αυτός και να ξαναρωτήσει:
-Πότε θα υπάρξει αυτή η... άλλη φορά;
-Πού και πώς θα υπάρξει;
-Μήπως αύριο;
Μα, το "αύριο" ποτέ δεν έρχεται, γιατί μόλις ξημερώσει "σήμερα" γίνεται!
Έτσι, ας δούμε τα πράγματα Τ-ώρα!
Κι έτσι ας τα βλέπουμε πάντοτε... με μια χροιά αιώνιου Παρόντος.
Διεισδύοντας στις μικρές ή μεγάλες Τομές που κατορθώνει ν΄ανοίγει την κάθε φορά η Κατανόησή μας...


http://pyrisporos.blogspot.gr