Σάββατο 6 Απριλίου 2019

Μακεδονία ξακουστή!! Β' μέρος

Τι είναι Μακεδόνες;

     Λείψανα πανάρχαιης κοινωνικής ζωής έχουν ανακαλυφθή πολλά στη Μακεδονία από ανασκαφές. Νεολιθικοί οικισμοί που κρύβονται μέσα στις λεγόμενες "τούμπες" (τεχνητά υψώματα στους μακεδονικούς κάμπους) ήρθαν σε φως στα Σέρβια (κοντά στη γέφυρα του Αλιάκμονος), στα Ορμύλια, στα Κριστανά, στο Μολυβόπυργο, στην Όλυνθο, στον Άγιο Μάμα. Τα σημαντικώτερα όμως ανασκαπτικά ευρήματα έγιναν το 1968, χάρη στις συνδυασμένες προσπάθειες αποστολών των Πανεπιστημίων του Σέφηλντ Μ. Βρεταννίας και του Λος Άντζελες των ΗΠΑ. Τα ευρήματα αυτά βρέθηκαν 15 χλμ.νοτιοδυτικά της Δράμας, στην περιοχή των χωριών Σιταγροί, Φωτολείβος και Αλιστράτη.
Είσοδος στους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας

Στην τοποθεσία αυτή μια "τούμπα" που ονομάσθη τελικά "Τούμπα του Φωτολείβου", απεκάλυψε οικισμούς με διαδοχικά στρώματα, που αρχίζουν στη Μεσαιονεολιθική εποχή (από 4.500 π.Χ.) και τερματίζονται στη Χαλκή εποχή (από 3.000 - 2.500 π.Χ.). Έτσι σε μια χρονική διαδρομή 2.000 ετών, η περίφημη αυτή τούμπα αποδεικνύει ότι υπήρχε στη Μακεδονία ανεπτυγμένος πολιτισμός παλαιός 4.000 έως 6.500 χρόνια και ότι η ακτινοβολία του πολιτισμού εκείνου έφθασε έως το Δούναβη (Γκουμελνίτσα της Ρουμανίας).
     Οι άνθρωποι εκείνοι, οι "πρώτοι" γνωστοί έως σήμερα Μακεδόνες, ήσαν φυσικά αυτόχθονες. Και είναι αρχαιότεροι ακόμη και των λεγομένων Πελασγών. Από τις νεώτερες ανθρωπολογικές μελέτες προκύπτει ότι φυλετικά οι άνθρωποι εκείνοι ανήκαν σ' έναν από τους κλάδους της Μεσογειακής φυλής. Αργότερα αρχίει η κάθοδος των ελληνικών φύλων, στα τέλη της 3ης π.Χ. χιλιετηρίδος. Εκείνα τα φύλα θα περνούσαν υποχρεωτικά από τη Μακεδονία, άρα και θα εγκαθίσταντο μερικώς σ' αυτήν, προκειμένου αργότερα να απλωθούν προς Νότο.

Το "Μακεδνόν Έθνος"
     Η κάθοδος εκείνη (Αχαιοί, Ίωνες, Δωριείς) διήρκεσε πάνω από 1.000 χρόνια. Στη Μακεδονία εγκατεστάθησαν διάφορες ομάδες των Αχαιών και των Δωριέων. Μεταξύ εκείνων ήταν και το "Μακεδνόν έθνος", φυλή δωρική, που επεβλήθη πολιτικά στις άλλες εντόπιες εθνολογικές ομάδες, γι' αυτό και έδωσε το όνομά του σε όλη εκείνη την πλατειά περιοχή.

     Όπως είδαμε, πρώτη φορά το "Μακεδνόν έθνος" το μνημονεύει ο Ηρόδοτος. Τούτο εγκατεστάθη στην Ημαθία, που μετεβλήθη έτσι σε κέντρο των Μακεδόνων. Εκεί, στην Ημαθία, εμφανίζονται οι αρχικοί συνοικισμοί, αρχαϊκά και σημαντικά κέντρα της δυνάμεως των Μακεδόνων, που έμελλαν αργότερα να εξελιχθούν σε περιλάλητες πόλεις, όπως τέτοιες είναι η Βέροια, το Κίτιο, και ιδίως αι Αιγαί (1) ή άλλως η Έδεσσα.



     Δεν υπάρχει λοιπόν θέμα αμφισβητήσεως για την εθνολογική ελληνικότητα της Μακεδονίας. 
     Οι νεώτερες μάλιστα έρευνες που επεκτείνονται στν ανθρωπολογία, προωρούν σε νέους δρόμους. Καταφαίνεται δηλαδή ότι ανθρωπολογικά οι σημερινοί Μακεδόνες είναι όχι μόνο στενοί συγγενείς αναμεταξύ τους, αλλά και προς τους αρχαίους Μακεδόνες. Φαίνεται ακόμη ότι είναι συγγενείς και με αυτούς τους προϊστορικούς, τους προπελασγικούς αυτόχθονες κατοίκους της χώρας, δηλαδή τους Νεολιθικούς Μακεδόνες. 
     Αν αυτή η άποψη οριστικοποιηθή αποδεικτικά, τότε ενισχύεται μια νεώτατη θεωρία, ότι όλοι οι Έλληνες, και φυσικά οι κάτοικοι της Μακεδονίας είναι απόγονοι των αρχικών αυτοχθόνων κατοίκων. Ενισχύεται συνεπώς η βάσιμη θεωρία, ότι υπάρχει γενετική αλληλουχία στον πληθυσμό της Ελλάδος, τέτοια που αρχίζει από τη νεολιθική εποχή και συνεχίζεται έως και σήμερα. Συνεπώς οι ρίζες του Ελληνισμού γενικά και των Μακεδόνων ειδικά, είναι πολύ παλαιότερες απ' όσο συνήθως λέγεται και πιστεύεται. Δεν ανάγονται δηλαδή απλώς στο 2.000 π.Χ. αλλά στο 4.000 ή 6.000 π.Χ. και ακόμη πιο πέρα. Τις βλέπουμε τις ρίζες αυτές να προχωρούν και να χάνωνται βαθειά μέσα στο χρόνο, στα στρώματα και αυτής της λιθίνης εποχής.

(1) «Αι Αιγεαί» ήταν μια πόλη «κατά κώμας», ένα ‘ανοιχτό’ πολεοδομικό μόρφωμα με το «άστυ» στο κέντρο και πολλούς μικρούς και μεγάλους οικισμούς ολόγυρα, ο αριθμός των οποίων δικαιολογεί τον πληθυντικό του ονόματος, όπως συμβαίνει με πολλές άλλες αρχαίες πόλεις, όπως αι Αθήναι, αι Θήβαι, αι Φεραί κ.λ.π. Tο μόρφωμα αυτό που αναπτύχθηκε οργανικά στο χρόνο αποτυπώνει στο χώρο το αρχαιότροπο μοντέλο μιας κοινωνίας στηριγμένης στην αριστοκρατική δομή των γενών με σημείο αναφοράς και πόλο συνοχής τη βασιλική εξουσία.
Το ανάκτορο των Αιγών




Α' μέρος  https://eismnimin.blogspot.com/2019/04/blog-post_5.html

Παγκόσμιος Λαογρ. και Γεωγρ. Εγκυκλ. ΕΛΛΑΣ -  Α' τ.,  εκδ. Χ. Γιοβάνης 1969