Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Οι Οθωμανές

 Πτυχές της ζωής των γυναικών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία 
Από τον Νικόλα - Νταμόν Παπαδημητρίου   
«Λέτε ότι οι γυναίκες έχουν λίγη κατανόηση Για αυτό δεν σας παρακολουθούν Αλλά η Μιχρί, η οποία προσεύχεται για σας Διευκρινίζει Και έξυπνοι και ώριμοι άνθρωποι το επιβεβαιώνουν: Μια γυναίκα με ταλέντο είναι καλύτερη από χίλιους ατάλαντους άντρες Μια γυναίκα με κατανόηση είναι καλύτερη από χίλιους χαζούς άντρες»   
Οι παραπάνω στίχοι ανήκουν στην πρώτη Οθωμανή ποιήτρια που συνέθεσε το λογοτεχνικό της έργο στην τουρκική γλώσσα. 

Η Μιχρί Χατούν γεννήθηκε γύρω στο 1460 και πέθανε το 1506. Ήταν κόρη του καδή (δικαστής ισλαμικού δικαστηρίου) της Αμάσειας και πολλοί άντρες της οικογένειάς της ήταν θεολόγοι και δερβίσηδες. Διέθετε τη δυνατότητα πρόσβασης στον λογοτεχνικό κύκλο της πόλης και γρήγορα το ποιητικό της ταλέντο και το απαράμιλλο πνεύμα της εκτιμήθηκαν από τον πρίγκιπα Αχμέτ, υιό του σουλτάνου Μπεγιαζήτ Β΄.   Η ίδια αναφέρει πως οι άντρες συναδελφοί της δεν την προσέγγιζαν με σοβαρότητα, δυσανασχετούσαν με την παρουσία της στην αυλή του πρίγκιπα Αχμέτ αναγκαζοντάς την να υπερασπισθεί με μαχητική ορμή τα γυναικεία δικαιώματα. Παρά τα ανυπέρβλητα εμπόδια κατάφερε να καθιερωθεί. Η επικράτησή της είναι εμφανής από τους καταλόγους των λογοτεχνών που ο σουλτάνος τιμούσε με δώρα μιας και αναφέρεται το όνομά της σε αυτούς. Η ποιητική της συλλογή (ντιβάν) έχει διασωθεί έως τις μέρες μας. Δεν είναι μια απλή υπόθεση γιατί η διάσωση στο πέρασμα του χρόνου προϋπέθετε τη συνεχή διάσωση των κειμένων από γενιά σε γενιά. Η αλυσιδωτή αυτή επιβίωση των ποιημάτων της Μιχρί Χατούν πρακτικώς σήμαινε πως οι μεταγενέστερες γενιές εκτιμούσαν το ποιητικό της έργο, εντρύφησαν σε αυτό και μας το κληροδότησαν.  

Το Ιερό Αίμα - Μύθοι και Μυστήρια



                                                 
Σε μας σήμερα το αίμα φαίνεται συχνά σαν κάτι αηδιαστικό ή ακόμη και
τρομαχτικό. Κάποτε όμως είχε τελείως διαφορετική σημασία: ήταν σύμβολο
της ζωής, της γέννησης και της γονιμότητας. Πέρασε έτσι μέσα στις παραδόσεις των λαών σε ολόκληρο τον κόσμο, θεωρήθηκε ιερό και άρχισε να παίζει σημαντικό ρόλο μέσα σε διάφορες θρησκείες. Για να ανιχνεύσουμε από πού προήλθε η ιδιαίτερη σημασία του, θα κάνουμε ένα ταξίδι για να γνωρίσουμε τους μύθους και τα έθιμα ποικίλων κοινωνιών. 
Ας ξεκινήσουμε με το ερώτημα: γιατί το αίμα να συνδέεται με την έννοια της γέννησης; Οι άνθρωποι από τα αρχαία χρόνια είχαν παρατηρήσει ότι τα έμμηνα δεν ρέουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Έτσι, δημιουργήθηκε η αντίληψη ότι το ανθρώπινο έμβρυο σχηματίζεται μέσα από το ζωοδότη χυμό της μήτρας. Tην ιδέα αυτή τη συναντάμε στον Aριστοτέλη (Περί ζώων
γενέσεως
 2. 4, Περί ζώων μορίων 2. 6. 1.) και στο Ρωμαίο συγγραφέα Πλίνιο
(Historia Naturalis 7. 66). Τη βρίσκουμε ακόμη και στην Παλαιά Διαθήκη, όπου
ο βασιλιάς Σολομών παρουσιάζεται να λέει:
O πατέρας μου με γέννησε με την ευχαρίστηση της γενετήσιας σχέσης τη
νύχτα. Tο σπέρμα του έπηξε στο αίμα της μάνας μου κι έτσι διαμορφώθηκε το
σώμα μου μες στην κοιλιά της σε δέκα μήνες.
 (Σοφία Σολομώντος, 7, 1-2)

7 γυναίκες φιλόσοφοι από την αρχαία Ελλάδα


hypatia2-featured
Αν εξαιρέσουμε την, σχετικά γνωστή, μεγάλη Ελληνίδα φιλόσοφο Υπατία , δύσκολα οι πιο πολλοί θα μπορούσαμε να ονοματίσουμε κάποια άλλη. Όμως υπήρχαν σημαντικές και πολυγραφότατες γυναίκες  φιλόσοφοι, που συνέβαλαν τα μέγιστα στο θαύμα της αρχαίας Ελλάδας. Μερικές από αυτές ήταν οι εξής:
arete_din_cyrene
Αρήτη της Κυρήνειας  - 5ος αιώνας π.Χ.