Ἡ ἐπανάστασις τοῦ ’21 τελείωσε;

      Πρὸ 190 περίπου ἐτῶν ἐτοῦτος ὁ τόπος ἐβίωσε μίαν Ἐπανάστασι.
Μία μεγίστη κίνησις κατὰ τῆς ἀθλιοτέρας κατοχῆς πού ἐβίωσαν ἂνθρωποι…..
Τόσο ἀθλίας καὶ ἀπανθρώπου, ποὺ σήμερα 190 χρόνια μετὰ, ἀκόμη ὑπάρχουν σκιές της στὴν ζωή μας!
Κάποιοι πίστεψαν πὼς πράγματι ἒφθασε ἡ ἀπελευθέρωσις. Κι ἒδωσαν τὰ πάντα!
Σήμερα πλέον ὃλο καὶ περισσότεροι ἀντιλαμβάνονται τὸ γελοῖον τῆς παραστάσεως! Πράγματι, δίχως νὰ μειώνω σὲ τίποτα τὰ ὃσα ἒγιναν τότε, τιμῶντας σὲ κάθε δράσι μου τὸ ἒργο τους, τολμῶ νὰ πῶ ὃτι γελάστηκαν! Τοὺς ἐχρησιμοποίησαν γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγήσουν ὃλους σὲ μίαν νέαν μορφή σκλαβιᾶς, μή ἀναγνωρίσιμη ἀκόμη ἀπό ἀρκετούς.

Ὃταν μετά τήν ἀπελευθέρωσι πλάκωσαν στόν τόπο ὃλα τά κοράκια γιά νά ἁρπάξουν κάθε ἲχνος ἐλευθερίας ἀπό τούς Ἓλληνες, λίγοι τό ἀντελήφθησαν! Ἀκόμη καί οἱ πρωτεργᾶτες τῆς Ἐπαναστάσεως ἒπεσαν θύματα τῶν “εἰδικῶν” μέ ἀποτέλεσμα συντόμως νά βουλιάξουν σέ μία βαθυτάτη καί ἀδρανή φτώχεια. Εἲδαμε τόν Πολυζωΐδη, τόν Νικηταρᾶ, τόν Κολοκοτρώνη, τόν Ἀνδροῦτσο, τόν Καραϊσκάκη, τόν Καποδίστρια καί τόσους ἂλλους, θύματα τῆς τότε ΝΕΑΣ ΤΑΞΕΩΣ πού ἐπέβαλλε  νόμους σιωπῆς καί κατεχράσθη ἐξουσία ποὺ δὲν τῆς ἀνῆκε. Ἒως κι ὁ μέγιστος Γέρος τοῦ Μωρηά ἒχει συγγράψει ἐπιστολή «προσφορᾶς» στούς Ἂγγλους, μπροστά στήν ἀπελπισία του γιά τήν κακοδιαχείρισιν καί τήν ἀνθελληνική διακυβέρνησι.
Λιγοστά καθαρά μυαλά τότε (κατ’ ἀντιστοιχίαν μέ τά σημερινά) ὃπως τοῦ Ὑψηλάντου καί τοῦ Κοραῆ, ἒκρουαν κώδωνες κινδύνου…  (Εὐτυχῶς ὃμως γιὰ τοὺς ἐξουσιαστές… Ὁ Κοραῆς ὴταν μακριά κι ὁ Ὑψηλάντης πέθανε νέος….) Ὃμως πόσοι ἦταν διατεθημένοι νά ἀκούσουν καί νά προνοήσουν; Ὃταν τά χρήματα τῶν δανείων εἲχαν γεμίσει τίς τσέπες τῶν Γκουραίων, τῶν Παπαφλεσσαίων καί τῶν Μαυροκορδάτο-Κολλέτηδων, ὃλοι οἱ ἀντίλογοι ἒπαυσαν!
Καί συντόμως ἒγινε ὀρατή ἡ ἐξάρτησις καί συνειδητή ἡ ἀδυναμία ἀντιδράσεως! Πλήρης παράδοσις μέ ἀλλαγή ἀφέντου! Ἀπό τόν τουρκικό ζυγό περάσαμε στόν ἀγγλο-ἑβραιοκρατούμενον ζυγό! Τά πρόσωπα ἂλλαξαν προσωπεῖα καί ἡ σκλαβιά παρέμεινε στόν τόπο. Ἀρκετὰ χειρότερη ὃμως….
Φυσικά, ὃλο τὸ σύστημα τῶν  κρατούντων ὃλα αὐτά τὰ χρόνια πασχίζει νὰ μᾶς πείσῃ πώς εἲμαστε ἐλεύθεροι! Πασχίζουν μὲ κάθε δυνατόν τρόπο νὰ μᾶς πείσουν γιὰ κάτι ψευδές! Μᾶς ἒχωσαν σὲ μίαν εἰκονική πραγματικότητα καὶ μᾶς ὑπέδειξαν πὼς αὐτό εἶναι ζωή! Γιατὶ ὃταν κάποιος πιστεύῃ πώς εἶναι ἐλεύθερος, δὲν κόπτεται νὰ ἀναζητήσῃ ἐλευθερίες! Λίγος συμβιβασμός, λίγο βόλεμα καὶ νὰ οἱ ἐλεγχόμενες κοινωνίες πού τώρα ἀνακαλύπτονται ἀπό κάποιους…. (Κάλιο ἀργά ὃμως…) Μᾶς δίνουν καὶ μερικά καροτάκια κάπου κάπου… Καὶ ὁλίγον ἂρτον καὶ θεάματα; Τὶ  παραπάνω θέλει ἒνας σκλᾶβος γιὰ νὰ ἀπολαύσῃ τὴν σκλαβιά του;
Ὃμως. Κάτι ἀλλάζει… Μία μυρωδιά διάχυτη στὴν ἀτμόσφαιρα μᾶς γαργαλάει τὰ ῥουθούνια καὶ μᾶς ξυπνάει ξεχασμένες καὶ ἀπηγορευμένες σκέψεις. Μᾶς φέρνει στὸ ὀπτικό μας πεδίο εἰκόνες παράλογες μὲ τὴν λογική ἀλλά ἱκανές νὰ μᾶς ἀναστατώσουν… Μία περίεργη μυρωδιά ἐλευθερίας… Πρωτόγνωρη καὶ συγκλονιστική!
Κάποιος φίλος συχνά διαφωνῶντας μαζί μου, ἰσχυρίζεται πώς δὲν ὑπάρχουν σήμερα Κολοκοτρώνηδες! Οὖτε Ἀριστοτέληδες καὶ Σωκράτηδες… Οὖτε Μαραθῶνες καὶ Σαλαμῖνες…
Διαφωνῶ! Μία ματιά γύρω μας, σὲ ὃλον τὸν πλανήτη θὰ μᾶς πείσῃ! Ὑπάρχουν νέοι Ἀριστοτέληδες καὶ Σωκράτηδες παντοῦ! Σὲ κάθε γωνιά τῆς γῆς ἀναζητοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν διδάσκουν! Κάποιοι ἐδῶ, μαζί μας! Κάποιοι ἀλλοῦ… Ἀλλά ὁ πλανήτης γεμίζει ἀπό Ἀριστοτέληδες καὶ Σωκράτηδες… Κι ἂς μὴν τοὺς ξέρουμε μὲ τὰ ὀνόματά τους…. Εἶναι ἐκεί ἐξω καὶ ἀγωνίζονται…. (Θὰ φροντίσω νὰ συντάξω ἓνα ἂρθρο μὲ πρόσωπα καὶ μὲ ἒργα γιὰ νὰ τεκμηριώσω τὰ ὃσα γράφω σήμερα.)
Λοιπόν ὑπάρχουν Κολοκοτρώνηδες. Ὑπάρχουν Διᾶκοι καὶ Ἀνδροῦτσοι. Ὑπάρχουν Καραϊσκάκηδες καὶ Ῥῆγες! Ὑπάρχουν καὶ Κατσαντώνηδες ὃμως, καταδικασμένοι νὰ πέσουν λίγο πρίν τὴν  πρώτη ἀνατολή ἒλευθερίας…
Ῥίξε φίλε μου μίαν ματιά γύρω σου! Ἡ Χαρά Νικοπούλου. Ἡ Ἂννα Τζιροπούλου. Ἡ Ἑλένη Φωκᾶ! Μπουμπουλῖνες στὸ ἀγώνα  τοῦ ἐπανελληνισμοῦ μας.
Κῦττα στὸν καθρέπτη σου φίλε μου. Κι ἐσύ ἓνας Διᾶκος εἶσαι ἢ ἓνας Ἀνδροῦτσος καὶ τὸ ξέρεις. Χρόνια κάνεις ἀγῶνες καὶ δὲν ἒχεις δεῖ ἀκόμη οὖτε κερί νὰ ἀνάβῃ… Κι ὃμως! Ἒχεις δώσει τὴν σπίθα σου σὲ πολλούς ποὺ τώρα ξεκινοῦν κι αὐτοί μὲ τὴν δική τους σειρά νὰ καταθέτουν τὸν δικό τους ὀβολό…
Θέλεις τὸν Κολοκοτρώνη ὃμως ἢ τὸν Μιλτιάδη ἢ τὸν Θεμιστοκλῆ! Ὃλοι τὸν θέλουμε! Ἀλλά εἶσαι σίγουρος πώς δὲν εἶναι ἐκεί ἒξω καὶ δὲν μάχεται ἢδη; Ἐγώ πάλι πιστεύω πώς εἶναι ἀπό καιρό στὸν δρόμο καὶ φτιάχνει τὸν πρῶτο του στρατό. Σχεδόν τὸν βλέπω… Μὲ δύο τρία παλληκάρια στὴν ἀρχή ξεκίνησε… Καὶ τώρα διαλέγει σιγά σιγά τὰ ὑπόλοιπα. Ἑτοιμάζονται γιὰ τὸν ἀγώνα ποὺ ἒρχεται….
Ἂλλως τε, καὶ τότε, πρὶν ἀπό 190 χρόνια, πόσοι ἢξεραν πώς ἒρχεται ὁ Γέρος; Τὸν περίμεναν πολλά χρόνια μὰ ἒφθασε ξαφνικά…. Κεὶ τὰ σάρωσε ὃλα!
Πάντα ἐτοῦτος ὁ τόπος γεννᾶ τὸν ἡγέτη πού χρειάζεται. Ὃταν τὸν χρειάζεται ὃμως!
Κι ὃσο γιὰ τοὺς Μαραθῶνες καὶ τὶς Σαλαμῖνες…. Ὃλες οἱ γέφυρες ἒπεσαν.. Ἐπιστροφή δὲν ὑπάρχει! Μία διέξοδος μόνον! Τὸ ἐμπρός καὶ ἡ Νίκη! Ἢ ἐμείς ἢ αὐτοί! Ἢ Ἐλευθερία ἢ Θάνατος!


Φιλονόη


Υ.Γ. Μία ζωή ἓνας δρᾶκος πάνω ἀπό τό κεφάλι μας  νά ἀπειλῇ πώς θά μᾶς φάῃ…. Κι ὃλο τρῶνε.. Μά ὃσους καὶ νὰ φᾶνε, μένει καί μαγιά…. Ἓνα σκουλήκι λὲς, ἓνα μικρόβιο, ἓνας μικροοργανισμός, σαπίζει τά συστήματα πού δομοῦν μὲ τόσην φροντίδα καὶ ξεπηδοῦν ὡς ἀγριόχορτα πάντα, ἀπὸ κάθε μεριὰ μυαλά δυνατά καὶ ἱκανά νὰ ἀναστήσουν τὸν τόπο…. Πολλά σκουλήκια ξεπήδησαν ὃμως τώρα τελευταῖα… Καὶ δὲν τὰ παλεύουν πιὰ…..
Ἀφιερωμένο στόν φίλο Δημήτρη καί στίς ἀμφιβολίες του…. 


http://filonohpontou.wordpress.com/2011/01/07/3-15/