Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

15 Ιουνίου

Σήμερα, 15η Ιουνίου ξεκίναγε ο μήνας Σκιροφοριών για τους Αθηναίους, Ιλαίος για τους Δελφούς, Ιπποδρόμιος για Θεσσαλούς και Αιτωλούς, Χρυτταίος για τη Λαμία, Θειλούθιος στη Βοιωτία, Αφροδίσιος στη Βιθυνία, Λώος στη Μακεδονία, Υακίνθιος στη Ρόδο, Πάνημος στη Δήλο και Αμοργό, Καλαμαιών στην Εύβοια και Μίλητο, Απελλαίος στην Επίδαυρο, Λύκειος στο Βυζάντιο, Αγριάνιος στη Σπάρτη, Ελευθυαιών στην Τήνο, Λευκαθιών στη Μαγνησία Μαιάνδρου, Νεκύσιος στην Κρήτη κ.ά.


Οι Δυτικοί γιορτάζουν τον άγιο Βίτο ή Βίτων ή Γκι. Ο Βίτο ήταν γιος ειδωλολάτρου απ' τη Σικελία. Ανατράφηκε από τη χριστιανή Κρηκεντία, της συζύγου του χριστιανού διοικητού του νησιού, Μόδεστου. Βαπτίστηκε εν αγνοία του πατέρα του. Έκανε θαύματα από τα 12 χρόνια του. Όταν έπαρχος του νησιού διορίσθηκε ο Βαλεριανός, ζήτησε από τον πατέρα του να αναγκάσει τον γιο του να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Γκι αρνήθηκε και κατηγορήθηκε και μαστιγώθηκε ως μάγος. Με αγγελική διαταγή, έφυγε με τον Μόδεστο στην Ιταλία.
Η φήμη του έφτασε έως τον Διοκλητιανό, ο οποίος τον κάλεσε να θεραπεύσει έναν εκ των γιών του από δαιμονισμό. Μετά την θεραπεία, τον παρακάλεσε να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Γκι αρνήθηκε και φυλακίστηκε με τον Μόδεστο και την Κρηκεντία. Τους έρριξαν σε λέβητα με πυρωμένο μόλυβδο, ρητίνη και πίσσα, αλλά εξήλθαν και οι τρεις ψάλλοντες! Τότε διατάζει να συνθλιβούν τα μέλη τους. Πριν συμβεί αυτό, ένας άγγελος τους παίρνει και τους αποθέτει στις όχθες του ποταμού Σιλάρου, όπου και κοιμήθηκαν.
Το σώμα του μεταφέρθηκε και ενταφιάστηκε στη Φλωρεντία, από ευγενή γυναίκα, τον 10ο αι. όπου και φυλάχτηκε στη μονή του Αγίου Διονυσίου και αργότερα δωρήθηκε στη μονή της Σαξονίας.
Οι Σλαύοι εορτάζουν επίσης τον Άγιο Βίτο, έχουν μάλιστα και έναν μυθικό θεό του ουρανού που του "μοιάζει" τον Σβιέτοβιτ.

Ιδιαίτερη τιμή του γίνεται στην Πράγα όπου βρίσκονται τα λείψανά του και όπου ανεγέρθηκε τον 14ο αιώνα ομώνυμος ναός.

Καθεδρικός ναός Αγ. Βίτου στην Πράγα
Ιδιαίτερα τον γιορτάζουν οι Γερμανοί, οι οποίοι τον επικαλούνται για να θεραπεύσουν τη χορεία, κοινώς τρεμούλα που τη λένε και "ασθένεια του άγιου Βίτου".
 
Πρέπει να ήταν τέτοια εποχή πριν αρκετούς αιώνες βέβαια, όταν στην πόλη Ααχεν της Γερμανίας ξέσπασε μία παράξενη επιδημία που σιγά σιγά μεταδόθηκε σε oλόκληρο τον κόσμο μέχρι τη Μαδαγασκάρη. Οι λεπτομέρειες σχετικά με την εμφάνιση εκείνης της επιδημίας είναι πολύ ασαφείς. Σύμφωνα, όμως, με τις ελάχιστες γραπτές μαρτυρίες από εκείνη την περίοδο, μαθαίνουμε ότι η επιδημία αυτή είχε ως κύριο σύμπτωμα τον ξέφρενο χορό μέχρι τελικής πτώσης.

Εκτοτε, μάλιστα, έμεινε αυτή η επιδημία γνωστή ως «Χορός του Αγίου Βίτου» ή «Μακάβριος Χορός». Τότε, το 1374, ολόκληρες ομάδες πολιτών, που συχνά έφταναν αρκετές χιλιάδες άτομα, άρχιζαν να… χορεύουν χωρίς έλεγχο και χωρίς διακοπή. Ο τρελός τους χορός διαρκούσε πολλές ημέρες και σε κάποιες περιπτώσεις εβδομάδες ή μήνες. Κάποιοι από τους παραδομένους στη μανία χορευτές χόρευαν μέχρι να καταρρεύσουν από εξάντληση ή ακόμα να πεθάνουν, ενώ άλλοι λιποθυμούσαν, πάθαιναν καρδιακή προσβολή ή εγκατέλειπαν με τα κόκαλά τους κομματιασμένα.

Οπως αναφέρουν Αμερικανοί επιστήμονες όλοι αυτοί που άνευ λόγου χόρευαν ξέφρενα «ήταν ενωμένοι σε μία κοινή παραίσθηση, τόσο έντονη που τους οδηγούσε στην απώλεια αισθήσεων». Μέχρι σήμερα κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς συνέβαινε και τόσοι πολλοί άνθρωποι χόρευαν χωρίς λόγο, αδιάκοπα επί ημέρες και νύχτες.


Κάποιοι ειδικοί αποδίδουν τον λεγόμενο Χορό του Αγίου Βίτου σε... παθολογικά αίτια, όπως θα μπορούσε να είναι η προσβολή από στρεπτόκοκκο. Ισως, λοιπόν, να μην είναι μόνο ένα κοινωνικό φαινόμενο, ομαδική παράκρουση, ομαδική υστερία ή εκδήλωση της κοινωνικής δυναμικής που διέπει την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Πιθανώς, λένε οι ερευνητές, ο μεσαιωνικός χορός να είναι κάτι αντίστοιχο με την πάθηση που είναι σήμερα γνωστή ως "Χορεία του Σίντενχαμ", από το όνομα του γιατρού που την ανακάλυψε. Ομολογουμένως η ασθένεια μοιάζει να έχει κάποια κοινά χαρακτηριστικά με την επιδημία και τον έξαλλο Χορό του Αγίου Βίτου, του προστάτη των τροβαδούρων.

Το εθνικό Ινστιτούτο Νευρολογικών Νοσημάτων και Εγκεφαλικών Επεισοδίων ορίζει τη χορεία του Σίντενχαμ ως νόσο του κεντρικού νευρικού συστήματος, που χαρακτηρίζεται από απότομες και ανεξέλεγκτες σπασμωδικές κινήσεις του προσώπου και των άνω και κάτω άκρων. Το νόσημα προκαλείται από τα ίδια βακτήρια που προκαλούν ρευματικό πυρετό, όπως είναι ο στρεπτόκοκκος.

Βασικό χαρακτηριστικό αυτής της ασθένειας είναι η απότομη εμφάνισή της, καθώς τίποτα δεν προϊδεάζει τον ασθενή για το τι πρόκειται να του συμβεί, ενώ «υπογραφή της νόσου» είναι το ανάλαφρο και χορευτικό βήμα του αρρώστου. Και πάλι κατά τους ειδικούς, η εμφάνισή της συνδέεται με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Συνήθως περνάει σε μερικούς μήνες.





Πηγές:
Τάματα και Αναθήματα, Γ. Λεκάκη,
http://sfrang.blogspot.gr/2011/07/blog-post.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου