Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Ο μαγικός αυλός

Το 1212 μετά την τέταρτη αποτυχημένη σταυροφορία συνέβη κάτι πρωτοφανές. Χιλιάδες παιδιά 10, 12, το πολύ 14 ετών, ξεκίνησαν απ τη Γερμανία και τη Γαλλία με προορισμό τους Αγίους Τόπους και σκοπό να πολεμήσουν τους άπιστους μουσουλμάνους. 
Το γερμανικό τάγμα συγκέντρωσε 20.000 παιδιά και το γαλλικό 30.000. 

Ήταν η περίφημη Σταυροφορία των Παιδιών. 




Αρχηγός του γερμανικού τάγματος ήταν ο Νίκολας, ένα αγοράκι 12 χρονών με ταλέντο στην πειθώ, ρητορική ικανότητα και φαντασία που οργίαζε. Ο μικρός ισχυριζόταν ότι τον έστειλε ο Χριστός που του είχε υποσχεθεί ότι όλοι οι δρόμοι θα είναι ανοιχτοί. Ακόμα και η Μεσόγειος θα άνοιγε προκειμένου να φτάσουν σώοι στους Αγίους Τόπους. Τα παιδιά άφηναν τις οικογένειες και τα χωριά τους για να πολεμήσουν υπέρ πίστεως. Φυσικά πορεύονταν χωρίς τρόφιμα, όπλα εκπαίδευση και η έννοια διοικητική μέριμνα ήταν άγνωστη. Οι συνέπειες ήταν οι αναμενόμενες. Τα παιδιά έφτασαν πεινασμένα και εξαθλιωμένα στις Άλπεις όπου τα μισά πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες... Περίπου 7.000 παιδιά έφτασαν στη Γένοβα αλλά τα νερά δεν άνοιξαν ποτέ. Πολλά απογοητεύτηκαν και αποφάσισαν να πάρουν τον δρόμο της επιστροφής. Αρκετά αρρώστησαν ή πέθαναν. 

Ο Νίκολας όμως δεν απογοητεύτηκε. 


Όσα παιδιά επέζησαν έφτασαν στην Πίζα και επιβιβάστηκαν σε δυο καράβια για την Άκρα. Εκεί σκοτώθηκαν όλα από έμπειρους και ετοιμοπόλεμους τοξότες. Ο Νίκολας με 1.200 παιδιά είχε μείνει στην Ιταλία. Κάποια απ αυτά ζήτησαν καταφύγιο σε οικογένειες, κάποια πέθαναν και κάποια άλλα ζήτησαν απ τον πάπα Ιννοκέντιο Γ΄ να τα απαλλάξει απ τον όρκο των Σταυροφόρων. 


Το τάγμα των Γερμανών τέλη Σεπτεμβρίου του 1212 έφτασε αποδεκατισμένο στο Μπρίντεζι. Κανείς δεν έφτασε στους Αγίους Τόπους. Η συνάντηση με τον Πάπα βέβαια αποσιωπήθηκε, ενώ η επίσημη Καθολική Εκκλησία έκανε λόγο για ομάδες από ορφανά και αλητάκια που ήθελαν να παραστήσουν τους Σταυροφόρους.... 


Το γαλλικό τάγμα 


Στο τάγμα των Γάλλων αρχηγός ήταν ο Στέφανος που εμφανίσθηκε στο βασιλιά Φίλιππο και του είπε ότι είχε γράμμα από το Χριστό να ηγηθεί σταυροφορίας. Ο Βασιλιάς, τον απέπεμψε. Ο Στέφανος όμως επέμεινε και έπεισε χιλιάδες παιδιά. 


Η χρονική περίοδος που συγκροτήθηκε το τάγμα, συμπίπτει με το γερμανικό αν και εκείνη την περίοδο ήταν αδύνατο να υπάρχει μεταξύ τους συνεννόηση. Ειδικά ανάμεσα σε δύο δωδεκάχρονα χωριατόπαιδα που δεν ήξεραν γραφή και ανάγνωση. Ο Στέφανος πίστευε ότι μιλούσε κατευθυνόμενος από μια Θεία δύναμη. Ισχυριζόταν ότι την εντολή του την έδωσε ένας επαίτης και ήταν γραμμένη κατόπιν θεϊκής βούλησης. Συγκέντρωσε 30.000 ανήλικους μαχητές που επιβιβάστηκαν σε επτά καράβια δύο εμπόρων. Πίστευαν ότι θα φθάσουν στους Αγίους Τόπους. Το σχέδιο των καραβοκύρηδων εμπόρων όμως ήταν άλλο και τους αποκαλύφθηκε στην πορεία. Δύο από τα πλοία βούλιαξαν ανοιχτά της Σαρδηνίας. Τα υπόλοιπα πέντε αντί για τους Αγίους Τόπους κατέληξαν στη Βόρεια Αφρική και τα παιδιά πουλήθηκαν σε σκλαβοπάζαρα.... 



Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν την Ιστορία 


Όντως μεταξύ 4ης και 5ης Σταυροφορίας, το 1212, έγινε μια μαζική μετανάστευση με προορισμό το Ισραήλ. Ωστόσο δεν ήταν μόνο παιδιά. Η μελέτη του Peter Raedts επιβεβαιώνει ότι ένας μεγάλος αριθμός φτωχών ανθρώπων, αποτελούμενος κυρίως από παιδιά, αποφάσισε να αναζητήσει τη Γη της Επαγγελίας. 

Αξιόπιστες πηγές αναφέρουν ότι κανένα παιδί δεν επέζησε. Έρευνες μιλούν για οργανωμένες εταιρείες δουλεμπόρων σε συνεργασία με Σαρακηνούς πειρατές που εκμεταλλεύονταν τις περιστάσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε μια εποχή θρησκευτικού φανατισμού όπου το έδαφος ήταν πρόσφορο για αγγελιαφόρους του Θεού και ανεδαφικές υποσχέσεις για ένα καλύτερο αύριο. 
Ο μύθος του Μαγεμένου Αυλού του Χάμελιν είναι βασισμένος σε αυτή την ιστορία. 
Η υπόθεση διαδραματίζεται στο μεσαιωνικό Χάμελιν και έχει να κάνει με την αρπαγή όλων των παιδιών από ένα μάγο που παρέσυρε τα παιδιά με τον ήχο της φλογέρας.... 


Σε ένα παλιό γερμανικό  χειρόγραφο του 15ου αιώνα, το χειρόγραφο τουLunenburg της Γερμανίας,  του 1440,  είναι γραμμένη η παλαιότερη σωζόμενη εκδοχή ενός μυστήριου – αποτρόπαιου θα έλεγα γεγονότος – που συνέβη στην πόλη του  Χάμελιν:Anno 1284 am dage Johannis et Pauli
war der 26. junii
Dorch einen piper mit allerlei farve bekledet
gewesen CXXX kinder verledet binnen Hamelen gebo[re]n
to calvarie bi den koppen verloren

Κατά το έτος 1284, την ημέρα των Αγίων Ιωάννη και Παύλου
Στις 26 Ιουνίου
Από έναν αυλητή, ντυμένο με όλα τα είδη των χρωμάτων
130 παιδιά που γεννήθηκαν στο Χάμελιν γητεύτηκαν
Και βρήκαν το χαμό τους σε μια περιοχή εκτέλεσης κοντά στο koppen

Yπάρχει ακόμα μια παλαιότερη μαρτυρία, από τον Decan Lude του Χάμελιν (που λέγεται ότι ήταν ένας ιερέας που έκρυβε το όνομά του) σε ένα κείμενό του του 1384, που ισχυρίζεται ότι βρήκε στο βιβλίο ψαλμών της γιαγιάς του όλη την ιστορία όπως την έζησε εκείνη από πρώτο χέρι…
Αυτό το γεγονός της εξαφάνισης, του θανάτου ίσως,  των εκατόν τριάντα παιδιών, έδωσε έμπνευση στον Γκαίτε και τον Μπράουνινκ για να γράψουν ο καθένας από ένα ποίημα, αλλά έγινε περισσότερο γνωστό σε μας από την ιστορία που συνέλεξαν -  από μεταγενέστερες πηγές – οι αδελφοί Γκριμμ και που είναι γνωστό  σαν «Ο αυλητής του Χάμελιν» ή  «Ο παρδαλός αυλητής του Χάμελιν»…

File:Pied Piper2.jpg

Τότε που εξ αιτίας μιας επιδρομής ποντικιών στην πόλη τους, οι κάτοικοι του Χάμελιν ήταν σε απόγνωση, εμφανίστηκε ένας αυλητής, ντυμένος με παρδαλά ρούχα, και τους υποσχέθηκε να τους σώσει, να εξαφανίσει δηλαδή τα ποντίκια, αρκεί να του έδιναν την αμοιβή που θα ζητούσε.



Οι κάτοικοι δέχτηκαν και αυτός παίζοντας μια μαγική μουσική με τη φλογέρα του, παράσυρε τα ποντίκια μακριά από την πόλη τους και μάλιστα λένε ότι τα έκανε να πέσουν και να πνιγούν στον ποταμό Βαζέλα…
Οι κάτοικοι όμως δεν τήρησαν την υπόσχεσή τους και αυτός τότε τους εκδικήθηκε. Ντύθηκε αυτή τη φορά με μια άλλη φορεσιά – άλλοι λένε πράσινη, άλλοι λένε κόκκινη, αλλά όλοι συμφωνούν ότι ήταν τα χρώματα του θανάτου – και με τη φλογέρα του μάγεψε τα παιδιά τους και τα πήρε μακριά…
Σώθηκε μόνο ένα τυφλό – που δεν μπορούσε να δει τι έγινε, αλλά  άκουσε τη μουσική για να το πει…
ένα κωφό, που δεν άκουσε τη μουσική για να παρασυρθεί, αλλά περιέγραψε στους άλλους με νοήματα…
Και ένα κουτσό που δεν μπορούσε, λόγω του αργού του βαδίσματος να τους ακολουθήσει…

Η αφήγηση αυτής της συμφοράς στο παραμύθι κάποιοι λένε ότι υπονοεί ένα αληθινό γεγονός εκδίκησης με έναν μεσαιωνικό (θανάσιμο) χορό  από έναν γητευτή και μάλιστα η παράδοση θέλει στο δρόμο που ακολούθησαν τα παιδιά να μην ακούγεται ποτέ ο ήχος της μουσικής…
Η γητειά ίσως να μην έχει σχέση με εκδίκηση, λένε όσοι αποδίδουν στον Νικόλαο της Κολωνίας, τον ρόλο του γητευτή, εκείνον τον πλάνο που παρέσυρε τα παιδιά στην παιδική σταυροφορία…
Ίσως πάλι να είναι η ανάμνηση μιας θανατηφόρας επιδημίας πανούκλας που έπληξε τα παιδιά της περιοχής, αν και μου φαίνεται παράξενο μια τέτοια αρρώστια, όταν ενσκήψει , να μην πλήξει και τους ενήλικες…

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει η γητειά – ο μαγικός αυλός – η ενοχή των ενηλίκων που αν είχαν κάνει αυτό που όφειλαν αυτό δεν θα συνέβαινε  και τα κλειδιά της σωτηρίας, το κωφό παιδί – σαν τους συντρόφους του Οδυσσέα που έχουν τα αυτιά τους βουλωμένα με κερί – το τυφλό παιδί που θα πιστοποιήσει την αλήθεια της θανατερής μελωδίας – και το κουτσό παιδί που η ανημποριά του να παρακολουθήσει τις ταχύτητες του πλήθους το σώζει…




Mozart The Magic Flute Die Zauberflöte


Παρακάτω μια εξαιρετικά σπάνια τσέχικη ταινία που στηρίζεται στο παραμύθι, αρκετά σκοτεινή και χωρίς διαλόγους...



www.mixanitouxronou.gr


http://stintrypatoulagou.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου