Μη σπαταλήσεις τη ζωή σου.

Μην αφήσεις άλλη μια μέρα να περάσει πνιγμένος στο παράπονό σου, στη στεναχώρια σου, στο πρόβλημά σου.

Αυτό που στ’ αλήθεια πρέπει να κάνεις είναι αυτό που αποφεύγεις.
Το θέλεις, αλλά το αποφεύγεις.
Τι είναι αυτό που σε κρατάει; Τι είναι αυτό που σε εμποδίζει να αποκτήσεις τη ζωή που θέλεις;
Αν δεν κάνεις τις σωστές ερωτήσεις, δε θα πάρεις τις σωστές απαντήσεις. Αν δεν έχεις μέσα σου τις σωστές απαντήσεις, πώς θα ξέρεις ποιον δρόμο να ακολουθήσεις στο χάρτη της ζωής σου;
Θα στέκεσαι εκεί, στο ίδιο σημείο, κολλημένη. Απογοητευμένη. Απελπισμένη.
Η σκέψη σου θα είναι «Δε γίνεται τίποτα. Τίποτα δεν αλλάζει. Παγιδεύτηκα».
Αυτό όμως είναι μία σκέψη.

Και οι σκέψεις δημιουργούν την πραγματικότητά μας.

Το ταξίδι της ζωής είναι μεγάλο, σύνθετο, με σκαμπανεβάσματα. Και όπως κάθε ταξίδι, ξεκινάει με ένα μικρό βήμα. Με μία συνειδητοποίηση: ότι είναι το δικό σου ταξίδι και το σχεδιάζεις εσύ. Και αν στην πορεία τα πράγματα δεν έρθουν όπως τα περίμενες, πάλι έχεις τη δύναμη να επιλέξεις το πώς θα αντιδράσεις.

Το κλειδί είναι ένα: να κάνεις κάθε μέρα ένα μικρό βήμα. Και ποτέ να μην αμφισβητείς τη δύναμη αυτού του ενός, πρώτου βήματος. Αυτό είναι η αρχή που θα σε οδηγήσει εκεί που επιθυμείς.

Αν όμως έχει κολλήσει σε έναν φαύλο κύκλο ανησυχίας, άγχους, φόβου, αρνητικών σκέψεων και απαισιοδοξίας τότε μεταθέτεις τη χαρά σου για αύριο. Σκέφτεσαι ότι αύριο θα κάνεις αυτό το ένα πράγμα που έχεις στο μυαλό σου και επιθυμείς.
Σήμερα σου φαίνεται δύσκολο, βουνό.
Ελπίζεις ότι κάτι θα αλλάξει αύριο και θα μπορέσεις να το κάνεις. Στη χειρότερη περίπτωση το αφήνεις για «από Δευτέρα»…

Και η κατάσταση χρονίζει.

Και μέσα σου καίει μια τόση δα φλογίτσα επιθυμίας και τρεμοπαίζει σαν την φλόγα της πασχαλινής λαμπάδας στο νυχτερινό αεράκι… Κι εσύ όλο τη συντηρείς και δεν την αφήνεις να σβήσει… Αλλά και πάλι, δεν κάνεις κάτι. Μένεις με το βλέμμα προσηλωμένο στη φλογίτσα αυτή και την καρδιά γεμάτη επιθυμία. Απλώς χασομεράς. Και εύχεσαι η επιθυμία σου να πραγματοποιηθεί. Και έτσι σπαταλάς τη ζωή σου: με το να περιμένεις, να χασομεράς, να μεταθέτεις την εκπλήρωση των ονείρων σου για αύριο.

Σπαταλάς τη ζωή σου επειδή δεν έχεις αυτοπειθαρχία.

Νομίζεις ότι η αυτοπειθαρχία είναι κάτι που το έχουν μόνοι οι άλλοι, οι τυχεροί, οι προικισμένοι, οι δυνατοί χαρακτήρες…
Ξεχνάς όμως ότι η αυτοπειθαρχία είναι μία δεξιότητα.
Κάτι το οποίο το επιλέγεις. Το μαθαίνεις. Το εξασκείς.
Και όσο περισσότερο το εξασκείς, τόσο ευκολότερο γίνεται.

Αυτοπειθαρχία είναι η ικανότητα να συγκεντρωθείς και να αποφύγεις όλα όσα διασπάνε την προσοχή σου. Αυτοπειθαρχία είναι η ικανότητα να μπορείς να επιλέξεις αυτό που θέλεις, που ξέρεις ότι είναι το σωστό για σένα και να μην αφήσεις να σε παρασύρει το τι είναι πιο εύκολο, πιο βολικό ή επιθυμητό αυτή τη στιγμή. Όταν έχεις αυτοπειθαρχία ξέρεις ποιος είναι ο στόχος σου και το υπενθυμίζεις στον εαυτό σου τη στιγμή που λες «δε βαριέσαι… άστο, από Δευτέρα».

Ξεχνάς όμως ότι η αυτοπειθαρχία είναι μία δεξιότητα. Κάτι το οποίο το επιλέγεις. Το μαθαίνεις. Το εξασκείς.

Είναι βολική δικαιολογία να πεις «δεν έχω αυτοπειθαρχία».
Γιατί έτσι δίνεις άφεση αμαρτιών στον εαυτό σου.

Στρογγυλοκάθεσαι και βρίσκεις τι άλλο και ποιος άλλος φταίει για το πώς είναι η ζωή σου σήμερα. Αλλά εσύ προσωπικά δεν κάνεις κάτι. Φοβάσαι. Χασομεράς. Ίσως αύριο. Ίσως μάλιστα αυτομαστιγώνεσαι, κατηγορείς τον εαυτό σου για την αδράνειά σου.

Τι είναι όμως αυτό που κρύβεται κάτω από την έλλειψη αυτοπειθαρχίας; Η αίσθηση ότι αυτό που επιθυμείς να πετύχεις είναι τόσο μεγάλο που θεωρείς ότι θα αποτύχεις πριν καν αρχίσεις; Η αίσθηση ότι αυτό που θέλεις είναι πολύ σύνθετο; Ή δύσκολο; Ή δεν ξέρεις από που να αρχίσεις; Έχεις βάλει ταμπέλες όπως «ακατόρθωτο», «αδύνατον», «εγώ δε μπορώ» που σε φρενάρουν πριν καν αρχίσεις;

Έχεις χάσει τον εαυτό σου στην πορεία;

Μην απελπίζεσαι.

Ξεκίνα από κάπου.

Από κάτι μικρό, ορατό, χειροπιαστό.

Τώρα, σήμερα.

Τώρα, που τελειώνεις τον καφέ σου, καθώς διαβάζεις τις τελευταίες γραμμές αυτού του κειμένου. Σήκω και πήγαινε το ποτήρι σου στο νεροχύτη. Πλύνε το και βάλτο να στεγνώσει. Παρατήρησε ότι έκανες κάτι. Κάτι μικρό. Αλλά είναι η αρχή.

Και η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

Έβαλες έναν στόχο και τον πέτυχες. Στον εγκέφαλό σου μόλις καταγράφηκε μια μικρή επιτυχία. Μόλις άνοιξε ένα νέο μονοπάτι. Ακολούθησε το.

Οι αρχαίοι ήξεραν, οι σοφίες τους αντηχούν και καθοδηγούν τους ανθρώπους στο πέρασμα των αιώνων.

Κοίταξε το πλυμένο ποτήρι. Έβαλες έναν στόχο και τον πέτυχες. Στον εγκέφαλό σου μόλις καταγράφηκε μια μικρή επιτυχία. Μόλις άνοιξε ένα νέο μονοπάτι.
Ακολούθησε το. 
Είναι ένα μικρό βήμα προς τα εμπρός. Αύριο θα κάνεις άλλο ένα μικρό βήμα. Και μεθαύριο άλλο ένα. Και σύντομα θα βρεθείς στο δρόμο προς την προσωπική σου ευτυχία, την προσωπική σου επιτυχία, στο δρόμο γι’ αυτό που θέλεις να πετύχεις.
Και αν χρειάζεσαι στήριξη σε αυτή την πορεία, να ξέρεις ότι μπορείς να τη βρεις, ότι μπορείς να επενδύσεις στην ευτυχία σου.

Μη σπαταλήσεις τη ζωή σου.

Επένδυσε στην ευτυχία σου.

https://varvogli.gr