52. Δεύτερη υπηρεσία μου στην Κοζάνη

Δύο ημέρες από την παρουσίασή μου στο Στρατοδικείο Κοζάνης, συνέβη σ’ αυτό ένα γεγονός που μας συντάραξε όλους. Υπηρετούσε σ’ αυτό μια κοπέλα, η Αγάπη Καρ. από το Βελβενδό Κοζάνης που είχε αδελφό στο Μαϊάμι των ΗΠΑ και πρόθεσή της ήταν να πάει κοντά του. Ήταν κοπέλα όμορφη, αεράτη και προκλητική, γυναίκα για γλέντια και μεγάλη ζωή. Αληθινός πειρασμός. Φαίνεται πως συνδέθηκε με τον υπηρετούντα σ’ αυτό ανθυπολοχαγό Ρ. Γεώργιο, αντεραστής του οποίου ήταν ο λοχαγός Σ. που η ηλικία του ήταν διπλάσια της Αγάπης.
Οι διαδόσεις για το θέμα αυτό έδινα κι’ έπαιρναν. Το πρωΐ της δεύτερης ημέρας μου στο Στρατοδικείο, ο Ρ., πληροφορηθείς ότι σε δύο ημέρες θα έφευγε για το Μαϊάμι η Αγάπη, αυτοβλήθηκε με το περίστροφό του στο κεφάλι. Η σπιτονοικοκυρά του που άκουσε τον πυροβολισμό έτρεξε στην πόρτα του δωματίου του κτυπώντας την δυνατά και με φωνές, οπότε σηκώθηκε αυτός από το κρεβάτι του, ξεκλείδωσε και ξαναξάπλωσε σ’ αυτό. Οι γιατροί αποφάνθηκαν ότι η βολίδα πέρασε στην άλλη πλευρά του κροτάφου, μεταξύ ενός ελαχίστου κενού άνω και κάτω εγκεφάλου. Την άλλη μέρα η Αγάπη εξαφανίστηκε οριστικά χωρίς να επικοινωνήσει από τότε με κανέναν του γραφείου. Όσο για τον Ρ., έγινε καλά, τελείωσε τη Νομική Σχολή με άριστα και την Ιατρική, με άριστα κι’ αυτή, χωρίς να κατορθώσει να πάρει άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος. Η υπηρεσία τον πέρασε στον πίνακα των βοηθητικών και τον τοποθέτησε πάλι σε στρατοδικείο ως γραμματέα που υπηρετούσε και υπό τις διαταγές μου, γι’ αυτό όμως παρακάτω.

Το γενεαλογικό δέντρο της γυναίκας μου ήταν:

Κωνσταντίνος Μ. (πατέρας)

Ελένη (δεύτερη, ομώνυμη της πρώτης, σύζυγος)

Δημήτριος (Μήτσος)

Ζωή + Θωμάς Λ.

Ευαγγελία (Βαγγελούδα) + Ιωάννης Χλ.

Άννα + Βασίλειος Σπ.

Αρτεμισία + Αθανάσιος Καλ.

Παναγιώτης + Κική Αγρ.

Κλεοπάτρα + Νικόλαος Νικολαΐδης (εγώ)

Ελισσάβετ (Βέτα) + Γιάννης Κατ.

Τα πρώτα επτά τέκνα είχαν αποκτηθεί από τον πρώτο γάμο του πεθερού μου. Όταν παντρεύτηκε για δεύτερη φορά, η γυναίκα μου ήταν ακόμα βρέφος γι’ αυτό και ήταν πολύ αγαπητή από τα μεγαλύτερα αδέλφια της εκ των οποίων ο πρώτος ήταν άγαμος κι’ ακολούθησε την ερωμένη του στη Θεσσαλονίκη παίρνοντας το μερίδιό του από την ξυλεμπορική επιχείρηση που διατηρούσαν στην Κοζάνη αυτός, ο γαμπρός του Χλ. και ο αδελφός του Παναγιώτης ο οποίος παντρεύτηκε μετά από μένα.

Με τη γέννηση τέκνου από το δεύτερο γάμο του πεθερού μου, το ενδιαφέρον αυτού και της συζύγου του στράφηκε αποκλειστικά σ’ αυτό, πράγμα που αύξανε την αγάπη των λοιπών αδελφών προς τη μετέπειτα σύζυγό μου. 


Συνεχίζεται...