Από την παρακολούθηση της πληθώρας των δικογραφιών που έρχονταν στο γραφείο, διαπιστώνονταν αδικαιολόγητες παραλήψεις στη συλλογή προανακριτικού υλικού από τους προανακριτές των μονάδων, με συνέπεια να πηγαινοέρχονται δικογραφίες και για απλούστερες υποθέσεις. Κι αυτό απέβαινε σε βάρος της δικαιοσύνης, διότι καθυστερούσε η απονομή της, αμβλύνονταν οι εντυπώσεις από τις τελεσθείσες πράξεις, οι μάρτυρες δεν θυμόταν τις καταθέσεις τους και κατά κάποιον σοφό "η δικαιοσύνη που αργεί αποτελεί άρνηση δικαιοσύνης".
Πιστός στο δόγμα αυτό και για να διευκολύνω τις μονάδες έβγαλα ένα πολυσέλιδο φυλλάδιο που έδινε λεπτομερέστατες οδηγίες και υποδείγματα για τον τρόπο που πρέπει να διενεργούνται οι προανακρίσεις και οι Ε.Δ.Ε. Ήταν ένας πολύ καλός τυφλοσούρτης. Αφού τυπώθηκε το φυλλάδιο στο τυπογραφείο της ΑΣΔΕΝ, εισηγήθηκα στον Β. την υπογραφή διαταγής με την οποία διανεμήθηκε αυτό στις μονάδες εις διπλούν, με την εντολή ότι κατά την ανάθεση από αυτές σε αξιωματικό διενέργειας προανακρίσεως η Ε.Δ.Ε. να δίδεται σ' αυτόν κι ένα αντίτυπο των οδηγιών που θα επιστρέφεται κατά την υποβολή της δικογραφίας στη μονάδα. Η τελευταία, πρίν από την προώθησή της να ελέγχει αν τηρήθηκαν οι οδηγίες αυτές ή όχι.
Η διαταγή με τις οδηγίες στάλθηκε στις υπαγόμενες στην ΑΣΔΕΝ μονάδες και η εφαρμογή της περιόρισε τις ατέλειες των δικογραφιών κατά πολύ, επιστρέφοντας δε κάποια από αυτές στη μονάδα, υπενθυμίζονταν η εφαρμογή των οδηγιών με κοινοποίηση του εγγράφου επιστροφής στην προϊσταμένη της αρχή, με συνέπεια το σύστημα αυτό να λειτουργήσει επικοδομητικά. Ένα ή δύο χρόνια αργότερα, κάποιος ραδιούργος ταγματάρχης Δικαστικού Σερ., που υπηρετούσε υπό τον φαύλο Πλ., αντέγραψε τις οδηγίες αυτές, προσθέτοντας και άσκοπες λεπτομέρειες, κατάφερε και εξεδόθη από το ΓΕΣ με το όνομά του ως συγγραφέως βιβλίο που διανεμήθηκε δωρεάν σε όλες τις μονάδες του Στρατού Ξηράς κι όπως διαδόθηκε τότε εισέπραξε και συγγραφικά δικαιώματα.
Φέτος*, ερευνώντας ιστορικά στοιχεία για το βιβλίο μου "Ο Ναύαρχος Γεώργιος Κακουλίδης", πήγα και στη Δ.Ι.Σ. ο διευθυντής της οποίας, ανακληθείς αντιστράτηγος, ζήτησε να με δει. Η πρώτη του ερώτηση ήταν αν εγώ εξέδωσα τις οδηγίες της ΑΣΔΕΝ και σε καταφατική μου απάντηση εξέφρασε τα συγχαρητήριά του, προσθέτοντας πως ακόμα τις έχει και ταυτόχρονα παρήγγειλε καφέ που δεν μπόρεσα να αποφύγω. Δυστυχώς δεν έμεινε για μένα ούτε ένα αντίτυπό τους.
Είχα στείλει στο Στρατοδικείο για τακτική ανάκριση δικογραφία, κατά κάποιου στρατιώτη που υπηρετούσε στη Σάμο για εγκατάλειψη της θέσεώς του που ήταν σε μια ακτή για να παρακολουθεί με ραντάρ τις ακτές της Τουρκίας. Από την απλή ανάγνωση της δικογραφίας φαινόταν πως κάτι βρωμάει. Η τακτική ανάκριση απέδειξε ότι η ευθύνη λειτουργίας των ραντάρ ανήκε στον ταξίαρχο Διοικητή του νησιού στον οποίο είχαν διατεθεί ναύτες χειριστές αυτών. Ένας λοιπόν από αυτούς, πλουσιόπαιδο, κατάφερε να συνδεθεί με τον ανθυπολοχαγό στον οποίο είχε ανατεθεί η επίβλεψη των προωθημένων φυλακίων και συνεπώς και του ραντάρ, με συνέπεια ο ανθυπολοχαγός, με αντάλλαγμα φιάλες ουΐσκυ που του προμήθευε ο ναύτης, να επιτρέπει την επί ημέρες απουσία του από το νησί και την εκτέλεση της υπηρεσίας του επ' αμοιβή από στρατιώτες που δεν ήξεραν τον χειρισμό του ραντάρ.
Μόλις ανέλαβε τη διοίκηση του νησιού ο νέος ταξίαρχος Κ. Γεώργιος, επιθεώρησε νύχτα τα προωθημένα φυλάκια και βρήκε τον γαλαζοαίματο ναύτη να κοιμάται και τη θέση του στο ραντάρ να κατέχει ένας στρατιώτης. Συνήγυρε το φυλάκιο εκνευρισμένος, έκανε αυστηρές συστάσεις και δήλωσε ότι όποιος παραβεί τα καθήκοντά του στο εξής θα παραπεμφθεί χωρίς οίκτο στο Στρατοδικείο. Έτσι κόπηκαν τα ουΐσκυ του ανθυπολοχαγού, η επ' αμοιβή αντικατάσταση της υπηρεσίας του ναύτη και η απουσία του από το νησί. Στην τακτική ανάκριση κατά του στρατιώτη για την εγκατάλειψη θέσεως -την οποία αγνοούσε ο νέος ταξίαρχος, διότι η δικογραφία είχε υποβληθεί στην ΑΣΔΕΝ επί προηγούμενης διοίκησης του νησιού- εξετάσθηκε ως μάρτυρας και ο ναύτης αυτός, ο οποίος καταφέρθηκε κατά του νέου ταξίαρχου του νησιού, καταθέτοντας ότι εξυβρίσθηκε από αυτόν, επικαλεσθείς και τη μαρτυρία δύο στρατιωτών που με την άφιξη στο νησί του νέου ταξίαρχου έχασαν "το μεροκάματο" από το ναύτη.
Ο "έξυπνος" ανακριτής έκανε αντίγραφα των καταθέσεων αυτών και τα υπέβαλε στον Βασιλ.Επίτροπο ζητώντας την ποινική δίωξη του ταξιάρχου. Ο "έξυπνος" Βασιλ.Επίτροπος, νομίζω ήταν ο "επίτροπος της Δημοκρατίας" Ζ., συμφώνησε με τον ανακριτή και όλη η αλληλογραφία περιήλθε στα χέρια μου για άσκηση ποινικής δίωξης. Ως πρώην πεζός γνώριζα τι σημαίνουν προωθημένα φυλάκια σε ευαίσθητες περιοχές και τον κίνδυνο που προκαλούσε κάθε ραθυμία των υπηρετούντων σ' αυτά που θα μπορούσε να αποβεί και μοιραία. Έτσι με διαταγή του Β. πήγα στη Σάμο για προκαταρκτική ανάκριση, ανέβηκα στο επίμαχο φυλάκιο και εξέτασα όλο το προσωπικό του, ακόμα και το ναύτη και τους στρατιώτες που έχασαν το "μεροκάματο". Οι καταθέσεις των τελευταίων δεν συμφωνούσαν με αυτές που είχαν δώσει στον ανακριτή και επί πλέον έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με αυτές των λοιπών ανδρών του φυλακίου. Στις αντιθέσεις αυτές οι κατήγοροι, χωρίς να τολμούν να με βλέπουν στα μάτια, δεν μπόρεσαν να δώσουν λογικές εξηγήσεις. Ήταν πλέον φανερό ότι η όλη υπόθεση ήταν "στημένη" και σαν τέτοια τέθηκε στο αρχείο.
Θα μπορούσα να ασκήσω ποινική δίωξη κατά των στρατιωτών "μεροκαματιάρηδων" για ψευδορκία, δεν το έκανα όμως, διότι ήταν φτωχά χωριατόπαιδα που την αγνότητα του χαρακτήρα τους εκμεταλλεύτηκε το εκμαυλισμένο πλουσιόπαιδο, ο εκ Πειραιώς ναύτης. Κοντά σ' αυτούς γλίτωσε κι αυτός.
* Η αυτοβιογραφία γράφτηκε το 2002
Συνεχίζεται....
Πιστός στο δόγμα αυτό και για να διευκολύνω τις μονάδες έβγαλα ένα πολυσέλιδο φυλλάδιο που έδινε λεπτομερέστατες οδηγίες και υποδείγματα για τον τρόπο που πρέπει να διενεργούνται οι προανακρίσεις και οι Ε.Δ.Ε. Ήταν ένας πολύ καλός τυφλοσούρτης. Αφού τυπώθηκε το φυλλάδιο στο τυπογραφείο της ΑΣΔΕΝ, εισηγήθηκα στον Β. την υπογραφή διαταγής με την οποία διανεμήθηκε αυτό στις μονάδες εις διπλούν, με την εντολή ότι κατά την ανάθεση από αυτές σε αξιωματικό διενέργειας προανακρίσεως η Ε.Δ.Ε. να δίδεται σ' αυτόν κι ένα αντίτυπο των οδηγιών που θα επιστρέφεται κατά την υποβολή της δικογραφίας στη μονάδα. Η τελευταία, πρίν από την προώθησή της να ελέγχει αν τηρήθηκαν οι οδηγίες αυτές ή όχι.
Η διαταγή με τις οδηγίες στάλθηκε στις υπαγόμενες στην ΑΣΔΕΝ μονάδες και η εφαρμογή της περιόρισε τις ατέλειες των δικογραφιών κατά πολύ, επιστρέφοντας δε κάποια από αυτές στη μονάδα, υπενθυμίζονταν η εφαρμογή των οδηγιών με κοινοποίηση του εγγράφου επιστροφής στην προϊσταμένη της αρχή, με συνέπεια το σύστημα αυτό να λειτουργήσει επικοδομητικά. Ένα ή δύο χρόνια αργότερα, κάποιος ραδιούργος ταγματάρχης Δικαστικού Σερ., που υπηρετούσε υπό τον φαύλο Πλ., αντέγραψε τις οδηγίες αυτές, προσθέτοντας και άσκοπες λεπτομέρειες, κατάφερε και εξεδόθη από το ΓΕΣ με το όνομά του ως συγγραφέως βιβλίο που διανεμήθηκε δωρεάν σε όλες τις μονάδες του Στρατού Ξηράς κι όπως διαδόθηκε τότε εισέπραξε και συγγραφικά δικαιώματα.
Φέτος*, ερευνώντας ιστορικά στοιχεία για το βιβλίο μου "Ο Ναύαρχος Γεώργιος Κακουλίδης", πήγα και στη Δ.Ι.Σ. ο διευθυντής της οποίας, ανακληθείς αντιστράτηγος, ζήτησε να με δει. Η πρώτη του ερώτηση ήταν αν εγώ εξέδωσα τις οδηγίες της ΑΣΔΕΝ και σε καταφατική μου απάντηση εξέφρασε τα συγχαρητήριά του, προσθέτοντας πως ακόμα τις έχει και ταυτόχρονα παρήγγειλε καφέ που δεν μπόρεσα να αποφύγω. Δυστυχώς δεν έμεινε για μένα ούτε ένα αντίτυπό τους.
Είχα στείλει στο Στρατοδικείο για τακτική ανάκριση δικογραφία, κατά κάποιου στρατιώτη που υπηρετούσε στη Σάμο για εγκατάλειψη της θέσεώς του που ήταν σε μια ακτή για να παρακολουθεί με ραντάρ τις ακτές της Τουρκίας. Από την απλή ανάγνωση της δικογραφίας φαινόταν πως κάτι βρωμάει. Η τακτική ανάκριση απέδειξε ότι η ευθύνη λειτουργίας των ραντάρ ανήκε στον ταξίαρχο Διοικητή του νησιού στον οποίο είχαν διατεθεί ναύτες χειριστές αυτών. Ένας λοιπόν από αυτούς, πλουσιόπαιδο, κατάφερε να συνδεθεί με τον ανθυπολοχαγό στον οποίο είχε ανατεθεί η επίβλεψη των προωθημένων φυλακίων και συνεπώς και του ραντάρ, με συνέπεια ο ανθυπολοχαγός, με αντάλλαγμα φιάλες ουΐσκυ που του προμήθευε ο ναύτης, να επιτρέπει την επί ημέρες απουσία του από το νησί και την εκτέλεση της υπηρεσίας του επ' αμοιβή από στρατιώτες που δεν ήξεραν τον χειρισμό του ραντάρ.
Μόλις ανέλαβε τη διοίκηση του νησιού ο νέος ταξίαρχος Κ. Γεώργιος, επιθεώρησε νύχτα τα προωθημένα φυλάκια και βρήκε τον γαλαζοαίματο ναύτη να κοιμάται και τη θέση του στο ραντάρ να κατέχει ένας στρατιώτης. Συνήγυρε το φυλάκιο εκνευρισμένος, έκανε αυστηρές συστάσεις και δήλωσε ότι όποιος παραβεί τα καθήκοντά του στο εξής θα παραπεμφθεί χωρίς οίκτο στο Στρατοδικείο. Έτσι κόπηκαν τα ουΐσκυ του ανθυπολοχαγού, η επ' αμοιβή αντικατάσταση της υπηρεσίας του ναύτη και η απουσία του από το νησί. Στην τακτική ανάκριση κατά του στρατιώτη για την εγκατάλειψη θέσεως -την οποία αγνοούσε ο νέος ταξίαρχος, διότι η δικογραφία είχε υποβληθεί στην ΑΣΔΕΝ επί προηγούμενης διοίκησης του νησιού- εξετάσθηκε ως μάρτυρας και ο ναύτης αυτός, ο οποίος καταφέρθηκε κατά του νέου ταξίαρχου του νησιού, καταθέτοντας ότι εξυβρίσθηκε από αυτόν, επικαλεσθείς και τη μαρτυρία δύο στρατιωτών που με την άφιξη στο νησί του νέου ταξίαρχου έχασαν "το μεροκάματο" από το ναύτη.
Ο "έξυπνος" ανακριτής έκανε αντίγραφα των καταθέσεων αυτών και τα υπέβαλε στον Βασιλ.Επίτροπο ζητώντας την ποινική δίωξη του ταξιάρχου. Ο "έξυπνος" Βασιλ.Επίτροπος, νομίζω ήταν ο "επίτροπος της Δημοκρατίας" Ζ., συμφώνησε με τον ανακριτή και όλη η αλληλογραφία περιήλθε στα χέρια μου για άσκηση ποινικής δίωξης. Ως πρώην πεζός γνώριζα τι σημαίνουν προωθημένα φυλάκια σε ευαίσθητες περιοχές και τον κίνδυνο που προκαλούσε κάθε ραθυμία των υπηρετούντων σ' αυτά που θα μπορούσε να αποβεί και μοιραία. Έτσι με διαταγή του Β. πήγα στη Σάμο για προκαταρκτική ανάκριση, ανέβηκα στο επίμαχο φυλάκιο και εξέτασα όλο το προσωπικό του, ακόμα και το ναύτη και τους στρατιώτες που έχασαν το "μεροκάματο". Οι καταθέσεις των τελευταίων δεν συμφωνούσαν με αυτές που είχαν δώσει στον ανακριτή και επί πλέον έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με αυτές των λοιπών ανδρών του φυλακίου. Στις αντιθέσεις αυτές οι κατήγοροι, χωρίς να τολμούν να με βλέπουν στα μάτια, δεν μπόρεσαν να δώσουν λογικές εξηγήσεις. Ήταν πλέον φανερό ότι η όλη υπόθεση ήταν "στημένη" και σαν τέτοια τέθηκε στο αρχείο.
Θα μπορούσα να ασκήσω ποινική δίωξη κατά των στρατιωτών "μεροκαματιάρηδων" για ψευδορκία, δεν το έκανα όμως, διότι ήταν φτωχά χωριατόπαιδα που την αγνότητα του χαρακτήρα τους εκμεταλλεύτηκε το εκμαυλισμένο πλουσιόπαιδο, ο εκ Πειραιώς ναύτης. Κοντά σ' αυτούς γλίτωσε κι αυτός.
* Η αυτοβιογραφία γράφτηκε το 2002
Συνεχίζεται....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου