Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

87. Ιεχωβάδες και πάλι...

     Το πρόβλημα των Ιεχωβάδων που κατατάσσονταν στο στρατό ήταν σοβαρό διότι με το πρόσχημα των θρησκευτικών πεποιθήσεών τους αρνιόταν να φορέσουν τη στολή του Έλληνα στρατιώτη, να πάρουν όπλο, να μετάσχουν στην εκπαίδευση και να αρνούνται την εκτέλεση και κάθε αόπλου υπηρεσίας. Ήταν όμως και προκλητικό έναντι της όποιας στρατιωτικής διοικήσεως και των λοιπών στρατιωτών που θεωρούσαν τιμή τους να φέρουν τη στολή του Έλληνα στρατιώτη. Έτσι προφυλακίζονταν από τις μονάδες στα πειθαρχεία τους, όπου και κρατιόταν μέχρι να κληθούν στο στρατοδικείο για ανυπακοή. Μόλις λοιπόν προφυλακίζονταν ένας από αυτούς, ειδοποιούνταν οι Ιεχωβάδες κυρίως των χωρών της Ευρώπης και έστελναν στον Υ.ΕΘ.Α. επιστολές διαμαρτυρίας για την προφυλάκιση του ομοπίστου τους στην Ελλάδα και τις συνθήκες κρατήσεώς του στις φυλακές. 

     Σε μια τέτοια τους διαμαρτυρία που αφορούσε κάποιο στέλεχος της οργάνωσής τους, δεν έφτασαν οι παραστάσεις του Έλληνα Ιεχωβά στον Υ.ΕΘ.Α. και θα έρχονταν ο αρχηγός τους στην Ευρώπη κάποιος Ολλανδός Γερουσιαστής, άθεος, με πληθώρα επιστολών διαμαρτυρίας τους στα χέρια του για να διαπιστώσει τις καταγγελίες τους. Και επειδή ήξερε μόνο Ολλανδικά και Αγγλικά έπρεπε να βρεθεί διερμηνέας. Μόλις ειδοποιήθηκα για την επικείμενη άφιξή του, έβγαλα μια διαταγή ως Δικαστικό της ΑΣΔΕΝ με υπογραφή του Β., που καθόριζε την άμεση μεταγωγή των κρατουμένων Ιεχωβάδων στις Στρατιωτικές Φυλακές Αυλώνος, την ανάμιξή τους με τους λοιπούς προφυλακισμένους και την άμεση διανομή σε κάθε κρατούμενο δύο άσπρων σεντονιών και άσπρης μαξιλαροθήκης. Σε τρεις μέρες η διαταγή εκτελέστηκε και μοιράστηκαν σε οκτώ Ιεχωβάδες και σε τριάντα πέντε κρατουμένους τα σεντόνια και οι μαξιλαροθήκες, οι δε κοινόχρηστοι χώροι και οι τουαλέτες έλαμπαν χάρη στον Μ. που κατάλαβε το νόημα. 
     Σε δύο ή τρεις μέρες ήρθε ο Ολλανδός Γερουσιαστής, επισκέφθηκε τον Αβέρωφ, που αγνοούσε τι είχε συντελεστεί στις φυλακές και ζήτησε να πάει σ' αυτές για να δει και να μιλήσει με συγκεκριμένο Ιεχωβά. Τον συνόδευσα εγώ με έναν αγγλομαθή αντισυνταγματάρχη του ΣΕΜ και πήγαμε στο κελί του συγκεκριμένου Ιεχωβά που εκρατείτο με άλλους δύο κρατουμένους Χριστιανούς Ορθόδοξους με σταυρουδάκι στο λαιμό τους. Μίλησε μαζί του και απέρριψε τους ισχυρισμούς του για τις δήθεν "άθλιες" συνθήκες κρατήσεώς του. Πριν φύγουμε από το κελί, παρεκάλεσα τον Ολλανδό δια του διερμηνέως να κάνει την ερώτηση στον κρατούμενο Ιεχωβά αν δέχεται να εκτελέσει, αντί στρατιωτικής υπηρεσίας, ισόχρονο κοινωνική, π.χ. πυροσβέστη, τραυματιοφορέα κ.λπ. και πράγματι του έκανε την ερώτηση και πήρε αρνητική απάντηση. Αφού είδε δύο ή τρεις ακόμα Ιεχωβάδες και ρώτησε συγκρατούμενούς τους για τις αιτίες που κρατούνται, με ρώτησε από πότε λειτουργεί η φυλακή. Κατάλαβα που το πήγαινε και του απάντησα από μηνός, λόγω της κράτησης στις παλιές φυλακές των Απριλιανών. Κατά τη διαδρομή της επιστροφής μας τον ενημέρωσα για τις διατάξεις του Συντάγματος που δεν επιτρέπουν εξαίρεση των Ιεχωβάδων από τη στράτευση. Από ότι κατάλαβα έμεινε ευχαριστημένος από τις συνθήκες κράτησης των Ιεχωβάδων. 
     Μετά την επιστροφή στην πατρίδα του συνέβη ένα επεισόδιο στη Μυτιλήνη που ευτυχώς δε μαθεύτηκε έξω από το νησί. Τα σχέδια αμύνης για το νησί αυτό έδιναν το δικαίωμα στο διοικητή του νησιού να καλεί στα όπλα κατοίκους του για περιορισμένο χρόνο που να μη υπερβαίνει το μήνα, προτίμησε δε αυτός το μήνα Αύγουστο που δεν υπάρχουν αγροτικές ασχολίες. Έτσι κάλεσε ορισμένο αριθμό κατοίκων στα όπλα και καθόρισε τις μονάδες παρουσιάσεώς τους που ήταν διασκορπισμένες στο νησί. Σε μια μονάδα που βρίσκονταν μέσα σε ελαιώνα, παρουσιάστηκε κι ένας Ιεχωβάς που αρνιόταν να παραλάβει το όπλο του. Ο ταξίαρχος διοικητής του νησιού, αντί να τον στείλει στο στρατοδικείο, διέταξε να τον ξεγυμνώσουν τελείως και να του δέσουν τα χέρια και τα πόδια στον κορμό μιας ελιάς και να τον πασαλείψουν με μαρμελάδα. Σε λίγο γέμισε το σώμα του κάθε είδους μύγες και μέλισσες, όταν όμως μια κίτρινη απ' αυτές τον τσίμπησε στους όρχεις του άρχισε να φωνάζει "θα πάρω όπλο" οπότε τον έλυσαν, πλύθηκε και έγινε κανονικός και υπάκουος στρατιώτης.
      Οι Σ.Φ.Αυλώνος βρίσκονταν μέσα σε μια έκταση οκτώ στρεμμάτων. Με την έναρξη λειτουργίας τους και για την απασχόληση των κρατουμένων πρότεινα στον Β. κι' αυτός ενέκρινε την αξιοποίηση της έκτασης αυτής με κάποια κατάλληλη αγροτική καλλιέργεια. Απευθύνθηκα λοιπόν στη Γεωπονική Σχολή και παρακάλεσα να εντάξουν την αξιοποίηση της εκτάσεως αυτής στο πρόγραμμα των διπλωματικών εργασιών των τελειοφοίτων της Σχολής. Το αίτημά μου έγινε δεκτό κι ύστερα από συχνές επισκέψεις τελειοφοίτων και αναλύσεις του χώματος διαφόρων σημείων του κτήματος, μου έστειλαν ολοκληρωμένη μελέτη που προέβλεπε ότι η έκταση ήταν κατάλληλη μόνο για αμπελώνα συγκεκριμένης ποικιλίας. Με τους Ιεχωβάδες και επιλεγμένους κρατουμένους καθαρίστηκε η έκταση όλη από μικρές σε όγκο πέτρες και ήταν έτοιμη να δεχθεί τις κατάλληλες κληματίδες. 
     Η μετάθεσή μου στο Στρατοδικείο Αθηνών και η αδιαφορία του αντικαταστάτη μου ματαίωσαν το έργο, το τόσο ωφέλιμο για τους καταδίκους στρατιώτες, οι οποίοι εργαζόμενοι στον αμπελώνα, η κάθε μέρα εργασίας τους σ' αυτόν θα υπολογίζονταν σαν δύο ημέρες εκτίσεως της ποινής τους. 



Συνεχίζεται...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου