Όσο χρόνο ήμουν στην ΑΣΔΕΝ, είχα στη διάθεσή μου ένα κίτρινο τζιπ από αυτά που προμηθεύτηκε ο στρατός από τη Ρουμανία δίνοντας πορτοκάλια και λεμόνια. Με τη μετάθεσή μου στο Στρατοδικείο, το τζιπ παρέμεινε στη διάθεσή μου. Πέρα από αυτό με καλούσε ο Β. κάπου-κάπου και συζητούσαμε διάφορα θέματα που απασχολούσαν δικαστικά τις μονάδες της ζώνης ευθύνης του π.χ. επιτάξεις κτιρίων, απαλλοτριώσεις εκτάσεων για δημιουργία στρατοπέδων κ.λπ., παρά το γεγονός ότι είχε στο Στρατηγείο του συνταγματάρχη διευθυντή δικαστικού. Η προτίμηση αυτή στο πρόσωπό μου προκαλούσε το φθόνο των ομοιοβάθμων μου και ιδίως του γλοιώδη διευθυντή δικαστικού του Γ.ΕΘ.Α. Πλ. και του παρ' αυτώ ραδιούργου ταγματάρχη Σερ. που περίμεναν την ευκαιρία να δείξουν την κακία τους στο πρόσωπό μου χωρίς να ξέρω την αιτία. Και η ευκαιρία αυτή δεν άργησε να έρθει.
Ένα πρωϊνό με πήρε τηλέφωνο ο ίδιος ο Β. και μου είπε να βρίσκομαι με πολιτικά στο ελικοδρόμιο της ΑΣΔΕΝ για να ταξιδέψουμε στην Κρήτη χωρίς να ξέρω το γιατί. Και πράγματι βρέθηκα στην ώρα μου, επιβιβαστήκαμε στο ελικόπτερο και με ισχυρούς ανέμους και αναταράξεις φτάσαμε στα Χανιά από όπου με μια μαύρου χρώματος κούρσα του διοικητή της εκεί αεροπορικής βάσεως φτάσαμε στο Ρέθυμνο. Στη διαδρομή με το ελικόπτερο έμαθα την αιτία του ταξιδιού μας. Είχαν κλαπεί από το εκεί στρατόπεδο, περίστροφα που φυλάγονταν σε σιδερένιο κιβώτιο το οποίο, για λόγους ασφαλείας ήταν πακτωμένο στο τσιμεντένιο δάπεδο της αποθήκης και έλειπε και αυτό. Είχε διαταχθεί από τον διοικητή της 5ης Μεραρχίας υποστράτηγο Χρ., προανάκριση που ενεργούσε ο επιτελάρχης του (γνωστός μου από την Κοζάνη, εκ Κερκύρας, το όνομα του οποίου δεν θυμάμαι), υπό την καθοδήγηση του εκεί ταγματάρχη δικαστικού Σ. Αφού ενημερωθήκαμε για την πορεία της προανακρίσεως και επισκεφθήκαμε το χώρο από όπου κλάπηκαν τα περίστροφα ήρθε το μεσημέρι και πήγαμε στη Λέσχη για φαγητό. Σε παραλληλεπίπεδο τραπέζι, κάθισε ο Β. έχοντάς με στα δεξιά του, απέναντί του ο Χρ. με τον επιτελάρχη του προανακριτή και οι υπόλοιποι στα άλλα καθίσματα του τραπεζιού. Εκτός από κρεατικά και σαλάτες, είχαν και βρασμένα άσπρα πολύ μικρά σαλιγκάρια που το περιεχόμενό τους το έβγαζες με οδοντογλυφίδα.
Η συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από την κλοπή των περιστρόφων. Σε μια στιγμή ρώτησα τον ταγματάρχη δικαστικού αν το μέχρι τώρα συλλεγέν προανακριτικό υλικό εστάλη σε αντίγραφα στους τοπικούς τουλάχιστον εισαγγελείς και έλαβα αρνητική απάντηση εισέπραξα δε το αγριοκοίταγμα του Χρ. Πρότεινα να γίνουν τέσσερα δακτυλογραφημένα αντίγραφα με ισάριθμες καταστάσεις των απολυθέντων εντός έτους στρατιωτών με τις διευθύνσεις τους, που καταγόταν από την Κρήτη, και με έγγραφο του Χρ. να τα πάω εγώ στους τέσσερις εισαγγελείς του νησιού ώστε και αυτοί να διατάξουν τις κατά τόπους αρχές της Χωροφυλακής να ενεργήσουν παράλληλες ανακρίσεις. Πετάχτηκε ο Χρ. και με λίγο εκνευρισμένο ύφος με ρώτησε γιατί να μπλέξουμε τους εισαγγελείς και τη χωροφυλακή, στρατιωτικό είναι το θέμα. Πρίν απαντήσω στο ερώτημα, επενέβη ο Β. με κοκκινισμένο πρόσωπο που σήμαινε, για μένα που τον ήξερα, ότι έβραζε από μέσα του για την αντίδραση του Χρ. και κοφτά έδωσε αυτός την απάντηση σ' αυτόν "αύριο το πρωΐ που θα έρθουμε εδώ να είναι έτοιμα τα αντίγραφα και οι καταστάσεις που είπε ο συνταγματάρχης" εννοώντας εμένα. Ήταν το πρώτο ράπισμα στο Μέραρχο Χρ.
Διαρκούσης της συζήτησης κάποιος από τους συνδαιτυμόνες ανέφερε ότι το μόνο εύρημα στην αποθήκη είναι ένα στρατιωτικό κουμπί. Αυθόρμητα ρώτησα που είναι τώρα το κουμπί. Εκνευρισμένος ο Χρ. μου είπε "με τα κουμπιά θα ασχολούμαστε τώρα;" Οπότε ξέσπασε ο Β. και του είπε: "Στρατηγέ, ο συνταγματάρχης -δηλαδή εγώ- είναι επιτελής μου και εκ τούτου οι ερωτήσεις του είναι δικές μου και οφείλετε να απαντήσετε". Κοκκάλωσε ο Μέραρχος και οι επιτελείς του. Η συζήτηση ήταν πλέον τυπική κι επειδή τελείωσε το γεύμα ο Β. κι εγώ φύγαμε για τα Χανιά, εγώ μεν για το ξενοδοχείο, αυτός δε για το Στρατηγείο της Αεροπορίας. Την άλλη μέρα το πρωΐ, πήγαμε πάλι στο Ρέθυμνο κι εγώ μεν με τα αντίγραφα των δικογραφιών επισκέφθηκα τους εισαγγελείς Ρεθύμνου, Λασιθίου και Ηρακλείου, κατέληξα δε στα Χανιά όπου περίμενα το Β. για να επιστρέψουμε με το ελικόπτερο στην Αθήνα. Όπως έμαθα από τον ίδιο το ελικόπτερο πέταξε χαμηλά σ' όλες τις ακτές του νησιού μήπως και εντοπίσει το σιδερένιο κιβώτιο. Φτάσαμε το σούρουπο στην Αθήνα απογοητευμένοι. Τελικά με τη συνδρομή της Χωροφυλακής κυρίως που ενεργούσε με εντολή του εισαγγελέα, τα περίστροφα βρέθηκαν σε χέρια Κρητικών.
Κατά τη διάρκεια της απουσίας μου στην Κρήτη, το δίδυμο Πλ. - Σερ. της διευθύνσεως δικαστικου Γ.Ε.ΕΘ.Α. προώθησαν στον υπουργό Εθνικής Αμύνης διαταγή μεταθέσεώς μου από την Αθήνα την οποία και παρέδωσαν στο Στρατιωτικό Ταχυδρομείο. Νομικός σύμβουλος του Αβέρωφ ήταν ένας ταγματάρχης από την Κρήτη, προερχόμενος από τη Χωροφυλακή, ο Μακ. Χρήστος τον οποίο δεν γνώριζα ούτε κατ' όψιν. Αυτός όμως λόγω της θέσεώς του και της γνωριμίας του με τους βοηθούς μου ή και με άλλους, γνώριζε λεπτομέρειες της δράσεώς μου μέσα στα στρατιωτικά πλαίσια, τις αιτίες των διώξεών μου στα Γιάννενα και την Κοζάνη, τη συμμετοχή μου ως μόνου αντισυνταγματάρχη Δικαστικού στην επιστράτευση, την προσφορά μου στις δίκες των Απριλιανών κ.λπ., ή και άλλες δυσμενείς συμπεριφορές κατωτέρων ή ανωτέρων μου προς το πρόσωπό μου. Έλαβε γνώση λοιπόν, δεν ξέρω πως, της υπογραφείσης από τον Αβέρωφ διαταγής μεταθέσεώς μου, την οποία και θεώρησε παντελώς άδικη, μη μπορώντας δε να αποδεχθεί την απέναντί μου πρόστυχη και ελεεινή συμπεριφορά των ασπαλάκων Πλ. - Σερ. πήγε στον Αβέρωφ και του υπέδειξε το άδικο της μεταθέσεώς μου. Δεν γνωρίζω ποια ήταν τα επιχειρήματά του, πάντως ο Αβέρωφ κάλεσε τον Πλ. και του είπε να αποσύρει αμέσως τη διαταγή μεταθέσεως την οποία και ακυρώνει.
Έτσι Πλ. - Σερ. έτρεξαν, μάζεψαν τη διαταγή που ήδη είχε φύγει, πριν φτάσει στους αποδέκτες της κι ο πρώτος πήγε στον Αβέρωφ και ανέφερε την εκτέλεση της διαταγής του σαν βρεγμένη γάτα και με σκυμμένο το κεφάλι που ποτέ μου δεν το είδα όρθιο και περήφανο.
Συνεχίζεται...
Ένα πρωϊνό με πήρε τηλέφωνο ο ίδιος ο Β. και μου είπε να βρίσκομαι με πολιτικά στο ελικοδρόμιο της ΑΣΔΕΝ για να ταξιδέψουμε στην Κρήτη χωρίς να ξέρω το γιατί. Και πράγματι βρέθηκα στην ώρα μου, επιβιβαστήκαμε στο ελικόπτερο και με ισχυρούς ανέμους και αναταράξεις φτάσαμε στα Χανιά από όπου με μια μαύρου χρώματος κούρσα του διοικητή της εκεί αεροπορικής βάσεως φτάσαμε στο Ρέθυμνο. Στη διαδρομή με το ελικόπτερο έμαθα την αιτία του ταξιδιού μας. Είχαν κλαπεί από το εκεί στρατόπεδο, περίστροφα που φυλάγονταν σε σιδερένιο κιβώτιο το οποίο, για λόγους ασφαλείας ήταν πακτωμένο στο τσιμεντένιο δάπεδο της αποθήκης και έλειπε και αυτό. Είχε διαταχθεί από τον διοικητή της 5ης Μεραρχίας υποστράτηγο Χρ., προανάκριση που ενεργούσε ο επιτελάρχης του (γνωστός μου από την Κοζάνη, εκ Κερκύρας, το όνομα του οποίου δεν θυμάμαι), υπό την καθοδήγηση του εκεί ταγματάρχη δικαστικού Σ. Αφού ενημερωθήκαμε για την πορεία της προανακρίσεως και επισκεφθήκαμε το χώρο από όπου κλάπηκαν τα περίστροφα ήρθε το μεσημέρι και πήγαμε στη Λέσχη για φαγητό. Σε παραλληλεπίπεδο τραπέζι, κάθισε ο Β. έχοντάς με στα δεξιά του, απέναντί του ο Χρ. με τον επιτελάρχη του προανακριτή και οι υπόλοιποι στα άλλα καθίσματα του τραπεζιού. Εκτός από κρεατικά και σαλάτες, είχαν και βρασμένα άσπρα πολύ μικρά σαλιγκάρια που το περιεχόμενό τους το έβγαζες με οδοντογλυφίδα.
Η συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από την κλοπή των περιστρόφων. Σε μια στιγμή ρώτησα τον ταγματάρχη δικαστικού αν το μέχρι τώρα συλλεγέν προανακριτικό υλικό εστάλη σε αντίγραφα στους τοπικούς τουλάχιστον εισαγγελείς και έλαβα αρνητική απάντηση εισέπραξα δε το αγριοκοίταγμα του Χρ. Πρότεινα να γίνουν τέσσερα δακτυλογραφημένα αντίγραφα με ισάριθμες καταστάσεις των απολυθέντων εντός έτους στρατιωτών με τις διευθύνσεις τους, που καταγόταν από την Κρήτη, και με έγγραφο του Χρ. να τα πάω εγώ στους τέσσερις εισαγγελείς του νησιού ώστε και αυτοί να διατάξουν τις κατά τόπους αρχές της Χωροφυλακής να ενεργήσουν παράλληλες ανακρίσεις. Πετάχτηκε ο Χρ. και με λίγο εκνευρισμένο ύφος με ρώτησε γιατί να μπλέξουμε τους εισαγγελείς και τη χωροφυλακή, στρατιωτικό είναι το θέμα. Πρίν απαντήσω στο ερώτημα, επενέβη ο Β. με κοκκινισμένο πρόσωπο που σήμαινε, για μένα που τον ήξερα, ότι έβραζε από μέσα του για την αντίδραση του Χρ. και κοφτά έδωσε αυτός την απάντηση σ' αυτόν "αύριο το πρωΐ που θα έρθουμε εδώ να είναι έτοιμα τα αντίγραφα και οι καταστάσεις που είπε ο συνταγματάρχης" εννοώντας εμένα. Ήταν το πρώτο ράπισμα στο Μέραρχο Χρ.
Διαρκούσης της συζήτησης κάποιος από τους συνδαιτυμόνες ανέφερε ότι το μόνο εύρημα στην αποθήκη είναι ένα στρατιωτικό κουμπί. Αυθόρμητα ρώτησα που είναι τώρα το κουμπί. Εκνευρισμένος ο Χρ. μου είπε "με τα κουμπιά θα ασχολούμαστε τώρα;" Οπότε ξέσπασε ο Β. και του είπε: "Στρατηγέ, ο συνταγματάρχης -δηλαδή εγώ- είναι επιτελής μου και εκ τούτου οι ερωτήσεις του είναι δικές μου και οφείλετε να απαντήσετε". Κοκκάλωσε ο Μέραρχος και οι επιτελείς του. Η συζήτηση ήταν πλέον τυπική κι επειδή τελείωσε το γεύμα ο Β. κι εγώ φύγαμε για τα Χανιά, εγώ μεν για το ξενοδοχείο, αυτός δε για το Στρατηγείο της Αεροπορίας. Την άλλη μέρα το πρωΐ, πήγαμε πάλι στο Ρέθυμνο κι εγώ μεν με τα αντίγραφα των δικογραφιών επισκέφθηκα τους εισαγγελείς Ρεθύμνου, Λασιθίου και Ηρακλείου, κατέληξα δε στα Χανιά όπου περίμενα το Β. για να επιστρέψουμε με το ελικόπτερο στην Αθήνα. Όπως έμαθα από τον ίδιο το ελικόπτερο πέταξε χαμηλά σ' όλες τις ακτές του νησιού μήπως και εντοπίσει το σιδερένιο κιβώτιο. Φτάσαμε το σούρουπο στην Αθήνα απογοητευμένοι. Τελικά με τη συνδρομή της Χωροφυλακής κυρίως που ενεργούσε με εντολή του εισαγγελέα, τα περίστροφα βρέθηκαν σε χέρια Κρητικών.
Κατά τη διάρκεια της απουσίας μου στην Κρήτη, το δίδυμο Πλ. - Σερ. της διευθύνσεως δικαστικου Γ.Ε.ΕΘ.Α. προώθησαν στον υπουργό Εθνικής Αμύνης διαταγή μεταθέσεώς μου από την Αθήνα την οποία και παρέδωσαν στο Στρατιωτικό Ταχυδρομείο. Νομικός σύμβουλος του Αβέρωφ ήταν ένας ταγματάρχης από την Κρήτη, προερχόμενος από τη Χωροφυλακή, ο Μακ. Χρήστος τον οποίο δεν γνώριζα ούτε κατ' όψιν. Αυτός όμως λόγω της θέσεώς του και της γνωριμίας του με τους βοηθούς μου ή και με άλλους, γνώριζε λεπτομέρειες της δράσεώς μου μέσα στα στρατιωτικά πλαίσια, τις αιτίες των διώξεών μου στα Γιάννενα και την Κοζάνη, τη συμμετοχή μου ως μόνου αντισυνταγματάρχη Δικαστικού στην επιστράτευση, την προσφορά μου στις δίκες των Απριλιανών κ.λπ., ή και άλλες δυσμενείς συμπεριφορές κατωτέρων ή ανωτέρων μου προς το πρόσωπό μου. Έλαβε γνώση λοιπόν, δεν ξέρω πως, της υπογραφείσης από τον Αβέρωφ διαταγής μεταθέσεώς μου, την οποία και θεώρησε παντελώς άδικη, μη μπορώντας δε να αποδεχθεί την απέναντί μου πρόστυχη και ελεεινή συμπεριφορά των ασπαλάκων Πλ. - Σερ. πήγε στον Αβέρωφ και του υπέδειξε το άδικο της μεταθέσεώς μου. Δεν γνωρίζω ποια ήταν τα επιχειρήματά του, πάντως ο Αβέρωφ κάλεσε τον Πλ. και του είπε να αποσύρει αμέσως τη διαταγή μεταθέσεως την οποία και ακυρώνει.
Έτσι Πλ. - Σερ. έτρεξαν, μάζεψαν τη διαταγή που ήδη είχε φύγει, πριν φτάσει στους αποδέκτες της κι ο πρώτος πήγε στον Αβέρωφ και ανέφερε την εκτέλεση της διαταγής του σαν βρεγμένη γάτα και με σκυμμένο το κεφάλι που ποτέ μου δεν το είδα όρθιο και περήφανο.
Συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου