Σε ένα μήνα περίπου η παραπάνω προσφυγή μου κρίθηκε από Σ.A.Γ.Ε. ευμενώς και προάχθηκα κατ' εκλογήν σε Αναθεωρητήν Β΄τάξεως (Υπγον).
Στη διάρκεια της ως Υποστρατήγου υπηρεσίας μου στο Αναθεωρητικό, μου ανατέθηκαν παράλληλα καθήκοντα Δικαστικού Συμβούλου στον ΑΟΟΑ όπου Γενικός Διευθυντής ήταν ο υποστράτηγος Μηχανικού Ευθύμιος Παπ., ειλικρινής, έντιμος και ενεργητικός αξιωματικός. Από την πρώτη στιγμή οι απόψεις μας ταυτίσθηκαν απόλυτα και αν μας άφηναν θα είχαμε λύσει το οξύτατο πρόβλημα της στέγασης όλων των αξιωματικών. Αφού ενημερώθηκα για την πορεία των εκκρεμών δικών του ΑΟΟΑ προς τρίτους και αντίστροφα ενώπιον των πολιτικών Δικαστηρίων από τον μόνιμο δικηγόρο του ΑΟΟΑ, προγραμματίσαμε τις ενέργειές μας με τον Παπ. κι αυτές ήταν οι εξής:
α) Να επιδιώξωμε την έκδοση προεδρικού διατάγματος με το οποίο θα εντάσσονταν στο σχέδιο πόλεως μια έκταση στο Πικέρμι που ανήκε αποκλειστικά στην κυριότητα του ΑΟΟΑ για την οποία έπρεπε να αναθεωρηθούν τα υπάρχοντα σχέδια και β) να βρούμε μια μεγάλη ιδιωτική έκταση στο λεκανοπέδιο της Αττικής η οποία να αγοράζονταν από τον ΑΟΟΑ και να διανέμονταν στους αξιωματικούς οικοπεδοποιημένα. Και οι δύο αυτοί στόχοι άρχισαν να υλοποιούνται αμέσως.
Για τον πρώτο αφού μαζέψαμε τα αναγκαία δικαιολογητικά από τον ΕΟΤ, την Αρχαιολογική Υπηρεσία κ.λπ. συντάχθηκε το διάταγμα από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων και υπογράφηκε από τον υπουργό Δημοσίων Έργων Πλυτά, το πήγα χέρι-χέρι στο υπουργείο Γεωργίας για συνυπογραφή από τον υπουργό Γεωργίας, Κανελλόπουλο. Εδώ μου υπέδειξαν ότι πρέπει να συνυπογραφεί από τον υφυπουργό Καραπιπέρη που το γραφείο του ήταν στη Δνση Δασών, κοντά στην Εθνική Βιβλιοθήκη.
Φεύγοντας από το υπουργείο Γεωργίας συναντήθηκα στην έξοδο τυχαία με τον πρόεδρο ενός οικοδομικού συνεταιρισμού των εξ Άργους-Πελοποννήσου καταγομένων του οποίου η έκταση στην ίδια περιοχή καμιά σχέση δεν είχε με αυτή του ΑΟΟΑ.
Στην ίδια περιοχή υπήρχαν εκτάσεις δύο ή τριών άλλων συνεταιρισμών κοντά στις οποίες υπήρχαν και ιδιοκτησίες αξιωματικών, μεταξύ των οποίων και τέτοιες ιδιωτών που καίτοι ήταν στενές λωρίδες γης που καλλιεργούνταν αμπέλια, όπως των αξιωματικών, δεν μπορούσαν να οικοδομηθούν. Όλοι λοιπόν αυτοί επεδίωκαν την ενσωμάτωση των ιδιοκτησιών τους σε αυτήν του ΑΟΟΑ, ο οποίος τελών υπό την γενική διεύθυνση κάποιου υποστράτηγου Ασ. είχε κάνει δεκτά τα αιτήματα των συνεταιρισμών αυτών, των αξιωματικών και των ιδιωτών, οι οποίοι συνεταιρισμοί, για να ικανοποιήσουν περισσότερα μέλη τους, έπεισαν τον υποστράτηγο αυτόν να συντάξει ο ΑΟΟΑ νέο ρυμοτομικό σχέδιο περιορίζοντας το πλάτος των οδών και των κοινοχρήστων χώρων. Αυτός λοιπόν ο πρόεδρος, πήγε στους παρακοιμώμενους του υπουργού Γεωργίας που κατάγονταν κι αυτός από το Άργος, έμαθε από αυτούς την αιτία της επισκέψεώς μου και τηλεφώνησε σ' αυτόν που βρίσκονταν στις Βρυξέλες, αυτός δε με τη σειρά του στον Καραπιπέρη στον οποίο έδωσε εντολή να μην υπογράψει το διάταγμα. Γυρνώντας από τις Βρυξέλες πήγε με τον Αβέρωφ στην εκλογική του περιφέρεια (Άργους) και εν όψει εκλογών μοίρασαν στους ψηφοφόρους του επιταγές χρημάτων που είχε εξασφαλίσει από την ΕΟΚ ως ενίσχυση των αγροτών. Στον μεταξύ χρόνο εγκαταστάθηκε στην ιδιοκτησία του ΑΟΟΑ στρατιωτικό συνεργείο για την αποκατάσταση των φθορών του οδικού δικτύου και μικρογεφυρών. Περιμένοντας τη συνέχεια του θέματος για το οποίο θα γίνονταν σύσκεψη υπό τον υπουργό Γεωργίας διεπίστωσα απαράδεκτες ενέργειες του πρώην διευθυντού Ασ. που συνιστούσαν κλασικές παραβάσεις καθήκοντος εις βάρος του συνόλου των αξιωματικών που με αγωνία περίμεναν τη σειρά τους για να στεγάσουν τις οικογένειές τους.
Ήταν θυμάμαι Αύγουστος του 1981. Ένα πρωΐ πήγα στο γραφείο του Α΄ΓΕΣ αντιστρατήγου Ευθυμίου Καρ. και τον περίμενα να έρθει από τον Άγιο Ανδρέα όπου παραθέριζε. Σε λίγο ήρθε και μόλις με είδε με ρώτησε: "Τι έχομε κ.Νικολαΐδη;" Του απάντησα ότι ήρθα ειδικά για σας με θέμα τον ΑΟΟΑ. Μου είπε "έλα μέσα". Σαν κάθισε στο γραφείο του ανέφερα σ' αυτόν με κάθε λεπτομέρεια τα του Ασ. και πρότεινα την ποινική του δίωξη. "Μα θα κάνομε κατηγορούμενο ένα στρατηγό;" με ρώτησε έκπληκτος. Παρά τα επιχειρήματά μου για τη βλάβη που υφίστανται το σύνολο των αξιωματικών από τις πράξεις του Ασ., αρνήθηκε τη δίωξή του. Έτσι έφυγα απογοητευμένος από την ανοχή του και την ίδια μέρα συνέταξα προσωπική κατά του Ασ. μήνυση την οποία κατέθεσα στην Εισαγγελία που στεγάζονταν στο επί της οδού Πανεπιστημίου Αρσάκειο μέγαρο και την επόμενη μέρα πρωΐ-πρωΐ τον ενημέρωσα για την ενέργειά μου προς μεγάλη του δυσφορία.
Κατά το νόμο, η μήνυση αυτή έπρεπε να σταλεί -και είμαι βέβαιος ότι στάλθηκε- στο ΥΠΕΘΑ για τα περαιτέρω. Στον μεταξύ χρόνο έγινε και η σύσκεψη υπό την προεδρία του Θανασάκη Κανελλόπουλου στην οποία παραβρέθηκαν από δύο-τρία μέλη των διοικήσεων των ιδιωτικών οικοδομικών συνεταιρισμών και εκ μέρους του ΑΟΟΑ ο Θύμιος Παπ. και εγώ. Ο υπουργός και οι εκπρόσωποι των συνεταιρισμών επέμεναν στην εφαρμογή του σχεδίου Ασ. Ο Παπ. και εγώ αντιδράσαμε με σθένος, λέγοντας πως είναι έγκλημα η εφαρμογή του σχεδίου αυτού διότι, εκτός των άλλων, προέβλεπε πλάτος δρόμων οκτώ και δέκα μέτρων οπότε αφήνοντας υποχρεωτικά πεζοδρόμιο ενός μέτρου σε κάθε πλευρά των δρόμων, το πλάτος αυτών θα περιορίζονταν αντίστοιχα σε έξι και οκτώ μέτρα, χώρια που περιορίζονταν σημαντικά και οι κοινόχρηστοι χώροι όπως πλατείες, αυλές σχολείων κ.λπ. Έτσι έμεινε προς το παρόν εκκρεμές το θέμα και το "προς το παρόν" διαρκεί μέχρι σήμερα χάρη στην ψηφοθηρία του Κανελλόπουλου και οι άμοιροι αξιωματικοί περιμένουν μέχρι σήμερα να εξυπηρετηθούν με οικόπεδο στο Πικέρμι.
Ως προς το δεύτερο στόχο που βάλαμε, βρήκαμε δύο εκτάσεις τις οποίες επισκεφθήκαμε και ήμασταν στο στάδιο συγκρότησης επιτροπής αξιολόγησης των εκτάσεων αυτών. Περί το τέλος Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου έγινε η κρίση μου από το ΣΑΓΕ το οποίο και με έκρινε ως ευδοκίμως τερματίσαντα τη σταδιοδρομία μου απονέμοντάς μου το βαθμό του αντιστρατήγου εν αποστρατεία, εγγράφοντας με ταυτόχρονα στα στελέχη εφεδρείας. Ο Β. που έμαθε την αποστρατεία μου με κάλεσε και μου συνέστησε να υποβάλλω πάλι αναφορά παραπόνων. Του απάντησα αρνητικά λέγοντάς του ότι κουράστηκα πολύ τόσα χρόνια να παλεύω με έχιδνες.
Έτσι την 14η Οκτωβρίου 1981 πήρα φύλλο πορείας για την Κοζάνη ως τόπο μόνιμης κατοικίας μου, αφού προηγούμενα πήρα το υπόλοιπο του εφ'άπαξ βοηθήματος που έφτανε, ύστερα από τις έντοκες προκαταβολές που είχα πάρει (2.273.278 δρχ.) σε 479.801 δρχ. μόλις δε πήρα και τις τρίμηνες αποδοχές μου μέχρι καθορισμού της συντάξεώς μου, δηλαδή μέχρι 15 Ιανουαρίου 1982, έφυγα για την Κοζάνη όπου διορίστηκα για δεύτερη φορά δικηγόρος.
Η πραγματική υπηρεσία μου στο στρατό ήταν 35 χρόνια 6 μήνες και 24 ημέρες, μαζί δε με τα πλασματικά (πολέμου, κατοχής, συμμοριτοπολέμου και Κορέας ως και ζώνης των πρόσσω) έφτανε τα 43 χρόνια, 4 μήνες και 16 ημέρες, χωρίς αυτά να υπολογιστούν στη σύνταξή μου.
Συνεχίζεται.....
Στη διάρκεια της ως Υποστρατήγου υπηρεσίας μου στο Αναθεωρητικό, μου ανατέθηκαν παράλληλα καθήκοντα Δικαστικού Συμβούλου στον ΑΟΟΑ όπου Γενικός Διευθυντής ήταν ο υποστράτηγος Μηχανικού Ευθύμιος Παπ., ειλικρινής, έντιμος και ενεργητικός αξιωματικός. Από την πρώτη στιγμή οι απόψεις μας ταυτίσθηκαν απόλυτα και αν μας άφηναν θα είχαμε λύσει το οξύτατο πρόβλημα της στέγασης όλων των αξιωματικών. Αφού ενημερώθηκα για την πορεία των εκκρεμών δικών του ΑΟΟΑ προς τρίτους και αντίστροφα ενώπιον των πολιτικών Δικαστηρίων από τον μόνιμο δικηγόρο του ΑΟΟΑ, προγραμματίσαμε τις ενέργειές μας με τον Παπ. κι αυτές ήταν οι εξής:
α) Να επιδιώξωμε την έκδοση προεδρικού διατάγματος με το οποίο θα εντάσσονταν στο σχέδιο πόλεως μια έκταση στο Πικέρμι που ανήκε αποκλειστικά στην κυριότητα του ΑΟΟΑ για την οποία έπρεπε να αναθεωρηθούν τα υπάρχοντα σχέδια και β) να βρούμε μια μεγάλη ιδιωτική έκταση στο λεκανοπέδιο της Αττικής η οποία να αγοράζονταν από τον ΑΟΟΑ και να διανέμονταν στους αξιωματικούς οικοπεδοποιημένα. Και οι δύο αυτοί στόχοι άρχισαν να υλοποιούνται αμέσως.
Για τον πρώτο αφού μαζέψαμε τα αναγκαία δικαιολογητικά από τον ΕΟΤ, την Αρχαιολογική Υπηρεσία κ.λπ. συντάχθηκε το διάταγμα από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων και υπογράφηκε από τον υπουργό Δημοσίων Έργων Πλυτά, το πήγα χέρι-χέρι στο υπουργείο Γεωργίας για συνυπογραφή από τον υπουργό Γεωργίας, Κανελλόπουλο. Εδώ μου υπέδειξαν ότι πρέπει να συνυπογραφεί από τον υφυπουργό Καραπιπέρη που το γραφείο του ήταν στη Δνση Δασών, κοντά στην Εθνική Βιβλιοθήκη.
Φεύγοντας από το υπουργείο Γεωργίας συναντήθηκα στην έξοδο τυχαία με τον πρόεδρο ενός οικοδομικού συνεταιρισμού των εξ Άργους-Πελοποννήσου καταγομένων του οποίου η έκταση στην ίδια περιοχή καμιά σχέση δεν είχε με αυτή του ΑΟΟΑ.
Στην ίδια περιοχή υπήρχαν εκτάσεις δύο ή τριών άλλων συνεταιρισμών κοντά στις οποίες υπήρχαν και ιδιοκτησίες αξιωματικών, μεταξύ των οποίων και τέτοιες ιδιωτών που καίτοι ήταν στενές λωρίδες γης που καλλιεργούνταν αμπέλια, όπως των αξιωματικών, δεν μπορούσαν να οικοδομηθούν. Όλοι λοιπόν αυτοί επεδίωκαν την ενσωμάτωση των ιδιοκτησιών τους σε αυτήν του ΑΟΟΑ, ο οποίος τελών υπό την γενική διεύθυνση κάποιου υποστράτηγου Ασ. είχε κάνει δεκτά τα αιτήματα των συνεταιρισμών αυτών, των αξιωματικών και των ιδιωτών, οι οποίοι συνεταιρισμοί, για να ικανοποιήσουν περισσότερα μέλη τους, έπεισαν τον υποστράτηγο αυτόν να συντάξει ο ΑΟΟΑ νέο ρυμοτομικό σχέδιο περιορίζοντας το πλάτος των οδών και των κοινοχρήστων χώρων. Αυτός λοιπόν ο πρόεδρος, πήγε στους παρακοιμώμενους του υπουργού Γεωργίας που κατάγονταν κι αυτός από το Άργος, έμαθε από αυτούς την αιτία της επισκέψεώς μου και τηλεφώνησε σ' αυτόν που βρίσκονταν στις Βρυξέλες, αυτός δε με τη σειρά του στον Καραπιπέρη στον οποίο έδωσε εντολή να μην υπογράψει το διάταγμα. Γυρνώντας από τις Βρυξέλες πήγε με τον Αβέρωφ στην εκλογική του περιφέρεια (Άργους) και εν όψει εκλογών μοίρασαν στους ψηφοφόρους του επιταγές χρημάτων που είχε εξασφαλίσει από την ΕΟΚ ως ενίσχυση των αγροτών. Στον μεταξύ χρόνο εγκαταστάθηκε στην ιδιοκτησία του ΑΟΟΑ στρατιωτικό συνεργείο για την αποκατάσταση των φθορών του οδικού δικτύου και μικρογεφυρών. Περιμένοντας τη συνέχεια του θέματος για το οποίο θα γίνονταν σύσκεψη υπό τον υπουργό Γεωργίας διεπίστωσα απαράδεκτες ενέργειες του πρώην διευθυντού Ασ. που συνιστούσαν κλασικές παραβάσεις καθήκοντος εις βάρος του συνόλου των αξιωματικών που με αγωνία περίμεναν τη σειρά τους για να στεγάσουν τις οικογένειές τους.
Ήταν θυμάμαι Αύγουστος του 1981. Ένα πρωΐ πήγα στο γραφείο του Α΄ΓΕΣ αντιστρατήγου Ευθυμίου Καρ. και τον περίμενα να έρθει από τον Άγιο Ανδρέα όπου παραθέριζε. Σε λίγο ήρθε και μόλις με είδε με ρώτησε: "Τι έχομε κ.Νικολαΐδη;" Του απάντησα ότι ήρθα ειδικά για σας με θέμα τον ΑΟΟΑ. Μου είπε "έλα μέσα". Σαν κάθισε στο γραφείο του ανέφερα σ' αυτόν με κάθε λεπτομέρεια τα του Ασ. και πρότεινα την ποινική του δίωξη. "Μα θα κάνομε κατηγορούμενο ένα στρατηγό;" με ρώτησε έκπληκτος. Παρά τα επιχειρήματά μου για τη βλάβη που υφίστανται το σύνολο των αξιωματικών από τις πράξεις του Ασ., αρνήθηκε τη δίωξή του. Έτσι έφυγα απογοητευμένος από την ανοχή του και την ίδια μέρα συνέταξα προσωπική κατά του Ασ. μήνυση την οποία κατέθεσα στην Εισαγγελία που στεγάζονταν στο επί της οδού Πανεπιστημίου Αρσάκειο μέγαρο και την επόμενη μέρα πρωΐ-πρωΐ τον ενημέρωσα για την ενέργειά μου προς μεγάλη του δυσφορία.
Κατά το νόμο, η μήνυση αυτή έπρεπε να σταλεί -και είμαι βέβαιος ότι στάλθηκε- στο ΥΠΕΘΑ για τα περαιτέρω. Στον μεταξύ χρόνο έγινε και η σύσκεψη υπό την προεδρία του Θανασάκη Κανελλόπουλου στην οποία παραβρέθηκαν από δύο-τρία μέλη των διοικήσεων των ιδιωτικών οικοδομικών συνεταιρισμών και εκ μέρους του ΑΟΟΑ ο Θύμιος Παπ. και εγώ. Ο υπουργός και οι εκπρόσωποι των συνεταιρισμών επέμεναν στην εφαρμογή του σχεδίου Ασ. Ο Παπ. και εγώ αντιδράσαμε με σθένος, λέγοντας πως είναι έγκλημα η εφαρμογή του σχεδίου αυτού διότι, εκτός των άλλων, προέβλεπε πλάτος δρόμων οκτώ και δέκα μέτρων οπότε αφήνοντας υποχρεωτικά πεζοδρόμιο ενός μέτρου σε κάθε πλευρά των δρόμων, το πλάτος αυτών θα περιορίζονταν αντίστοιχα σε έξι και οκτώ μέτρα, χώρια που περιορίζονταν σημαντικά και οι κοινόχρηστοι χώροι όπως πλατείες, αυλές σχολείων κ.λπ. Έτσι έμεινε προς το παρόν εκκρεμές το θέμα και το "προς το παρόν" διαρκεί μέχρι σήμερα χάρη στην ψηφοθηρία του Κανελλόπουλου και οι άμοιροι αξιωματικοί περιμένουν μέχρι σήμερα να εξυπηρετηθούν με οικόπεδο στο Πικέρμι.
Ως προς το δεύτερο στόχο που βάλαμε, βρήκαμε δύο εκτάσεις τις οποίες επισκεφθήκαμε και ήμασταν στο στάδιο συγκρότησης επιτροπής αξιολόγησης των εκτάσεων αυτών. Περί το τέλος Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου έγινε η κρίση μου από το ΣΑΓΕ το οποίο και με έκρινε ως ευδοκίμως τερματίσαντα τη σταδιοδρομία μου απονέμοντάς μου το βαθμό του αντιστρατήγου εν αποστρατεία, εγγράφοντας με ταυτόχρονα στα στελέχη εφεδρείας. Ο Β. που έμαθε την αποστρατεία μου με κάλεσε και μου συνέστησε να υποβάλλω πάλι αναφορά παραπόνων. Του απάντησα αρνητικά λέγοντάς του ότι κουράστηκα πολύ τόσα χρόνια να παλεύω με έχιδνες.
Η πραγματική υπηρεσία μου στο στρατό ήταν 35 χρόνια 6 μήνες και 24 ημέρες, μαζί δε με τα πλασματικά (πολέμου, κατοχής, συμμοριτοπολέμου και Κορέας ως και ζώνης των πρόσσω) έφτανε τα 43 χρόνια, 4 μήνες και 16 ημέρες, χωρίς αυτά να υπολογιστούν στη σύνταξή μου.
Συνεχίζεται.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου